YESIL (on hold)

7.Bölüm

7.BÖLÜM

Mimarlarin bulundugu kata gelmislerdi bile ve Lya Ebru’yu susturarak Yusuf beyin bulundugu odanin kapisini calar ve gir sesini duyunca iceri girer, tabi Ebru’da onun pesinden. Bu arada Ahmet bey, Mert ve yanlarinda Burak’la birlikte Sirkete giris yapmislardir. Ahmet beyin odasina dogru yürürken Mert ve Burak fisildasiyorlardir.

Burak: Uff ya,.. bizim sabah sabah burda ne isimiz var.

Mert: Miz mizlanma, Cocuk gibisin Ceyda seni bu cenenle nasil cekiyor anlamiyorum.

Burak: Suna bak ya Aksam basimin ettini yedin yarin Sirkete sende gel diye, simdi isitgimiz laflara bak.

Mert: Gelmis midir aceba?

Burak: Ya bu kizi acayip merak ettim, seni bu saat’de Sirkete gelecek kadar etkilediye.

Mert: Ne etkilencem be.

Burak: Birincisi Sabahin köründe sadece bir Kizi görebilmek icin buraya geldigimize inanamiyorum ve ikinciside benim tanidigim hicbir Kiz ihtiyaci olmadigi halde sabahin köründe buraya gelmez.

Ahmet bey bunlarin fissildasmalarinda rahatsiz olur.

Ahmet: Ne fisildasiyorsunuz Kari gibi.

Mert: Ne fisildasicaz, öyle havadan sudan konusuyorduk babacim diymi Burakcim.

Mert, Burak'a onu yalanci cikarmasin diye bir bakis attar. Burak hemen anlar.

Burak: Ta,.. tabi Ahmet amca Havadan sudan konusyorduk.

Ahmet: Iyi bari öyle olsun bakalim.

Konusa Konusa Asansörle Ahmet beyin odasinin bulundugu yukari kata cikmislardir. Ayca onlari görünce hemen karsilar.

Ayca: Günaydin Ahmet bey, Günaydin Mert bey, Burak bey.

Ahmet: Günaydin Kizim

Mert/Burak: Günaydin Ayca.

Ahmet: Kizim Misafirlerimiz geldi mi nerdeler?

Ayca: Geldiler efendim Odaniza aldim. Buyrun.

Ayca önden gider ve Ahmet beyin odasinin Kapisini acar. Ahmet bey ve arkasindan Mert ve Burak da odaya girerler. Iceride Mert Lya’yi göremeyince yüzü düser. Agzindan istemsiz cikan sözleri sadece Burak duyar.

Mert: gelmemis,..

Burak Mert’in Kulagina egilir ve konusmaya baslar.

Burak: Off be abicim, gördün mü dedim hicbir Kiz bu saat’de buaraya gelmez diye, bizi bosuna buralara sürükledin.

Ahmet: Günaydin Cocuklar.

Alper/Sinan: Günaydin Ahmet amca.

Mert/Burak: Günaydin.

Alper/Sinan: Günaydin.

Alper, Sinan, Mert ve Burak selamlasirlar.

Ahmet: Lya ve Ebru Kizlarim yoklar mi?

Sinan: Burdalar Ahmet amca.

Mert bunu duyunca yüzüne birden aptal bir gülmseme yerlesir.

Ahmet: Ehh nerdeler?

Alper: Mimarlarin yanida, Yusuf beye birsey daniscakmis.

Alper Yusuf bey diyince birden Mert’in Yüzündeki gülümseme kaybolur, cok sinirlenmisdir ama nedenini kendi’de anlamaz.

Mert

Bu Kizin Yusuf’la ne samimiyeti varki? Neyi daniscakmis? Ya oglum sanane ne daniscaksa daniscak.