Overspel In De Liefde 💔

Hoofdstuk 24

Pierre heeft al een aantal keer proberen te bellen naar Linda,maar tot nu toe neemt ze maar niet op. Gisteren was de ergste avond van heel zijn leven. Hij heeft gevoel dat hij zijn dochter,die eigenlijk niet zijn dochter is,kwijt is. Dan besluit hij om de jongen met wie Linda gisteren mee ging ,op te bellen. 'Met Jeroen Cornelissen.' 'Ja,je spreekt met de va...' Wanneer Pierre het woord "vader" Wil uitspreken,beseft hij zich dat hij niet haar vader is. '..Met Pierre. Zijn jullie al aangekomen op Ibiza?' Pierre en Jeroen hebben gisteren,voor vertrek hun mobiele nummers aan elkaar uitgewisseld zodat Jeroen hem op de hoogte kon brengen. 'Nee,wij zitten nog op hotel in Amsterdam.' Jeroen kijkt naar Linda die nog slaapt. Hij zit op de rand van het bed eind. 'Nee,ze slaapt nog. Ze heeft een beroerde nacht gehad.' Pierre heeft ook slecht geslapen,Trudie heeft in haar huis geslapen,maar ze moeten nog alles aan Jimmy vertellen,maar niet voordat Pierre fatsoenlijk met Linda heeft gesproken. 'Is er een mogelijkheid dat ik haar nog kan spreken?' Vraagt Pierre,waarom vraagt hij het eigenlijk aan hem? Hij kent Jeroen nauwelijks,dus hem ook geen verantwoord verschuldigd. 'Ja,ik kan het u niet verbieden,we kennen elkaar nauwelijks. Maar het gaat om het welzijn van Linda.' Antwoordt Jeroen wijs. Pierre valt het op dat Jeroen zich echt bekommert om Linda. Jeroen vertelt Pierre dat hij ook vindt dat Pierre recht heeft om zijn verhaal aan Linda te vertellen,dus ze spreken af dat Pierre zo kan komen en Jeroen haar niks verteld over zijn komst. Als Jeroen ophangt,wordt Linda wakker. 'Hey.' Zegt hij. 'Hey.' Linda staat op en kleedt zich meteen om. 'Hoe gaat het?' Vraagt hij lief. 'Hoelaat vertrekken we? Ik wil zo snel mogelijk weg,hier.' Antwoordt Linda standvastig. Jeroen begrijpt haar,maar ze kan toch niet opeens van de ene dag op de andere afstand doen van de mensen die 23 jaar voor haar hebben gezorgd? 'Ik moet de tickets nog kopen.Maar dat wilde ik net doen.' Zegt hij. Linda knikt,en loopt naar de kleine badkamer. Jeroen volgt haar met zijn ogen. 'Linda,ik...' 'Ik zal blij zijn als ik hier weg ben. Voorgoed! nieuwe start,ja ik ben er klaar voor!' 'Linda,ik..' Jeroen probeert de hele tijd al iets te vertellen aan Linda.Ze richt zich tot hem. 'Ik ben zo blij dat jij mij deze kans voor mijn voeten hebt geworpen,Jeroen. Je had geen betere timing kunnen bedenken.' Dan horen ze geklop op de deur. Het zweet breekt Jeroen uit,want hij weet niet hoe Linda zal reageren op de komst van Pierre. 'Verwacht jij nog iemand?' 'Dat probeerde ik je al de hele tijd te vertellen..' Jeroen loopt naar de deur en als de deur open gaat ziet Linda Pierre staan. Furieus en vol verraad kijkt ze naar Jeroen. 'Wat doet hij hier?! Kan ik jou dan ook al niet meer vertrouwen?!' Roept ze overstuur. Jeroen stapt op haar ,stelt haar gerust door zijn handen op haar schouders te leggen en haar recht in de ogen aan te kijken. 'Linda,Pierre wil fatsoenlijk afscheid van je komen nemen,daar heeft hij toch wel recht op,vindt je niet?' Jeroen klinkt een beetje streng. Linda lijkt bedaard. 'Ik laat jullie even alleen.' Jeroen loopt de hotelkamer dan uit,langs Pierre die nog twijfelachtig in de gang staat. Linda gaat met de rug naar hem toe,op bed zitten. 