🅂🄾🄼🄴🅃🄷🄸🄽🄶 🄻🄸🄺🄴 🄰 🄱🄻🄾🄶

Random Thoughts That Came To My Mind

Hey hey hey.

How are you??

Καλωσορίσατε σε ένα ακόμα κεφάλαιο στο οποίο θα βουτήξουμε στα άδυτα νερά του μυαλού.

Όχι, οχι. Μην φοβάστε αν δεν ξέρετε να κολυμπάτε, μεταφορά ήταν.

Προσπάθεια 1.000.000 να φανώ αστεία απέτυχε.

Ναι πραγματικά δεν ξέρω γιατί κάνω αυτό το κεφάλαιο... Ίσως επειδή έχω ξεμείνει από ιδέες..

Anyway, πείτε μου εσείς πως περνάτε την καραντίνα σας... Ναι ναι αυτή που έχουμε από ΤΑ ΜΕΣΑ ΝΟΕΜΒΡΗ... Ελπίζω να είστε όλοι καλά και πάνω απ' όλα με υγεία...

Εν τω μεταξύ σε περίπτωση που δεν το έχετε καταλάβει όλο το κεφάλαιο έτσι θα πάει. Απλά θα διαβάζετε άσχετα μεταξύ τους πράγματα.

Θέλω να μου λύσετε μια απορία όμως, ποιος είναι αυτός που βγάζει τα μέτρα για τον κοροναιό; Και γιατί ας πούμε μας πάει σε καθολικό lockdown, αλλά άμα θέλεις μπορείς να στείλεις το 6 και από τον Πειραιά να βρεθείς στο Χαλάνδρι; Με ποια λογική;

Και κάτι άλλο... Σκοπεύετε να μας βγάλετε σύντομα ή να πάω να κοιμηθώ και να ξυπνήσω μια και καλή το 2022; Αλήθεια, δεν αντέχω άλλο. Θέλω να βγω έξω, θέλω να δω τους φίλους μου από κοντά και να ξανακάνουμε τις βλακείες μας.

Θέλω να πηγαίνω στην σχολή και να με κράζει ο καθηγητής που άργησα στο μάθημα, ή να μου κάνει παρατήρηση επειδή μιλάω με τον μπροστινό μου.

Θέλω να βγω έξω και να διασκεδάσω, όπως θα έπρεπε να κάνω στην ηλικία μου. Να πάω σε εκδηλώσεις και να γνωρίσω κόσμο. Να πάω στο σινεμά να δω μια ταινία σαν άνθρωπος.

Πραγματικά δεν ξέρω πόσο άλλο μπορώ να αντέξω αυτή την κατάσταση. Στην αρχή ήμουν πολύ αισιόδοξη και έλεγα οκ θα περάσει. Όλα θα πάνε καλά και θα ξανά πάρουμε πίσω τις ζωές μας.

Τέσσερις μήνες μετά, δεν έχω την ίδια άποψη. Τα νεύρα έχουν χτυπήσει κόκκινο και φωνάζω με το παραμικρό. Ορισμένες φορές πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται ποσό πιο χάλια θα μπορούσαν να πάνε τα πράγματα.

Θα σταματήσω εδώ αυτό το κομμάτι γιατί δεν νομίζω ότι βοηθάει κανέναν μας.

Κάτι άλλο που με απασχολούσε παλιότερα (3 χρόνια πριν περίπου) είναι τα αγόρια και τα φιλιά. Πάντα πίστευα ότι δεν ήταν φυσιολογικό όλοι να έχουν σχέσεις εκτός από εμένα.

Είμαι 21 χρόνων και δεν ντρεπομαι να πω ότι δεν έχω κάνει ποτέ στην ζωή μου σχέση, ακόμα και αν αυτό συνεπάγεται με το γεγονός ότι δεν έχω φιλήσει ποτέ αγόρι στο στόμα.

Αυτά τα πράγματα δεν θέλουν πίεση, έρχονται μόνα τους, όταν δεν τα περιμένεις. Δεν χρειάζεται να νιώθετε άσχημα αν βρίσκεστε σε μια Α ηλικία και δεν το έχετε κάνει, δεν κάνετε κάποιο λάθος, απλά δεν σας δόθηκε η ευκαιρία.

Ξανά λέω δεν είναι κακό, ούτε θα πρέπει να νιώθετε άσχημα. Ζούμε σε μια κοινωνία που όλοι μας λένε "είσαι 15 και ακόμα δεν έχεις κάνει σχέση", "τι εννοείς δεν έχεις φιλήσει ποτέ αγόρι;". Μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα χωρίς να υπάρχει λόγος.

Αλλά εγώ πλέον έχω αποδεχτεί τον εαυτό μου, έτσι όπως είναι και δεν νιώθω άσχημα όταν και καλά ξαφνιάζονται από το γεγονός.

Ναι οκ αυτό το κεφάλαιο ειναι πραγματικά ότι πιο random, οπότε θα το κλείσω εδώ πέρα.

Δεν θα σας ζαλήσω άλλο, θα επιστρέψω με κάποιο πιο δομημένο κεφάλαιο μέσα στις επόμενες μέρες.

Καλό σας βράδυ...