'bir garip lise

':) 🌹

"Merhaba" dedi içten gülümsemesiyle 

Kimdi tanımıyordum ama 
bu sefer içimdekini susturmalıydım kendimi zorlayarak bende 'merhaba' dedim.
   'Ben Umut, gül'
"Sen zaten ismimi biliyormuşsun"
  'Yok, nöbetçiyken öğrendim ismini'
"Anladım" zorlanıyordum hem de çok karşı cinsten biriyle konuşmak olağanüstü zordu
Gitmek için bir adım attığımda

   ' Gül ismini hep gül diye mi yoksa çiçek olarak mı koymuşlar?' diyerek yolumu kesti

"Çiçek ismi olarak"

    'Kim koymuş?'

Sanane kim koymuşsa koymuş demek isterdim de diyemezdim
"Babam"

   'Bir babanın kızına çiçek ismi koyması çok hoş, peki neden gül?'

Tamam sen sormayı bırakmayacaksın bende artık konuşmak istemiyorum diyemeyeceğime göre al bütün cevapları

"Gül çünkü babam ismime uyduğunu ve gülün güzel olduğunu düşünüyor"
 
' İkinci adında mı var?'

" Evet var"

'O zaman neden listede yoktu?'

"Babam ikinci ismimi birinci ismine yakıştırdığı ve hep söylediği için"

'Anlamadım'

daralıyorum bir şey olsun bir şey olsun da gideyim

    Tüm öğrencilerimize iyi dersler dileriz

İşte bu kurtarıcım bir zildi ama yalancı kurtarıcı
Hemen koşar adım merdivenlere ilerledim 

"Beden dersinde kantinde bekliyor olacağım" diye arkamdan bağırdı

Kaçıyorum görmüyor musun
demek ki körsün
Hem ben özel kantine nasıl geleyim aptal ya' diyerek sınıfa girdim
Keşke karma olsaydı 2 sene yetmezmiş gibi 2 sene daha her gün yüzyüze olacaktım bu iki yüzlülerle
Sınıfa şöyle bir baktım:

En arkada her sene en yakın arkadaşını kaybedip yenisini bulan buse ile ispiyoncu tuğçe gülüşüyorlardı, erkek grubu boş yapıyor kızlardan konuşuyorlar, egoist bertan eline kalemleri almış yine birilerinin dedikodusunu yapıyordu.

Hocanın gelmesiyle kendime geldim. Kapının orda öylece durmama rağmen beni ne gören vardı ne soran

Her zaman ki gibi en arkaya sıraya oturdum.
Hoca tam yoklama alacaktı ki kapı çalındı:
  "Gir"
Ben o sırada kitaplarımı çantamdan çıkarmakla uğraşıyordum kim olduğu umrumda mı nöbetçidir işte' diye düşünürken

Kapıda onu gördüm..