Overspel In De Liefde 💔

Hoofdstuk 25

Jeroen en Linda zijn aangekomen op Ibiza in zijn huis, en hij heeft haar meteen op bed gelegd. Ze was compleet overstuur,ook in het vliegtuig was ze muisstil. Onderweg in zijn auto naar zijn huis,is ze in slaapgevallen en heeft Jeroen haar in zijn armen op bed gelegd. Hij zet de tv uit,loopt naar de slaapkamer,Linda slaapt. Er verschijnt onbedoeld een glimlach op zijn gezicht wanneer hij haar zo lief ziet slapen. Linda geeft hem een speciaal gevoel ,al sinds hij haar voor het eerst zag in het huis. Nu heeft hij vooral medelijden met haar,nu ze weet dat haar voorgevoel toch werkelijkheid is geworden. Het idee dat ze te horen kreeg dat ze ter vondeling is gelegd en dus tot op de dag van vandaag nog steeds niet weet wie haar echte ouders zijn. Dat gevoel kan hij zich niet voorstellen. Dat ze al die tijd ...Jeroen voelt dat hij huilt en veegt snel zijn tranen weg. Hij besluit naast haar in bed te kruipen. Hij is doodop van de gebeurtenissen van vandaag. Jeroen slaat voorzichtig zijn arm ter bescherming om haar heen en valt in slaap.  De volgende ochtend is Jeroen al wakker,en ligt Linda met haar gezicht naar hem toe. Hij ondersteunt zijn hoofd op zijn hand en streelt zachtjes over haar wang. Haar ogen zien rood van het huilen,zou ze vannacht ook gehuild hebben in haar slaap. Jeroen kan gek genoeg geen genoeg van haar krijgen,dan opent Linda haar ogen.  'Hey,goeiemorgen.' Linda staart hem aan en lacht.  'Hey.'  Linda gaat op haar rug liggen en zucht. Ze heeft een beroerde nacht gehad,alleen maar liggen piekeren.  'Heb je wat kunnen slapen op dit bed?'   'Jawel..Het ligt niet aan jou bed.Maar ik heb gewoon rot geslapen. Zullen we ontbijten?' Linda staat op,alsof er niks aan de hand is en dekt de tafel. Jeroen kan wel wennen aan een vrouw in huis. Linda ziet hem genietend in zijn bed naar haar kijken,ze lacht schuddend haar hoofd ,komt op hem af en trekt hem uit bed.  'Kom? helpen,jij!' Jeroen lacht en staat op. Ze dekken samen de tafel. Het voelt alsof het nooit anders is geweest tussen hen,alsof ze elkaar al jaren kennen. Terwijl ze elkaar nog maar pas kennen. Ze zitten tegenover elkaar aan tafel en genieten van het ontbijt.  'Zeg,bedankt nog.Voor,voor dat je mij deze kans geeft. Ookal kennen we elkaar nog maar amper.'  Jeroen is vereerd.  'Mijn voorgevoel zei mij dat ik je op moest vangen.'  Linda vindt het lief, en ze heeft het nog nooit meegemaakt dat iemand zich zo bekommert om haar. Ze gaat achter hem staan,en slaat haar armen om zijn nek en knuffelt hem.  'Duizendmaal dank,Jeroen!'  Bij hem heeft ze ook echt het gevoel dat er iemand voor het eerst echt om haar geeft en zich om haar bekommert.  Jeroen heeft misschien niet eens het besef hoeveel hij nu al voor haar betekent. 

Noa blijft Jimmy met grote ogen aankijken. Heeft ze dat daar net goed gehoord? Heeft Jeroen Linda inderdaad meegenomen naar Ibiza?  Daarom stond hij bij Linda eergisteren.   'Krijg ik nog uitleg?' Roept Jimmy boos.   'Ik weet echt van niks,Jimmy!'  Antwoordt Noa verontwaardigt. Even krijgt ze het idee dat Jimmy haar de schuld lijkt te geven over dat Jeroen zijn zus mee heeft genomen naar Ibiza.  'Het is anders wel heel toevallig dat juist Jeroen de persoon is met wie Linda mee ging!' Roept Jimmy boos.  'Jimmy,ik...ik zag wel dat Jeroen eergisteren buiten stond met Linda.'  Verteld ze Jimmy eerlijk.  'Hoorde je ook wat ze bespraken?' Noa moet hem meteen teleurstellen.  'Nee,dat niet.' Noa ziet hem naar zijn broekzak reiken om zijn mobiel te pakken.  'Wat ga je doen?'   'Linda bellen...'   'Dat lijkt me geen goed plan,Jimmy.' Trudie staat achter hem.  

Linda en Jeroen zijn aangekomen bij de bar voor haar sollicitatie.  'Dus jij bent die mysterieuze Linda waar Jeroen zo vol lof over sprak?' Terwijl ze de hand schudt met haar eventuele nieuwe baas,kijkt ze naar Jeroen die bloost. Ze gaan aan de bar zitten en het gesprek verloopt al vrij snel heel soepel en lijkt het er steeds meer op dat Linda elk moment aangenomen kan worden.  Na een korte uitleg en rondleiding richt de baas zich over haar.   'Linda,ik kan je met met opluchting zeggen dat je bent aangenomen! je kan morgen beginnen.' Linda springt een gat in de lucht en vliegt Jeroen om de hals. Jeroen lacht en slaat zijn armen om haar heen. Even krijgt hij een apart gevoel van binnen bij deze omhelzing.  'Yes! ik was zo nerveus!' Linda haalt opgelucht adem maar blijft hyper. Jeroen blijft haar op een bepaalde manier aanstaren. Linda merkt dat op.  'Is er iets?'   'Hé? Nee,maar ik ben blij dat jij mijn collega wordt.' Antwoordt Jeroen. Weer omhelst Linda hem en komt dat gevoel terug. Een gevoel van vlinders in zijn buik. De avond is gevallen als Jeroen en Linda buiten aan het eten zijn. Opeens wordt Linda gebeld. Ze kijkt op haar scherm en al vrij snel drukt ze het gesprek af.  'Wie was het?' Jeroen kan het al wel raden door haar gezicht die ze erbij trekt.  'Jimmy,mijn bastaard broer...Niet mijn echte broer,dus.' Linda laat balend haar hoofd op haar handen rusten. Jeroen vindt het moeilijk om haar zo te zien.Het liefst helpt hij haar,maar hij weet niet hoe.  'Denk je dat hij...'  'Ik denk niks,Jeroen. Alleen dat ze alle drie in de stront kunnen zakken!' Linda staat op en neemt haar bord mee naar binnen. Jeroen kijkt haar na. Jimmy kan er toch niks aan doen?   Linda is dan de tafel aan het afruimen ,Jeroen merkt aan alles dat ze nogal opgefokt is en pakt haar bij de pols beet.  'Ik weet dat ik mij er niet mee mag bemoeien,maar praat op z'n minst met hem? Dat is mijn enige advies.' Jeroen blijft haar indringend aankijken totdat Linda toegeeft dat hij gelijk heeft. Zwijgend staat hij op en laat Linda alleen. Ze zet de borden neer en kijkt naar haar mobiel..Heeft Jeroen gelijk? Jimmy kan er eigenlijk ook niks aandoen,eigenwijs als ze is besluit ze hem niet te bellen.