Tehdit (b × b)

☯ 0.7 ☯

[ Bölüm Başlangıcı ]

“Kayra! Sinirlendirme beni! Eve gidiyoruz!” Şaşkınlıkla iki kardeşin kavgasını izlerken dumura uğramıştım. Kayra hışımla evime gelmiş, ardından Karan ondan daha beter bir hâlde içeri girmişti. Ne olduğunu anlamış değildim ama Kara Kaos'un içinde sıkışıp kalmıştım.

“Hayır! NAH GELİRİM!” fazla tiz çıkan sesiyle kulaklarım ağrırken şaşkınlıkla Kayra'ya baktım.

Oha!

O ses bu küçücük bedenden mi çıktı?

Öfkeyle kızarmış minik suratı, çatılı kaşları, dağınık siyah saçlarıyla öfkeli bir kediyi anımsatıyordu. Gülmemek için dudaklarımı ısırırken Karan'a baktım. Kayra'nın ciyaklamasından dolayı afallamıştı. Donuk donuk Kayra'ya baktı.
Tek kaşını havayı kaldırıp tehditvâri bir şekilde. “Ne dedin? Bir daha desene!”
Yutkundum. Araya girsem iyi olacaktı.

“Bence sakinleş...” derken ikisi de aynı anda bağırarak sözümü kesmiş, köşeme sindirmişlerdi.

“Karışma sen!”

Omzumu silkip koltuğa oturdum. Siz bilirsiniz. Bana da film çıktı. İzler izler eğlenirim.
Kayra gözlerini kısıp “Bağırma ona!” dedi.
Karan gözlerini irileşitirip hayretle konuştu.
“Sen de bağırmadın mı?!”

İki Kara benim için kavga ediyordu. Egom okşanırken sırıttım. Bugünün tarihini not almalıyım!

“Ben bağırabilirim! Hakkım var!”

Karan öfkeyle nefes aldı. Gözlerini kapatıp saçlarını çekermişcesine karıştırdı. Boynundaki kabaran damarını buradan görebiliyordum. Beyaz tenindeki mavi damar çok büyüleyici duruyordu.
Bir erkek vücudunda tahrik edici bulduğum şeylerden biriydi.
O ve ben farklı şekilde tanısaydık kesinlikle onunla sevişirdim. Sanki önce bir ilişki yaşamışım da bundan bahsediyorum. Bakirdim. Dış görünüşünden hoşlandığım adamlar olmuştu ama hiçbiri beni kaldırmamıştı. Önümdeki uzvum benden bağımsız yaşıyordu sanki.

Hassiktir! Ne düşünüyorum ben?!

“Altay! Sana diyorum!”

İrkilerek Kayra'ya baktım. İkisi de kaşları çatık bana bakıyordu.
“Ne oluyor? Ne bu bakışlar?” diye sitem ettim.
Karan'ın parlak pembe dudakları kıvrıldı. İçim gıcıklandı, kalp atışlarım hızlandı.
“Sende kalmak istiyorum.” diyen Kayra'ya şokla baktım.

Ne?!

Kızım sen beni genç yaşımda öldürtecek misin? Abin beni çiğ çiğ yer! Ama sonuçta Kayra daha önemli. Omzumu silkip “Sen bilirsin Kayra. Başımın üstünde yerin var. Benim için, fark etmez.” dedim. Karan'a dönüp devam ettim.
“İçin rahat olsun Karan. Kardeşin kardeşim. Güvenebilirsin.”
Gözlerini devirdi. Yarım saatten beri ayakta dikilen Kayra kendini yanıma atarken Karan karşımdaki koltuğa oturdu. Bacağını bacağının üstüne atıp. “Ben de burada kalıyorum o zaman.”

“Sen bilirsin. Burada yatarsın o zaman.”

Alayla kafasını salladı. Sanırım bana 'Bekle sen, nah yatarım!' mesajını vermeye çalışıyordu. Ama kapsam dışıyız be güzelim. Başka zaman artık.
Ortam sakinleşip sessizleşince derin bir nefes aldım. Ne kadar etkilenmediğimi sansam da başımın ağrısı bunu çürütüyordu. Dalga dalga yayılan ağrı dişlerimi sıkmama neden oldu.

Şimdi sıçmıştım. Gözlerimi kapatıp kafamı koltuğa yasladım. Bu ağrı ne ilaçla geçiyordu ne de iğneyle. Süründürüp bayıltana kadar geçmek bilmiyordu.
Ağlarcasına inledim.