Louis:
Morgen is eindelijk mijn verjaardag en ik ben bang dat Harry de enige zal zijn die niet op zijn telefoon zit.
Vorig jaar waren het alleen de volwassenen maar aangezien alle kinderen ook opeens allemaal een telefoon hebben denk ik dat het niet zo gezellig gaat worden.
Ik lig met Harry op mijn bed wat naar de televisie te kijken die aan de muur hangt.
"Ik ben echt bang dat mijn verjaardag een grote mislukking word." Mok ik.
"Hey, daar hoef je niet bang voor te zijn en als het gebeurt dan reken ik die avond wel met je af." Zegt Harry met een grijns.
Ik grijns terug naar hem en duw hem het bed op.
Ik ga over hem heen hangen en laat mijn lippen op die van hem vallen.
Opeens hoor ik een ping van mijn telefoon.
Ik negeer het want ik ben niet zo ongezellig.
Als Harry over mijn onderlip likt klinkt er nog een ping.
Weer negeer ik het en open mijn mond.
Harry's tong glijd naar binnen en dan klinkt mijn ringtoon.
Blind pak ik mijn telefoon en zet ik hem op stil terwijl ik door ga met Harry.
Harry legt zijn handen op mijn billen en dan vliegt opeens de deur open.
"LOUIS! IK HEB JE TWEE KEER GEAPPT EN GEBELD EN JE REAGEERT NIET EENS!" Schreeuwt Lottie opeens.
Ik kijk op en en ga van Harry af.
"We wonen letterlijk in hetzelfde huis! En ik ben niet zo verslaaft dat ik telkens op mijn telefoon zit! Je kon ook gewoon even komen zeggen wat er aan de hand is!"
Lottie rolt haar ogen en opent haar mobiel als er een geluid klinkt.
"Anyways, we gaan naar de macdonalds mam wilt niet koken." Zegt ze en loopt weg.
"Wilt niet of heeft geen tijd." Mompel ik.
"Ik weet het niet." Mompelt Harry terug.
Mijn ogen beginnen te tranen.
"Sshh, het is goed baby." Zegt Harry en trekt me in een omhelzing.
"Ik weet dat telefoons handig zijn maar ze vervangen alles!" Snik ik op Harry's schouders.
"Geen zorgen baby, als je familie zo ongezellig doet ben ik er altijd voor je." Zegt Harry en beweegt me op en neer.
"Dat is het nou juist. Jij bent de enige die er voor me is." Snik ik.
"Kom, we gaan naar beneden." Zegt Harry en trekt terug uit de knuffel. Ik geef hem een kort kusje en we lopen dan naar beneden.
De rest zit allemaal op zijn telefoon.
Iedereen behalve de tweeling. Gelukkig.
Ik loop naar Phoebie en Daisy en help hun met zijn jasjes.
"Phoebie ga jij een HappyMeal bestellen!" Roept Daisy enthousiast.
"Jaaa! Want dan zit er een speeltje bij." Ik glimlach lief naar de meisjes.
"Kom jullie gaan bij mij en Harry in de auto. Mam en Lot hebben het te druk met andere dingen." Mompel ik en kijk vol afschuw naar mijn eigen moeder en zus.
Ze huppelen naar de voordeur en als die eenmaal open is springen ze door de sneeuw heen.
"Sneeuw!!" Roept Daisy en begint te rennen naar mijn auto.
Ik maak de deur open en zet ze vast.
"Moeten we niet even iets tegen je moeder zeggen." Vraagt Harry en kijkt naar binnen.
"Geen zorgen, ik stuur ze wel een appje." Zeg ik met een grijns.
~
JE LEEST
♔ 𝕮𝖆𝖘𝖙𝖑𝖊 𝖔𝖓 𝖙𝖍𝖊 𝕳𝖎𝖑𝖑 ♔
FanfictionLouis en Harry zijn samen en ze houden heel erg veel van elkaar. Ze zijn een normaal gay koppel met heel veel liefde. Op kerstavond is Louis jarig en mag hij een wens doen. Hij wenst dat de wereld wat minder modern zal worden...