Love & Understanding. Ralf Mackenbach.

05. Officieel

Hij pakte een aardbei, doopte die in de chocola, en bracht hem naar mijn mond. Om een beetje te plagen hield ik mijn mond stijf dicht. 'Is lekker hoor, je weet niet wat je mist.' zei Ralf en bleef me indringend aankijken. Ik opende mond en at de aardbei op. 'Je hebt een beetje chocola daar.' zei Ralf en wees naar mijn lippen. 'Kun jij dat niet even weghalen?' zei ik terwijl ik mijn wenkbrauwen fronste. Ralf lachtte, pakte mijn kin en gaf een lief kusje. 'Dankje.' zei ik en pakte zijn hand. Hij boog voorover, duwde me zachtjes naar achter, en zoende verder. Dit keer harder. Ondertussen bracht hij zijn handen onder mijn blousje. Voordat hij nog verder ging, stopte ik hem. 'Wat is er? Als je het nog niet wil dan wachten we wel.' zei Ralf heel lief. 'Ik vroeg me alleen af... Hebben we nou officieel iets samen?' vroeg ik. 'Tuurlijk, jij bent mn meisje.' antwoordde hij. Ik glimlachte en ging weer achter over zitten. Ralf keek me aan. 'Kom dan Ralfje.' zei ik. Ralf glimlachte en boog zich weer naar me toe. Maar op het moment dat hij met zijn handen naar onder ging, hoorden we de voordeur. 'Mijn ouders.' zei Ralf en schoot omhoog. 'Vind je het erg?' 'Nee, tuurlijk niet.' zei ik terwijl ik mijn topje terug stopte. De deur naar de woonkamer ging open en daar stonden inderdaad Ralfs ouders. 'We zijn thuis!' riep Ralfs moeder en stapte op ons af. 'Hé Miley, heeft mijn zoon zich een beetje gedragen?' vroeg ze terwijl ze me een hand gaf. 'Haha, ja hoor. Voorbeeldig.' zei ik en stak m'n tong naar Ralf uit. 'Gelukkig dan maar. Welkom in de familie.' zei ze met een grote glimlach. 'Dankuwel mevr. Mackenbach.' zei ik, en ik bloosde. 'O, zeg maar Heleen hoor.' zei ze en liep door naar de keuken.

Intussen had ik ook al kennis gemaakt met de vader van Ralf, Ronald, en zaten met z'n allen op de bank met een kop thee. Na een tijdje was ik half dromend op Ralfs schouder in slaap gedommeld.....

'Goeiemorgen baby.' Ik werd wakker van een aangename, warme stem. Ik opende mijn ogen en zag daar Ralf met twee borden boven me hangen. 'Goeiemorgen schatje.' zei ik en gaf hem een kus. 'Wat is dat?' Hij kwam naast me liggen. 'Ontbijt op bed.' zei hij en sloeg een arm om me heen. 'Want zo moeten prinsessen toch behandeld worden, niet waar?' 'Ahhww.' zei ik en gaf hem weer een kus. 'Dankje liefje.'

Na dat ik me gedoucht en klaargemaakt had zag ik dat mijn moeder me al iets van twintig whatsapp berichtjes had gestuurd en vier keer geprobeerd heeft me te bellen. Ik had geen zin in haar stem, dus ik ging voor de whatsapp.

Mam: Waar blijf je? Laat eens iets horen, ben harstikke ongerust! x mam

Miley: Alles is oké hoor.

Mam: Oh schat eindelijk!! Waar zit je?

Miley: Bij Ralf.

Mam: Wat? Nog steeds? Nee Miles, dat gaat allemaal te snel.

Miley: Ik heb in de logeerkamer geslapen hoor, doe maar rustig.

Mam: En zijn ouders dan? Wat denken die hierover?!

Miley: Zijn ouders zijn super aardig en gaan hier veel rustiger mee om dan jou!

Ralf kwam de kamer binnen. 'Ik ga naar school. Tot vanmiddag lieverd.' zei hij en gaf me een zoen. 'Doeg lief. Succes! ' zei ik en Ralf liep de kamer weer uit.

Mam: Miles, ik ben jouwn moeder en elke moeder heeft zijn eigen regels. Dit vind ik te ver gaan.

Miley: Mam! Ik ben zestien, reis de hele wereld over, ga naar zoveel partys, maar bij mijn vriendje logeren vind je te ver gaan?

Mam: Ja! Hebben jullie officieel wat?

Miley: Ja, sinds gisteravond.

Mam: Kijk Miles, ik ben blij voor je. Maar kijk uit wat je doet, je hebt al eerder een te snelle keus gemaakt.

Miley: Ja mam, dat weet ik. Maar Ralf is niet als al die andere jongens. Mam: Kan ik hem een keer ontmoeten?

Miley: Als hij er aan toe is.

Mam: Snap ik. Laat je het weten als je weer thuis bent?

Miley: Doe ik.

Mam: Oké, doeg lieverd x

Miley: Ciao x

Pffff, wat een gezeur zeg. Ik leunde achter over en liet me langzaam vallen op m'n bed.