'Mag ik...' Linda antwoordt niet. Pierre stapt naar binnen en gaat achter haar op het bed zitten.(Ondertussen kun je het nummer:"Daddy" luisteren van Coldplay) 'Linda,ik....Mama en ik,wij ,toen wij jou daar in dat mandje zagen liggen....bij ons op de stoep,het leek alsof het lot het zo besloten had...in die periode ging het niet goed tussen ons,omdat we heel graag nog een broertje of zusje voor Jimmy wilde. Ook onze relatie zat opdat moment op een laag pitje.. En toen ,op die bijzonder dag,ging de bel. We liepen naar de voordeur en zagen jou...een prachtig geweldig meisje was je. Trudie en ik keken elkaar aan ,alsof god ons gehoord had en jij ons echt gegund was. Linda,toen ik jou..in dat wiegje zag liggen,je voelde al meteen,vanaf die avond al meteen als mijn dochter! alsof het nooit anders was geweest.' Pierre kijkt haar hoopvol aan.In de hoop dat ze een teken van leven geeft. Linda verbijt zich telkens om niet te gaan huilen,maar er zijn al een paar tranen ontsnapt. 'Lieverd,wij hebben jou 23 jaar met liefde en warmte opgevoed..Wij vonden het zo erg dat jij..jij achtergelaten was door je echte moeder..' Opeens draait Linda zich om,haar ogen spuwen vuur. 'Het kwam jullie wel allemaal goed uit,hé? ow,er ligt toevallig een kind ter vondeling! laten we haar opvoeden,dan worden we weer gelukkig! Kunnen we enigszins onze relatie nog redden,omdat we zelf geen kind meer kunnen krijgen! Maar toen werd jullie "Dochter" een puber,een crimineel,dus zagen jullie dat ik faalde om jullie dochter te zijn! en faalde jullie als ouders,en omdat ik toch niet jullie biologische dochter ben, stootte jullie mij af! ja,dat was gemakkelijk,hé?! IK BEN TOCH NIET JULLIE DOCHTER! IK FAALDE VOOR JULLIE! Om jullie dochter te kunnen zijn! ik was alleen maar goed genoeg als baby om jullie relatie zogezegd te kunnen redden en omdat jullie alleen maar nog een kindje wilde! Maar,wat als ik nu ,zonder dat jullie nog een kind wilde,ook bij jullie ter vondeling was gelegd,hadden jullie mij ook in huis genomen? In jullie gezin?' Linda kijkt hem vol haat,nijd,en vol kwetsing aan. Pierre houdt het niet droog. 'Linda,dat is niet waar! Trudie en ik hielden van je! nog steeds!' Linda schudt huilend wild met haar hoofd,haar handen heeft ze tegen haar oren gelegd. 'IK WIL HET NIET MEER HOREN! ROT OP!' Roept ze dan boos. 'Als wij geen kinderen meer hadden gewild,en jij lag alsnog bij ons ter vondeling,dan namen we jou alsnog in huis! want jij hoort,hoe dan ook in ons gezin meisje.' Pierre probeert haar oprecht aan te kijken,maar Linda is niet tot rede vatbaar. 'I-ik wil dat je gaat. Ik wil jullie nooit,maar dan ook nooit meer zien! ROT OP!' Pierre laat haar met een teleurstellende blik weer los,en loopt overstuur de hotelkamer uit. Linda blijft nog naar de deur kijken en breekt. Opdat moment komt Jeroen tevoorschijn in de deuropening ,ziet Linda huilen ,rent op haar af en pakt haar vast. 'Hey,sjjjtt!' Linda legt haar hoofd op zijn borst. Jeroen streelt over haar haren. 'IK WIL DIE GORE KLOOTZAK NOOIT MEER ZIEN!' Roept ze. Pierre is in de auto en breekt. Dit afscheid had hij niet voor ogen gezien. Zal hij Linda dan na vandaag nooit meer zien? Hij blijft even naar het hotel staren waar Linda nog is ,start met veel moeite de auto en rijdt naar huis.

