♔ 𝕮𝖆𝖘𝖙𝖑𝖊 𝖔𝖓 𝖙𝖍𝖊 𝕳𝖎𝖑𝖑 ♔

~*11*~

Harry:

Ik ben al een hele nacht onderweg opzoek naar eten en een fatsoenlijk bed. Ik hem vannacht op het gras geslapen en erg lekker lag dat niet.

Dit is allemaal Louis' schuld.

Wat denkt hij wel niet, dat ik met hem lekker een vrouw voor hem ga zoeken. 

Dacht het niet.

Ik zie veel lichtjes bij elkaar dat zal vast wel een dorpje zijn.

Ik ren er heen en kom uitgeput aan. 

Wat ga ik nou doen? 

Waar ga ik slapen? Waar ga ik eten? Wat de hell ga ik doen?

Vluchtig kijk ik om me heen.

Ik merk dan ook niet dat ik tegen iemand aan loop.

"Oh, het spijt me." Verondschuldig ik me.

Ik bekijk het meisje waar ik tegenaan liep.

Hmm, ze is. Anders, dan andere meisjes.

Ze heeft geen mega hoepeljurk aan en geen rare make up op. 

Haar haren zitten niet raar op haar hoofd vast gebonden.

Ze is anders.

"Het geeft niet ik was aan het lezen dus ik zag u niet. Oh moet u nou zien! U bent Prins Harry Edward Styles."

Ik zucht, het is niet fijn om beroemd te zijn.

Ik bekijk haar even. Ze heeft een dun jurkje aan met klompen. Ze heeft een soort band in haar haar zodat het niet in haar ogen hangt.

Ze is zoals ik al zei anders. Misschien wel arm.

"Luister, ik wil je niet tot last zijn maar, weet je misschien ergens een plaats waar ik kan overnachten?"

Wauw, ik klink echt wanhopig.

"U kunt bij mij overnachten als u het niet erg vind."

"Nee nee nee! Helemaal niet en stop me met u noemen het is bloediritant."

Ze kijkt me verbaast aan maar knikt dan toch.

"Ik moet alleen nog snel naar de markt. Om wat dingen te kopen."

"Niet erg ik ga wel mee."

"Oh, ja is goed het is deze kant op." Ik loop met haar mee en ik kom aan in een gezellig marktje.

Ze koopt een brood en wat melk en dan gaan we naar haar huis.

"Ik hoop niet dat u ik bedoel je het erg vind maar mijn oma is wel thuis. Geen zorgen ze is heel aardig."

Ik knik. "Maakt niet uit. Zolang ik maar op een goed bed kan slapen."

"Kan zeker maar vertel me eens als je wilt waarom u niet in het kasteel op de heuvel slaapt." Ik zucht en denk meteen weer aan Louis.

"Het is nogal een lang verhaal ik vertel het wel als we bij je huis zijn."

Ze knikt en we komen aan bij een klein schattig huisje.

"Volg mij maar, het is niet al te netjes maar we moeten sowieso nog eens opruimen." Lacht ze ongemakkelijk.

"Oh geen zorgen ik ben aan rommel gewend." Lach ik terug.

Ze maakt de deur open en ze laat me als eerste naar binnen.

"Ga maar zitten ik maak wel wat eten voor je, je hebt vast honger niet?"

Ik knik en ga op een scheven houten stoel zitten.

Na een tijdje komt ze aan met een stuk brood met kaas erop en een een glas thee.

"We zijn niet de rijkste maar we kunnen ons voeden." Lacht ze.

"Als ik terug in het kasteel ben betaal ik je."

"Dat is niet nodig."

~