Love & Understanding. Ralf Mackenbach.

06. Liefde overwint

Ik werd wakker van mijn mobiel. Inmiddels was het vier uur later. Ik lag nog steeds in de logeerkamer. Ik keek op mijn mobiel, en zag dat ik een whatsapp berichtje had. Van Sylvie.

Sylvie: Heei schat, vertel me alle details graag!

Miley: Haha, ik heb hier geslapen.

Sylvie: Nu al?

Miley: Jep, in de logeerkamer.

Sylvie: Oh, ik dacht al. Kan hij goed zoenen?

Miley: Ja, hij kan zeker goed zoenen.

Sylvie: Tong?

Miley: Syl!

Sylvie: Wat nou? Standaard vraag.

Miley: Ja.

Sylvie: Oooeehh! Ik ben blij voor je :)

Miley: Thanks! ;)

Sylvie: Heb je trouwens zin om zaterdag te shoppen?

Miley: Zou heel graag willen maar zit dan alweer in Amerika voor opnames.

Sylvie: Balen! Nu moet ik een andere shopbuddy zien te regelen.

Miley: Ik zal aan je denken.

Sylvie: Dankje, haha.

Sylvie: Ik ga nu, veel plezier met Ralf. Ennuh, doe het veilig he?

Miley: Syl!

Sylvie: Wat nou? Laat ook maar, haha. Doeg! xx

Miley: Ciao! X

Ik legde mijn mobiel aan de kant, en besloot om even naar de woonkamer te gaan. Niemand was er. Ik riep nog even, maar kreeg geen antwoord. Dan maar wachten tot Ralf thuis kwam.

Na ongeveer twee uur kwam Ralf weer thuis. 'Hoi schoonheid.' zei hij terwijl hij zijn rugzak aan de kant gooide. Hij liep naar me toe en gaf me een zoen. 'Heb je je een beetje vermaakt?' vroeg hij. 'Nee. Hoe kan ik me zonder jou nou vermaken?' antwoordde ik en gaf hem een knuffel. Hij trok me op de bank. Hij legde zijn arm om heen, en aaide over mijn hoofd. 'Heb je zin om dit weekend iets leuks te doen?' vroeg Ralf. 'Shit. Heel graag, maar ik vertrek dan naar Amerika..' 'Amerika?' 'Ja, voor opnames.' 'Oja. Was even vergeten dat je beroemd was.' 'Haha, dat is een goed teken juist. Het is fijn dat je me als een normaal meisje beschouwt.' Ik glimlachte en gaf een kusje op zijn oor. 'Hoe lang blijf je weg?' vroeg Ralf. 'Oh, een weekje maar. Het zijn de laatste opnames, dus dat is zo gebeurd.' 'Ik wil je niet missen..' 'Ik jou ook niet.. Maar besef wel dat we elkaar vaker zullen moeten missen..' Bij die woorden viel het even stil. De tranen stonden me in de ogen, omdat ik dacht dat deze relatie zo misschien niet eens kon werken. Ralf zag een traan, en omhelsde me toen nog strakker. 'Liefje, wat is er nou?' vroeg hij. 'Voor het eerst in mijn leven ben ik écht verliefd.. En ik wil niet dat het een soms afstandsrelatie moet zijn..' 'Ben je bang dat het zo niet werkt?' Nu bleven de tranen stromen. Ralf kustte de tranen weg. Het bleef even stil. 'Het gaat werken. Ze zeggen toch dat echte liefde, alles overwint?' zei Ralf. Ik glimlachte. Hij was echt té lief. 'Oké, we gaan ervoor.' zei ik. Ralf pakte me vast, en bracht zijn lippen naar de mijne. Na een tijdje tilde hij me op, en liepen we, al zoenend, naar boven.