♔ 𝕮𝖆𝖘𝖙𝖑𝖊 𝖔𝖓 𝖙𝖍𝖊 𝕳𝖎𝖑𝖑 ♔

~*12*~

Harry:

Ik praat wat met haar en dan gaat de deur open.

Een wat oudere mevrouw rond de zestig komt aangelopen.

"Zal ik ook wat eten mogen voor de jongen?" Vraagt ze aan het meisje.

"Jongen? Welke jongen oma?"

"Oh sorry was ik je vergeten te vertellen."

"Niet erg Oma hier breng hem dit maar en kom straks maar naar beneden om het te vertellen." Ze knikt en loopt naar boven.

"Oh, het spijt me. Ik heb niet eens verteld hoe ik heet." Lacht ze en veegt haar mond af met de rug van haar hand.

"Ik ben Antoinet." Dat is nou typisch een naam die mijn overgroot oma zou kunnen hebben.

"Je weet mijn naam al." Lach ik en ze lacht met me mee.

"Weet je, je bent eigenlijk heel anders dan ik had verwacht van een prins." Ik zucht.

"Misschien omdat ik nooit echt door heb dat ik er een ben, ik ben altijd nogal druk bezig met mijn eigen leve en met dat van mijn familie en vrienden. Mij maakt het niet uit dat ik een prins ben. Ik ben nog steeds een normale jongen met een redelijk normale jeugd geloof ik."

De enige reden waarom ik dat zeg omdat ik pas zo'n twee dagen een prins ben.

"Maar toch, ben je anders of zo. Niet op een verkeerde manier maar nog, als of je van een andere tijd komt of zo."

"Komt hij ook." Hoor ik opeens en ik kijk naar de deur opening.

Daar staat dezelfde oude vrouw van net.

"Hij komt uit 2011." Mijn ogen worden groot.

"Oma doe niet zo raar."

"Hoe weet u dat?!" Vraag ik terwijl mijn mond open valt.

"Louis heeft alles verteld, hij is hier boven. Misschien wil je even met hem praten."

Ik schrik, Louis is hier?

"Oh, ik weet het niet we hadden ruzie en zo. Ik weet niet of hij het zo'n goed idee vind."

De vrouw kijkt me gerustellend aan.

"Hij heeft de fout gedaan geef hem een kans."

Ik zucht, misschien is het wel beter. 

"Okay dan." Pers ik er moeilijk uit.

"Als je de trap op loopt en dan meteen de linkerdeur opent zie je hem wel."

Ik knik dankbaar en loop langzaam de deur uit.

Daar is het dan, de trap.

Ik kon de deur vanaf hier al zien en daar zat Louis achter.

Kijk ik zal nu keihard weg kunnen rennen.

Ik zal ook kunnen kijken hoe het met hem gaat.

Er zijn zoveel dingen die ik kan doen maar ik weet niet welke het beste is.

Langzaam zet ik mijn voet op de eerste tree.

Ik zucht en loop de trap op en sta stil voor zijn deur.

Zal ik kloppen, of gewoon naar binnen gaan.

En als ik dan naar binnen ga, wat ga ik zeggen?

Uh hai bied je excuses aan?

Ongelooflijk dom natuurlijk.

Ik zucht nog eens en duw de klink omlaag.

Langzaam open ik de deur en zie Louis op het bed zitten.

"Harry?" Zijn ogen worden groot en ik stap de kamer binnen.

"Hi Lou."

"Wat doe jij nou hier?"

"Ik, uh ik kan ook weer weg gaan." Het was een grap maar Louis neemt het heel serieus.

"Nee nee nee! Love, blijf hier, alsjeblieft."

Ik glimlach door de bijnaam en ga naast hem op het bed zitten.

~