My Bad Boy

9

Aurora POV

Την πόρτα άνοιξε η γιαγιά μου και μου χαμογέλασε.

Ήρθε κοντά μου και με αγκάλιασε.

Γ(γιαγιά): Aurora μου.
Είπε και με αγκάλιασε πιο σφιχτά.

Α: γεια σου γιαγιά. Είναι μέσα;
Ρώτησα διστακτικά.

Εκείνη έγνεψε και μου έκανε νόημα να μπω μέσα.

Φοβάμαι λίγο.

Μπήκα μέσα και Προχωρησαμε προς την τραπεζαρία.

Μόλις με είδε η θεία μου το χαμόγελο έφυγε από τα χείλη της.

Φακ φακ φακ

Με αγριοκοιταξε αλλά δεν μίλησε.

Την σιωπή έσπασε η γιαγιά μου.

Γ: λοιπον αρχίστε να τρώτε.
Είπε γλυκά.

Όσο έτρωγα ένιωθα το βλέμμα της θείας μου πάνω μου.

Για λίγο υπήρχε ησυχία και νόμιζα, βασικά ήλπιζα να μην αρχίσει.

Θ(θεία): δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να έρχεται και αυτή στα οικογενειακά τραπέζια μας. Λέγονται οικογενειακά για κάποιον λόγο.
Είπε με αηδία.

Βαθιές ανάσες Aurora.

Μην μιλήσεις. Θα την εξοργίσεις περισσότερο.

Γ: Claire...
Προειδοποίησε την κόρη της.

Τώρα πήρε φορά σιγά μην σταματήσει.

Η θεία μου ήπιε μια μεγάλη γουλιά από το κρασί.

Όχι αλκοόλ.

Τα κάνει χειρότερα.

Όταν πίνει γίνεται πιο επιθετική.

Θ: γιατί μαμά; Αυτή φταίει για όλα!
Φώναξε.

Βαθιές ανάσες.

Γ: δεν ισχύει αυτό!

Η θεία μου σηκώθηκε από την θέση της απότομα πετώντας την καρέκλα της στο πάτωμα.

Αρχίσαμε.

Δεν την γλιτώνω τελικά.

Θ: ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΦΤΑΙΕΙ ΑΥΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥΣ!

Δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου και έσκυψα το κεφάλι μου κοιτώντας το πιάτο. 

Θ: ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΥΤΗ ΚΑΙ Ο ΚΩΛΟΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ ΘΑ ΖΟΥΣΕ!
Ούρλιαξε.
(Ο αδελφός της είναι ο μπαμπάς της Aurora)

Γ: Claire!
Την μάλωσε.

Θ: ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟ! ΕΣΥ! ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΧΕΣ ΠΕΘΑΝΕΙ ΕΣΥ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ! ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ ΑΧΡΗΣΤΗ ΣΚΥΛΑ! ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΣΕ ΑΓΑΠΑΕΙ.

Το ξέρω.

Γ: αρκετά!
Φώναξε.

Θ: ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ.

Σηκώθηκε γρήγορα από την καρέκλα της όσο η γιαγιά μου προσπαθούσε να την σταματήσει.

Έκλεισα τα μάτια μου ξέροντας τι θα ακολουθήσει.

Το χέρι της έπεσε πάνω στο μάγουλο μου με δύναμη και το κεφάλι μου γύρισε προς τα δεξιά.

Θ: ΑΧΡΗΣΤΗ! ΠΟΥΤΑΝΑ! ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΧΕΣ ΠΕΘΑΝΕΙ ΕΣΥ!

Το χέρι της προσγειώθηκε με περισσότερη δύναμη στο άλλο μου μάγουλο.

Μπήκε η γιαγιά μου στην μέση και σταμάτησε την κόρη της.

Γ: ΕΙΠΑ ΑΡΚΕΤΑ!

Α: ε-εγω ν-να φε-φεύγω.
Είπα με τρεμάμενη φωνή.

Άρχισα να τρέχω προς την έξοδο αγνοώντας τις φωνές της γιαγιάς μου.

Έτρεξα μέχρι το σπίτι μου κλαίγοντας και μπήκα μέσα γρήγορα.

Ανέβηκα τις σκάλες και μπήκα στο δωμάτιο.

Αχρηστη.

Κανείς δεν σε αγαπάει.

Έπρεπε εσυ να έχεις πεθανει.

Αχρηστη.

Άχρηστη.

Οι λέξεις αυτές επαναλαμβάνονται συνεχώς στο μυαλό μου.

Εγώ φταίω για όλα.

Εγώ.

Γονάτισα και έπιασα το κουτί κάτω από το κρεβάτι μου.

Το άνοιξα και κοίταξα το μόνο πράγμα που θα με ανακουφίσει αυτή την στιγμή.

Πήρα το αιχμηρό αντικείμενο στο χέρι μου και το έφερα κοντά στον καρπό μου.

Άχρηστη.

Χάραξα μια γραμμή.

Εσυ φταις.

Χάραξα κιαλλη.

Εσυ έπρεπε να πεθάνεις.

Χάραξα μια τελευταία.

Προχώρησα μηχανικά προς το μπάνιο και έβρεξα μια πετσέτα.

Την έβαλα πάνω στον καρπό μου για να σταματήσω το αίμα.

Έχει δίκιο.

Κανείς δεν με αγαπάει.
~~~~~~

Ερώτηση κεφαλαίου:
Κάνετε κανένα άθλημα;