Love & Understanding. Ralf Mackenbach.

03. Datenight

Wat een mooie ochtend. Langzaam opende ik mijn ogen. Het eerste waar ik aan dacht was vanavond. Een date met een perfecte jongen. Opeens schiet ik vol met stress. Wat moet ik aan vanavond?! Shoppen. Dit word shoppen. En het was al kwart over twaalf, dus zo lang had ze niet meer.

Toen ik in de stad van Eindhoven aankwam, zette ik mijn fiets aan de kant, en holde - na een paar handtekeningen te hebben uitgedeeld - een winkel in. Winkel na winkel liep ik af tot dat ik op een gegeven moment het perfecte jurkje had gevonden. Ik rekende af, stapte weer op mijn fiets en reed naar huis.

Het was inmiddels half vier, dus ik had nog anderhalf uur de tijd om me voor te bereiden, en een half uur om naar Best te komen. Ik kon moeilijk met mijn jurk en mijn haar op de fiets gaan, dus had ik mijn vader gevraagd

me te brengen. Dat wou hij wel. Inmiddels was hij ook helemaal op de hoogte en was blij voor me. Gelukkig maar. Ik trok mijn jurkje aan, deed mijn make-up - lekker naturel, want de meeste jongens houden daar van - en besloot mijn haar los te laten inplaats van het op te steken. Na een uur was ik helemaal klaar en had nog net de tijd om even mijn blog online te zetten op mijn site. Zodra mijn vader riep, stormde ik naar beneden, deed mijn jasje aan en stapte de auto in. Ik ben was zo blij op het moment!

Daar was het dan, het huis van Ralf. Zo groot, dat het wel een villa leek. Ik liep naar de voordeur, werkte voor de laatste keer m'n lipgloss bij en belde aan. Na enige tijd vloog de deur open. Wat zag Ralf er hot uit! 'Hey.' zei hij en gaf me een knuffel. 'Hoi.' Na een paar seconden liet hij weer los. 'Wat zie je er mooi uit. Altijd trouwens.' zei Ralf blozend. 'Dankje Ralf, jij ook, hihi.' Ik bloosde ook. Ik liep Ralf achterna door de gang en de woonkamer. 'Wat een super mooi huis joh.' zei ik en keek bewonderend naar alle meubels. 'Dankje, nouja, niet dat ik er veel aan gedaan heb, haha. Ga zitten.' Ralf schoof de stoel voor me en ging tegenover me zitten. De tafel was echt super mooi opgedekt, en hij had twee kaarsjes aangestoken. Het eten zag er lekker uit en dat was het ook. 'Zelf gekookt?' vroeg ik. 'Samen met mijn moeder.' antwoordde hij. 'Vind je het te eten, of moet ik straks langs de Mac rijden?' 'Haha, ik vind het super lekker, dankje.'

Na het eten zette Ralf een muziekje op. We gingen met een glas cola op de bank zitten. Ralf vertelde over vroeger, over zijn ervaringen bij het Junior Song Festival, en hij vertelde over een grappig interview dat hij ooit had gehad. We hadden het heel gezellig, hij was echt grappig. Na een tijdje vroeg hij: 'Wil je dansen?' Ik bloosde en knikte ja. 'Tuurlijk.' zei ik en ging dicht tegen hem aan staan. Wat rook hij goddelijk! Ik voelde me zo fijn nu. 'Hé Miles, ik vind je leuk.' fluisterde hij in m'n oor. Ik glimlachte. 'Ik jou ook'. fluisterde ik, en hij omhelsde me nu. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder en sloot mijn ogen. Geweldig! En toen gebeurde het. Ralf pakte mijn kin zachtjes vast en keek me diep in de ogen. Hij bracht zijn lippen naar mijn lippen en zo zoenden we. Lang. Na een tijdje kwamen onze tongen er zelfs bij van pas. Hij bracht ondertussen zijn handen naar mijn kont. Hij pakte me op en sleurde me op de bank. 'Filmpje kijken?' vroeg hij en ik knikte. Even later zat ik lekker dicht tegen Ralf aan James Bond te kijken.

Na de film was het al laat. Ik had morgen een interview bij de radio, dus ik besloot om naar huis te gaan. Hoe graag ik ook wou blijven maar dat ging allemaal net iets te snel. Ik belde mijn vader om me op te komen halen.

Mijn vader was gearriveerd.

Ralf gaf me een knuffel en een lange zoen en gaf me toen nog een knuffel. 'Zie ik je snel weer?' vroeg hij. Mijn vader toeterde. 'Heel snel. Beloofd.' zei ik, gaf hem een zoen en liep richting de auto. Ik heb zijn nummer nog niet eens en we zoenen al. Niet dat ik dat erg vond, haha.

Thuis aangekomen werd ik helemaal uitgehoord door mijn ouders. 'We hebben gezoend enzo.' zei ik half nog in de wolken. 'Gezoend enzo?' vroeg mijn vader. 'Nee niet die enzo gek.' zei ik lachend en liep naar boven. Morgen zou ik weer naar Ralf toe gaan, en dan moet ik echt zijn nummer vragen.