Trudie is met lood in haar schoenen,weliswaar,aangekomen bij het Huis Anubis. Dadelijk wordt ze geconfronteerd met Jimmy. Ze opent de deur en stapt naar binnen. Haar hart bonkt in haar keel,zo zenuwachtig voor de confrontatie met Jimmy is ze nog nooit geweest. Ze zet haar tas op het aanrecht,haalt even diep adem en besluit dan Jimmy op te zoeken en met de waarheid te confronteren. Ze staat voor zijn deur en klopt aan. 'Binnen?' Hoort ze hem dan roepen. Weer haalt ze even adem en loopt naar binnen. 'Ma? het is zaterdag,jij hoeft hier toch niet te zijn?' Jimmy volgt haar verbaasd met zijn ogen als ze zwijgend naast hem komt zitten. 'Ma? Wat scheelt er?' Het valt hem nu pas op dat Trudie er wat verslagen bij loopt. 'Jimmy,er is iets wat je moet weten.. Het gaat over Linda.' Jimmy is meteen bezorgd. 'Wat is er met Linda?' Vraagt hij. 'Linda is niet jouw zus,Jimmy. Ze is niet eens onze echte dochter.' Trudie legt hem alles uit,over dat Linda ter vondeling is gelegd bij hen voor de deur. Bij Jimmy begint het dan ook langzaam te dagen waarom Linda zich altijd zo gedragen heeft,ze vertelde hem wel vaak dat ze zich op een gegeven moment niet meer thuis hoorde bij het gezin. Maar dit.... Jimmy is stil en staat op. 'We hadden je het eerder moeten vertellen,Jimmy. Maar jij was zo blij met Linda als zusje,we konden het maar niet over ons ha...' 'DUS DAN BLIJF JE ONS,HAAR MAAR 23 JAAR LANG VOORLIEGEN?!' ook Jimmy is nu harstikke razend en voelt zich verraden,maar vooral schuldig tegenover Linda. Wel een aantal keer heeft ze hem verteld dat ze het gevoel had dat ze niet bij hen hoorde,en al die tijd heeft hij dat niet serieus genomen. 'Ik had het kunnen weten,hé? Jullie behandelde haar helemaal anders,dan dat jullie mij behandelde. Ik was wel jullie echte zoon,maar zij niet jullie echte dochter.' 'Jimmy,ik snap dat je je bedrogen voelt,maar....we maken ons nu zorgen om Linda.' 'Waarom? Ze is jullie dochter toch... ' 'Wij zijn wel verantwoordelijk voor haar,hé?! we hebben haar 23 jaar opgevoed en verzorgd met heel ons hart en ziel! ZE HEEFT ALLEEN ONS ALS OUDERS!' Roept Trudie wanhopig en breekt. Jimmy zucht,gaat naast haar zitten om haar dan te troosten. 'Ze is godverdomme verlaten door haar biologische moeder,wat moet er nu wel niet door dat meisjes hoofdje omgaan?' Trudie's stem breekt. 'Ma,waar is ze nu?' Vraagt Jimmy. 'Ze...ze is vertrokken naar Ibiza. Om daar een heel nieuw leven te beginnen. Ze is mee met Jeroen. Ik heb papa maar niet verteld dat ik Jeroen ken van mij werk.' Jimmy kijkt Trudie met grote ogen aan,wanneer hij hoort dat Linda met Jeroen mee is naar Ibiza. 'WAT?! Waarom is ze mee met Jeroen?' 'Jeroen heeft haar blijkbaar een baan aangeboden op Ibiza ,maar dat betekende ook dat ze daar gaat wonen. Maar door dat wij nu eerlijk tegen haar zijn geweest,kon niks haar nog tegenhouden. Want ja,wij zijn toch niet haar ouders.' Trudie huilt weer. Jimmy rent naar boven,naar Noa. 'Kan jij mij uitleggen waarom Jeroen mijn zus mee heeft genomen naar Ibiza?!' Noa hoort dit voor het eerst en is stomverbaasd. 'Wat?!'