CHARITY BALL

20: Charity Concert

Konser alanının dört bir yanından gelen alkışlar ve ıslıklar o anda sahneye çıkıyor olan Harry içindi. Heyecanlı olduğu belliydi, yine de titremeden mikrofon standının önüne kadar gelip "İyi akşamlar New York!" diye bağırmayı başarmıştı.

"Bu konser harika bir amaca hizmet edecek ve hepimiz mükemmel şeyler için buradayız. O yüzden herkesin çok eğlenmesini istiyorum, anlaştık mı?"

Kalabalıktan çığlıklar ve evet sesleri yükselince memnuniyetle gülümsedi. "Başlamadan önce hatırlatayım, arkamdaki ekranda gördüğünüz numaraya kısa mesaj atarak bağışta bulunabilirsiniz. Zorluklar içinde büyüyen çocuklarımıza el uzatmanın değerini hatırlatmak için seçtim bugün söyleyeceğim şarkıyı... Elvis Presley'den In the Ghetto geliyor."

Şarkının müziği arkadaki müzik grubu tarafından çalınmaya başladı ve Louis seyircilerle birlikte pür dikkat sahneye bakıyordu. Söyleyebileceği ilk şey, Harry'nin kalabalıklara hükmetmek için yaratılmış olduğuydu.

"Karlar uçuşurken
Soğuk ve gri bir Chicago sabahında
Zavallı küçük bir bebek doğar gettoda.
Ve annesi ağlar,
Çünkü ihtiyacı olan son şeydir, gettoda besleyecek bir ağız daha."

Harry gergince ellerini indirdi, avuçlarının terlediğini hissederek pantolonuna sürdü. Gözleri insanların üstündeydi, tepkilerini ölçmeye çalışıyordu.

"İnsanlar, anlamıyor musunuz?
Bu çocuğun yardım eline ihtiyacı var
Yoksa o da bir gün büyüyüp öfkeli bir genç olacak.
Sana ve bana bir bak.
Görmek için çok mu körüz?
Kolayca başımızı çevirip başka yöne mi bakıyoruz?"

Sesinin titrediğini fark etti ve artık şarkıyı daha da korkarak söylüyordu. Ön taraflara baktı, ünlülere ayrılan sıraya göz gezdirdi. Çok ünlü şarkıcıları görünce olduğundan da fazla panikledi.

Tam o sırada Louis ile göz göze geldi. Bunca mesafeye rağmen Louis onun ne kadar gergin olduğunu anlamış, iki baş parmağını kaldırarak "Çok iyi!" diye bağırmıştı. Ardından da gözlerini kapat anlamına gelen bir hareket yaptı.

Harry tavsiyeye uydu, gözlerini kapatıp mikrofonu sıkıca tutarak şarkıya devam etti.

"Ve dünya döner, burnu akan fakir çocuk gettoda soğuk rüzgar eserken caddede oynar.
Ve oğlanın açlığı ortaya çıkar
Bu nedenle gece caddede gezintiye başlar
Ve nasıl çalınacağını öğrenir
Ve nasıl dövüşüleceğini öğrenir gettoda."

Artık biraz daha iyi hissediyordu. En azından heyecandan midesi bulanmıyordu ve seyirciden gelen tepkiye değil de kendi sesine odaklanabiliyordu.

"Sonra çaresiz bir gecede
Genç adam kaçar
Bir silah alır ve bir araba çalar
Kaçmaya çalışır fakat çok uzağa gidemez
Ve annesi ağlar.
Kalabalık toplandığında öfkeli genç adam oradadır.
Elinde bir silahla sokakta yüzüstü halde."

Sesler azalınca merak etti, gözünü hafifçe aralayıp seyircilere göz attı. Şarkıdan etkilenmiş görünüyor, telefonlarının ışıklarını açmış sağa sola sallanıyorlardı.

"Ve genç adam ölürken,
Soğuk ve gri bir Chicago sabahında
Başka küçük bir bebek doğar gettoda.
Ve annesi ağlar."

Nefesini seslice dışa verdi, öne doğru eğilerek insanları selamladı. Başarmıştı işte, şarkıyı tamamlamıştı ve herkes çok beğenmiş görünüyordu. Üstelik insanları etkilediği de belliydi, herkesin telefonuna sarıldığını görüyordu. Bağış için mesaj atıyor olduklarını düşündü.