Evelyn, The Red Moon [Novel Çeviri]

0.6

Güneş sırtın üzerinden battı.

Akşam sisi sürünmeye ve alacakaranlık çökmeye başladı.

Evelyn, onu desteklerken bile yürüyemeyen Rasmania'yı taşıdı, dişlerini sıktı.

Her adımında, her an düşebileceğini hissetti.

Neyse ki yakında yeni bir hayatım olacak.

Eğim o kadar fazla değildi ama Evelyn, Rasmania'yı taşımaktan yorulduğu için hala yavaş ve ihtiyatlı bir şekilde hareket ediyordu.

"Ne zaman varacağız?"

"Neredeyse geldik."

"Bu sefer ciddisin, değil mi?"

"Hemen bu yokuşun aşağısında o zaman köy görünecek."

Ama ayağı biraz kayar kaymaz, Evelyn düştü.

"Ahh!"

Rasmania'nın alçak çığlığıyla, yokuştan aşağı yuvarlandılar ve kirle kaplandılar.

"İyi misin?"

Evelyn ayağa kalktı ve sırt üstü yatan Rasmania'ya koştu.

Rasmania'nın ayağa kalkmasına yardım etti ve
Rasmania'nın görünüşünün feci olduğunu gördü.

"Kendine zarar vermediğine sevindim."

Evelyn, Rasmania'nın durumunu kontrol etti.
Başının düştüğü yerde ki toprak otlarını kaybetmişti

"Bu patikadan çıkıp ana yola girdikten sonra bir köy olacak."

"Güzel, gidelim."

Evelyn aniden yürümeyi bıraktı.

"Ne, sorun ne?"

Evelyn, Rasmania'nın bileğini yakaladı ve büyük bir ağacın arkasına saklandı.

"Maskeli adamlar var!"

Theodore ve şövalyeleri, dağın tepesinden Evelyn ve Rasmania'nın bulunduğu köy yoluna atlarıyla gidiyorlardı.

"Beni incitmeye çalışanlar bunlar!"

Blanch dağını geçerken o kadar çok sorun yaşadılar ki yine de işe yaramıyordu.

Hata Evelyn'deydi.

"Şimdi ne yapacağız? Bu senin hatan!"

Rasmania öfke ve hayal kırıklığı ile haykırdı.

Evelyn derin bir nefes aldı.

Her tarafı kanla dolu bir vadide ölümüne terk edildiği önceki hayatını hâlâ canlı bir şekilde hatırlayabiliyordu.

Gözlerindeki kırmızı ayın görüntüsüyle.

Ve yeniden doğduğunda, ailesi tarafından hemen terk edildi.

Bu, şansın asla Evelyn'in tarafında olmadığını gösterdi ama şimdi hayattaydı ve durumu düzeltmesi gerekiyordu.

Bu soyluyu korumak zorunda olduğu için şimdi vazgeçemezdi!

Kararlı olan Evelyn sakin kaldı.

"Sakin ol. Böyle davranırsan, durum daha da kötüleşecek. "

"Bir yolu var mı?"

"Kendi başına gidiyorsun. O adamları oyalayacağım."

"Mümkün mü?"

"Elbiseni çıkar. Benimle değişmelisin."

Evelyn sözünü bitirir bitirmez kıyafetlerini çıkardı.