Evelyn, The Red Moon [Novel Çeviri]

0.9

Evelyn, sabahı Leydi Redicia'dan tarih ve edebiyat dersleri alarak geçirdi. Evelyn'in öğrenme hevesi ve zekasını aynı anda iki veya üç şeyi öğrenmek için kullanması öğretmeni tarafından çok beğenildi.

Leydi Redicia'nın şimdiye kadar eğittiği tüm soylulara kıyasla Evelyn en iyi öğrencisiydi.

Öğleden sonra Evelyn, Antimar'a geldikten sonra ilk kez dışarı çıktı. Marki Jervas Sigmund'un ikametgahını görmesi gerekiyordu.

Evelyn alçakgönüllü, mütevazi bir şekilde arabadan indi.

Kalbi zaten çok hızlı atıyordu. 20 yıldan fazla zaman geçti, çok değişmiş olmalı diye düşündü ama tüm anıları sanki dün yaşanmış gibi hala canlıydı.

Bunu hayal bile edemezlerdi. Acımasızca öldürdükleri hizmetçi Decilia'nın Evelyn olarak yeniden doğduğunu bilmeyeceklerdi.

Tanrı intikamımı almama yardım etti!

Onları ezeceğim, çaresizce kıvrandıracağım ve hayaları için yalvartacağım.

Bunu yapabilmek için elbette her şeyde daha iyi olmam gerekiyor.

Jervas'ın malikamesi saraydan uzak değildi. Geniş bir yolun kenarında lüks konakların sıralandığı bir caddedeydi.

Antimar dışında kalelere ve topraklara sahip olan soylular, güzel ve lüks bir sosyal hayata sahip olmak için başkentte kasaba evleri yaptırdılar.

Büyük bir bahçe ve iki cepheli masif bir kapısı olan bir malikane gözüne göründü. Evelyn yürümeyi bıraktı ve orada durdu.

Jervas, Vestina!

Evelyn sanki kan kusuyormuş gibi sessizce isimlerini söyledi. Nefes alamıyordu ve gözleri kan çanağına dönmüştü.

Hiçbir şeyi unutmamıştı. Vestina'nın deri kırbacını sallayıp "Geber seni pis fahişe!" diye bağırırken gözlerinde ki bakışı da.

Jervas, Decilia'nın gaddar kadın tarafından sürüklendiğini gördüğünde bile geride durmuş, müdahale etmemişti.

Yüzündeki korkak ifade ve o gün sergilediği ifadeler, kaç kez reenkarne olursa olsun Evelyn tarafından  asla unutulmayacaktı.

Evelyn titreyen ellerini durdurmak için yumruklarını o kadar sıktı ki tırnakları etine battı.

Evelyn'in önceki hayatında yaşadığı Jervas'ın evi, aradan geçen onca yıldan sonra daha canlı hale gelmişti. Vestina'nın ailesinden aldığı çeyiz sayesindeydi.

Güzel bir gün olmasına rağmen, dışarıdaki konağa bakan Evelyn birdenbire kendini boşlukta hissetti.

Ayrılmak üzereyken, parçalanacakmış gibi hissetti ve yere yığıldı.

                                       * * *

Evelyn'in burnunun çevresinde bir koku dolaştı. Bu ona tanıdık geliyordu. Evelyn göz kapaklarını açmaya çalıştı. Sonunda onları açtığında, görüşünün bulanık olduğunu fark etti.

Birkaç kez gözlerini kırpıştırdı ve yakınlarda bir yerde birinin nefesini duydu. Görüşü normale döndüğünde, parlak ışıkta bir adam gördü.

Evelyn kendini yatakta yatarken bulmuştu ve sarı kıvırcık saçlı ve bıyıklı adam kollarını göğsünde kavuşturmuş duruyordu.

Şok oldu, vücudunun üst kısmını kaldırdı, merak etmişti. Bununla, adamın gözleri onunkilere sabitlendi.

Evelyn bir an afalladı. Derin ve soğuk gözleri, sanki onları daha önce görmüş gibi tanıdık geliyordu.

"Uyanmışsın."