Overspel In De Liefde 💔

Hoofdstuk 28

Ze waant zich in een kleurrijke omgeving,alles lijkt zo anders dan in de echte wereld. In deze wereld is iedereen lief voor elkaar,heeft niemand vooroordelen ,iedereen is gelijk en mag iedereen lekker gek en gelukkig zijn. Ook Hendrik is in deze mooie gelukkigere wereld waar alles geaccepteerd wordt van elkaar en waar geen zorgen,haat,verraad,teleurstellingen of moorden zijn. Alleen maar liefde voor elkaar en voor zichzelf. Linda huppelt door een mooie bloemenveld die vol staat met rode rozen. In de verte hoort ze bekende stemmen,die ze eigenlijk niet meer wil horen. De stemmen van haar zo gezegde ouders en broer. Linda probeert het te negeren en huppelt vrolijk verder. Weer hoort ze een vage stem in de verte die gedempt lijkt,onbewust concentreert ze zich op die stem. Door haar concentratie op de stem,lijkt de stem nu dichterbij te komen en lijkt ook minder gedempt. Die stem,het komt haar zo bekend voor... En,roept de stem haar naam nu? De stem begint ook wat harder te klinken in haar beleving.  'Linda? Linda?!'  Dan gaan haar ogen open,ze ziet een hele vage vlek die voor haar staat. Na een paar keer knipperen met haar ogen ziet ze dat Jeroen voor haar staat die haar blijkbaar wakker probeert te maken. Dat was die gedempte stem dus. Linda merkt dan dat ze weer in de realiteit is,in de echte wereld en dat de mooie wereld die ze zag ,maar een droom was.  'Zo! jij was ver heen,zeg! weet jij wel hoelaat het onder hand is?' Jeroen is vol verbazing,maar ook lichtelijk bezorgd. Zodra Linda recht wil gaan zitten,voelt ze zich honds beroerd.  'I..ik weet niet eens hoe ik thuis ben gekomen..laat staan hoelaat.' Linda lijkt in de war.    'Je was vannacht thuis gekomen,met veel kabaal..Ik heb je maar gelaten,want blijkbaar was het een geslaagd feestje.' Jeroen is op de rand van het bed gaan zitten.  'Dat kan ik me ook niet eens meer herinneren.'  Antwoordt Linda,waardoor Jeroen zich nog wat meer zorgen begint te maken.  'Linda,er heeft niemand toch niks in je drankje gedaan?'    'Jeroen,waarom vraag je dat als ik het mezelf niet eens meer kan herinneren?'  Linda lijkt in lichte paniek te raken.  'Hey,ik ben niet boos op je. Echt niet.' Jeroen streelt door haar haar. Linda lacht verlegen en bloost.  'Hoelaat is het trouwens?' Vraagt ze.  '2 uur.'   'Wat?! 2 uur! Shit!'   'Hey,de baas is niet boos. Ik heb verteld dat je ziek bent.'  Stelt Jeroen haar gerust. Linda kijkt hem ongelovig aan.  'Echt?' Als Jeroen knikt,vliegt ze hem om de hals.  'Ik ben je zo dankbaar!' Jeroen beseft zich dan hoe dankbaar zij hem is. Glimlachend slaat hij op zijn beurt zijn armen om haar heen en geniet weer intens van deze omhelzing. 

Jimmy heeft vannacht voor het eerst sinds maanden weer bij Pierre geslapen.  Gisterenavond was een rare en zware beladen dag. Vooral voor hemzelf,Linda blijkt niet zijn echte zus te zijn. Terwijl hij haar al 23 jaar als zijn zusje heeft gezien en heeft haar ook zo behandeld. En om nu te weten dat ze na 23 jaar niet zijn echte zusje blijkt te zijn,voelt vreemd..Niet echt. Jimmy kan het ook nog maar moeilijk bevatten.  Jimmy is opgestaan ,aangekleed en is beneden. Pierre is al beneden,maar heeft hij vannacht wel in bed geslapen?  Jimmy treft hem namelijk nog in zijn kleding van gisteren aan op de bank. In zak en as.  'Pa?' Jimmy zit naast hem op de bank.  Pierre lijkt ver weg met zijn gedachte.  'Pa? gaat het wel?'  Pierre merkt nu pas dat Jimmy naast hem zit. Afwezig kijkt hij Jimmy aan.  'Hey,Jongen. ben je al op?' Pierre staat op en loopt uit het niets naar de wc om dan over te geven.  Dan pas merkt Jimmy de flessen wodka op. Opnieuw krijgt Jimmy na jaren weer een flash-back van Pierre die vroeger al verslaafd was aan drank. Niet opnieuw,alsjeblieft? Jimmy pakt de twee flessen op,om Pierre ermee te confronteren.  'Waarom?' Jimmy is diep teleurgesteld. Is Pierre weer beginnen drinken om het feit dat Linda de waarheid weet?   'Het waren maar 2 flessen,jongen. Dus ook de laatste keer,' Verzekerd Pierre zijn zoon erop.   'Als jij het zegt.' Jimmy loopt naar buiten,naar de container om de flessen weg te gooien. Pierre is op de bank geploft en zucht.  'Pa? Is dit omdat Linda..'   'Kunnen we het ergens anders...'   'Nee,pa! Want Linda is onderdeel van dit gezin! Ookal is ze niet jullie biologische dochter.' Spreekt Jimmy zijn vader voor het eerst in zijn leven streng toe. Pierre weet donders goed dat Jimmy gelijk heeft. Hij gaat recht zitten en wrijft over zijn gezicht. Jimmy is terug naast hem gaan zitten.   'Pa? Linda moet zich vrij kunnen voelen,dat we niet constant op haar huid zitten als ze weer een fout begaat.' Jimmy klinkt ,tot tegenstelling van Pierre en Trudie voor het eerst redelijk en lijkt het geaccepteerd te hebben.   'Ik weet het,jongen.Maar...Linda is niet zomaar iemand.. I..' Pierre breekt. Jimmy pakt zijn vader eens goed vast.  'Ik weet het,Pa. Wij hebben Linda allemaal in ons hart gesloten.'  'ZE MOET GODVERDOMME TERUG KOMEN! IK MOET HET GODVER...godver..agh!' Opeens grijpt Pierre naar zijn hart.  'Pa?!' Jimmy kijkt geschrokken.  'Nee,nee.H-het gaat wel weer..' Pierre lijkt zich weer goed te voelen.  'Weet je het zeker?' Pierre stelt hem gerust. 

