My Bad Boy

2

Aurora POV

Αφού τελείωσε η πρώτη ώρα κατευθυνθήκαμε προς την αίθουσα των καλλιτεχνικών.

Ανακαλύψαμε ότι με την Ellie έχουμε σχεδόν το ίδιο πρόγραμμα.

Μπήκαμε μέσα στην τάξη και κάτσαμε πίσω πίσω.

Μετά από κάνα 20 λεπτό χτύπησε η πόρτα.

Ο καθηγητής φώναξε ένα 'περαστε' και άνοιξε η πόρτα.

Μέσα μπήκαν ο Caleb, o Lucas και ένας ακόμα.

Παναγία μου.

Τι μανάρι είναι αυτό!

Κάστανα μαλλιά, πράσινα μάτια, ψηλός με τατουάζ.

Κάτσε μου.

Κ: Α! Μας κάνατε την τιμή να έρθετε στην τάξη!
Είπε ο καθηγητής ειρωνικά.

Εκείνοι τον αγνόησαν και προχώρησαν προς τα μέσα.

Ο Lucas με χαιρέτησε ενθουσιασμένος και έκατσε με τους άλλους 2 μερικά θρανία μακρυά μας.

Ο πρασινοματης με κοίταξε έντονα ενώ ο Caleb μου έγνεψε πάλι.

Αγνόησα τον πρασινοματη και γύρισα στο μάθημα.

Ε: ομγ μόλις σε χαιρέτησαν ο Lucas και ο Caleb;
Ρώτησε σοκαρισμένη.

Α: εμ ναι;
Απάντησα περίεργα.

Ε: ΘΕΕ ΜΟΥ! ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΗΣΑΝ 2 ΑΠΟ ΤΑ 4 'BAD BOYS' ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ.
Μου ψίθυρο-φώναξε.

Εγώ την κοίταξα ερωτηματικά.

Bad boys?

Ε: ο Lucas είναι ο γλυκός και φιλικός της παρέας, ο άλλος δίπλα τους είναι ο Gabriel ο πιο διάσημος και αγενής από τους 4. Στην παρέα τους είναι και Jack ο πιο player από τους 4 αλλά δεν είναι σε αυτή την τάξη.

Αχαμ.

Μακριά από τον πρασινοματη δηλαδή.

-

Όταν τελείωσε η ώρα μαζέψαμε τα βιβλία μας και Προχωρησαμε προς την πόρτα.

L: AURORAAAA!
Φώναξε κάποιος από πίσω μου.

Γύρισα και είδα τον Lucas να με κοιτάει με ένα πελώριο χαμόγελο.

Α: γεια!
Είπα και του χαμογέλασα.

Αυτός ήρθε και μου έδωσε μια πολύ σφιχτή αγκαλιά.

Α: δεν...μπορώ...να...αναπνεύσω.
Προσπάθησα να πω.

Εκείνος απομακρύνθηκε και με κοίταξε ανήσυχος.

L: συγγνώμη! Είσαι καλά;!
Ρωτησε τρομοκρατημένος.

Α: καλά είμαι απλά άλλη φορά όχι τόσο σφιχτά.
Είπα και γέλασα.

Εκείνος άφησε μια ανάσα ανακούφισης.

L: Α από εδώ ο Gabriel! Gabriel από εδώ η Aurora, η καινούργια μου κολλητή.
Μας σύστησε.

Εγώ του χαμογέλασα αλλά εκείνος απλά με κοίταξε χωρίς να μιλάει.

Εμ οκευ;

Α: εμ εμείς πάμε στην τάξη. Γεια σας.

Ο Lucas με ξανά αγκάλιασε ενώ ο Caleb έγνεψε πάλι.

Όσο για τον Gabriel απλά με αγνόησε.

Βγήκαμε από την τάξη και πήγαμε προς τα ντουλαπάκια μας.

Ε: ΕΙΣΑΙ Η ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΛΛΗΤΗ;
Ψίθυρο-φώναξε σε σοκ.

Εγώ έγνεψα θετικά και πήρα το βιβλίο των μαθηματικών.

Ιου μαθηματικά.

Τα μισώ.

Ε: είσαι φουλ τυχερή! Τα κορίτσια στο σχολείο τους παρακαλάνε να τους μιλήσουν και εσύ είσαι ήδη στην παρέα τους!
Είπε ενθουσιασμένη.

Εγώ γέλασα και έκλεισα το ντουλαπάκι μου.

Α: να φανταστώ τα κορίτσια του σχολείου είναι όλες ψεύτικες μπαρμπι;

Εκείνη ξεφυσηξε απογοητευμένη.

Ε: δεν έχεις ιδέα!
Είπε και γέλασα.

-

Τις υπόλοιπες ώρες δεν έγινε κάτι ιδιαίτερο.

Μόνο βαρετό μάθημα.

Τώρα είναι η ώρα του μεσημεριανού.

Επιτέλους! Πεθαίνω της πείνας!

Πήγα στο ντουλαπάκι μου και πήρα την τσάντα μου.

Ε: πάμε;

Εγώ έγνεψα θετικά και Προχωρησαμε προς την καφετέρια.

Μπήκαμε μέσα και καθήσαμε σε ένα τραπέζι πίσω πίσω.

Δεν μ αρέσουν οι μαθητές εδώ.

Κοιτάνε λες και δεν έχουν ξαναδεί καινούργιο μαθητή στην ζωή τους.

Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και μπαίνουν μέσα 3 οικίες φιγούρες και 1 ακόμα που φαντάζομαι είναι ο Jack.

Όλη η καφετέρια σταμάτησε να μιλάει και υπήρχε απόλυτη ησυχία.

Ωραία θα περάσουμε.
~~~~~~~

Λοιπόν στο τέλος κάθε κεφαλαίου θα κάνω ερωτήσεις για να σας γνωρίσω καλύτερα❣️
Ερώτηση για αυτό το κεφάλαιο:
Τι τάξη πάτε;🤔