YESIL (on hold)

28.Bölüm

28.BÖLÜM

Sabah

Özkan Malikanesinde bu Sabah cok erken olmustur. Merve ve Alper bir aksilik cikmadan, bir an önce hazirlanip gitmek isterler. Mert ve Lya disinda gelisen olaylardan haberleri olmayan Ahmet bey ve Sema hanim bu aceleye bir anlam veremeselerde, fazla kafalarina takmazlar.

Ahmet: Alper Oglum biraz daha kalsaydiniz?

Alper: Sagol Ahmet amca, zaten habersiz geldik yeter bu kadar misafirlik.

Ahmet: Siz bilirsiniz cocuklar.

Alpergil onlari ugurlamak icin kimsenin gelmesini istemez, o yüzden evde vedalasirlar. Kapinin önüne bir Taksi cagirmislardir. Alper, Mert’e sarilirken onun kulagina egilir.

Alper: Mert onu üzme.

Mert: Hic süphen olmasin.

Alper, Lya’ya sarilirken, Mervede Mert’le konusuyordur.

Merve: Seni taniyorum diyemem ama ona deger verdigini bakislarindan anliya biliyorum, sana cok alismis. Yesilgille ayni asiretde olmasakda ayni yerde büyüdük onu kendimi bildigimden beri tanirim. Yesilin etrafinda bir cok erkek vardi, gördügüm kadariylada sizin ailede tek Kadin annen.

Mert: Evet de senin ne demek istedigini anlamadim ben.

Merve: Yesilin hayatindaki adamlar, Babasi ve Amcalari disinda, ikiye ayrilmislardir, Abisi olarak gördükleri ve Kardesi olarak gördükleri.

Mert: Hic erkek arkadasi olmadi mi?

Merve: Bizim orda öyle seyler olmaz. Sevdalanirsin ama sizin burdakilere benzemez, eli eline degmez, hersey gözlerde baslar gözlerde biter.

Merve bunlari söylerken Alpere bakiyordur.

Merve: Benim demek istedigim seni onun hayatindaki yerin belli degil, yani seni nereye koyacagina karar verememis. Evet yasal olarak kocasi olabilirsin ama bunun gercek olmadigini ikimizde biliyoruz, bence Yesilin karasizligindan faydalanman lazim, o seni bir yere koymadan, sen kendine yer edinmen lazim.

Mert: Peki bunlari bana niye söylüyorsun?

Merve: O senin yanindayken, Aynaya bak anlarsin.

Merve, sözünü tamamlayip ona soru isaretleriyle bakan bir Merti arkasinda birakip Alpergilin yanina gider.

Alper: Hazir misin canim?

Merve: Hi hi, gidebiliriz.

Lya: Kendinize cok iyi bakin.

Alper: Sende.

Merve ve Alper, Lya’ya son kez sarilip Taksiye binip uzaklasirlar ordan. Lya Abisigilin gidisine cok üzülür, kendini tutamaz ve gözleri dolup, tasar. Mert ona destek olmak icin Lya’ya yaklassada, onu tesseli etmeden geri döner ve eve gider.

Mert

O kizin dediklerinden bir anlam cikaramasamda, birseyleri ima etmek istedigini anladim. Ama asla olamiyacak seylerden bahsetdi, benim Yesilden uzak durmam lazim. Bizim aramizda birseylerin olmasi imkansiz, sonucta biz zoraki bir evlilik yaptik ve yakindada bosanicaz. Sanki Kiz yokmus gibi durmadan Yesili düsünmeler. Hem ne hemi, yine basladin kendi kendinle konusmaya, diyorum iste, bu Yesil sana yaramiyor.

Lya gözyaslarini silip, eve girer. Salonda oturan Sema Hanim Lya’ya yaklasir ona sarilir ve onu teselli eder.

Sema: Kizim üzülme, yine gelirler bizde gideriz.

Lya: Gideriz diymi?

Sema: gideriz tabi. Hadi üzülme artik.

Ahmet: Hadi oglum Karinida al cikin gezin.