Amber heeft een paar dagen geleden misschien wel het engste in haar leven gedaan...Een zwangerschapstest. En de uitslag,ja. Je kan het al raden,ze is zwanger. Van Mick. Maar ze zijn alletwee nog veelste jong voor een kind. Ze weet niet eens of Mick echt verliefd op haar is,laat staan dat ze dat zelf weet. Maar toch waagt ze het er op om hem het grote nieuws te gaan vertellen. Maar eerst moet Nienke het weten,ze is haar beste vriendin en met haar deelt Amber echt alles. Ze trekt Nienke mee naar hun kamer en gaan op Nienkes bed zitten. Nienke vindt dat Amber al heel de tijd zich nerveus gedraagt en ook heel geheimzinnig doet.  'Am? ga je mij nog vertellen wat er is?' Lacht ze wat.  Maar als Amber haar wat serieus aangeslagen aankijkt,schrikt ze een beetje.  'Am? Wat scheelt er?'  Nienke legt zorgelijk haar handen op Amber haar been.  'I-ik..ik ben zwanger van Mick.'  'Wat? maar hebben jullie dan..bedoel zijn jullie...'  Nienke kan even moeilijk uit haar woorden komen,ze is sprakeloos.  'Toen we een weekend weg waren ,zodat jij en Fabian alleen waren,hebben Mick en ik een hotelkamer gedeeld. Ja,en van het een kwam het ander...' Amber lijkt alles behalve blij.  'Ben je er niet blij mee?'   'Nien,ik weet niet eens wat ik werkelijk voor Mick voel. Laat staan dat ik dat van hem weet..' Amber haar stem klinkt klein en breekbaar. Ze kan elk moment breken. Nienke wrijft over haar rug. Ze heeft Amber nog nooit zo breekbaar en gekwetst meegemaakt.  'Dan zit er maar een ding op,praat met Mick? vind uit of jullie echt gek op elkaar zijn.'  Amber kijkt Nienke dankbaar aan,dankbaar voor haar altijd wijze raad. Maar ze vind het dood eng. Nienke stelt Amber nog voor om met haar mee te gaan,maar ze moet dit echt alleen doen.  Zenuwachtig wacht ze nu alleen op haar kamer op Mick,Nienke is naar beneden om de twee alleen te laten. Opeens klopt er iemand op de deur.   'Amber?' Het is Mick. Haar hartslag slaat opeens over,maar toch opent ze de deur.  'Hey,Nienke zei dat je mij wilde spreken?' Mick is een beetje verbaasd.  'Ja,kom zitten?' Amber heeft in de dagen,nadat ze de test gedaan had,Mick alleen maar weten te ontlopen.  'Am? Waarom ontloop je mij al 5 dagen?' Vraagt Mick meteen.   'Mick,ik...het is beter als je gaat zitten.'  Mick wordt op haar bed gezet en komt zelf naast hem zitten.  'Wat is er?'   Amber haalt even diep adem.   'Mick,ik...Weet je nog ons nacht samen op dat hotelkamer?' Als Amber dat moment weer terug haalt,begint Mick meteen te glunderen vol trots op die avond.  'Ja,echt wel! Pure liefde,schat.'  Amber kijkt hem verrast aan. Zei hij nu pure liefde?  'Wacht? wat? meen je dat?'  Mick knikt.  'Amber,ik houd echt van je. Ik kan geen moment zonder je,je bent zo bijzonder voor mij.'  Amber lacht door haar tranen heen.  'Jij ook voor mij,Mick. Ook jij bent bijzonder voor mij,maar..'   'Maar wat?'   'Wat zou je ervan denken als we onze liefde zouden bezegelen met een kindje?' Amber legt ,terwijl ze dat zegt,haar handen op haar buik. Mick staart haar met open mond aan.  'Wat? bedoel je dat?' Mick wijst naar haar buik.  'Ja,ik...ik ben zwanger.'  Totaal onverwachts,wat Amber totaal niet had verwacht,vliegt Mick haar om de hals.  'Fantastich!' Hoort ze hem dan huilend roepen. Ook Amber is maar alte blij met deze reactie en zoent hem.