FİNAL

1.8K 63 378
                                    

Evett canlarım Final bölümü ile karşınızdayım.

Her zaman yanımda olan sizlere çok çok teşekkür ederim iyi ki varsınız.. ❤️❤️

Beni buralara kadar getirdiğiniz için teşekkür ederim...

Ah ne çok teşekkür ettim..
Duygusallaştım sorry❤️🙏

Ah birde "YOKLUĞUNDA" kitabıma kısa zamanda bölüm yükleyeceğim.

BUYRUN BÖLÜME ❤️

MEDYA: ANA KARAKTERLER







1 YIL SONRA

Bu asansör neden hep bozuk olmak zorundaydı. Çocukluğumdan beri neredeyse her gün bozuktu.

Düğünden sonra Selim ile İzmir'e yerleşip yeni bir şirket kurmuştuk.

Selim ile ikimizin şirketiydi tabiki ortağımız Batu vardı..

Rusya'da ikisi para biriktirmiş.. Zekiler...

Cenk ve Berna Muğla'da kalmışlardı biraz uzaktık birbirimizden ama hep konuşuyorduk....

Karnım burnumda halde 2. Kata çıkmaya çalışıyordum. Doğumuma son 7 gün vardı ve ben ısrarla geziyordum.
9 aydır evde oturmaktan canım çıkmıştı.

Beni buraya getiren taksi yardım etmek istesede kabul etmemiştim....

Sonunda evimin önüne gelmiş soluklanmıştım.

" Oğuz annecim neden bu kadar ağrısın" karnımı okşarken konuşuyordum.

Annem kapıyı şans eseri açması üzerine zile basmama gerek yoktu.

Annem beni görmüş şaşkınlıkla bakıyordu.

Tam 6 aydır annemle görüşmüyorduk..... Hamile olduğumu biliyordu ama babam yüzünden gelememişti.

Babamda ki de ne inatmış..

Annem öylece şişmiş karnıma bakarken
" Anne içeri alıcak mısın yoksa şuracıkta doğurayım mı?"

Annem panikle eve bakmış ardından içeri almıştı.

Boynuma sıkı sıkı sarılırken
" kuzummm ne özlemişimm senii"

Anne şevkatı... En özlediğim şeydi.

Annemin yanaklarından öpüp "bende annemm"

Annem bir değişikti.. "babam evde mi"

Kafasını sallamış "iyi o halde anne ben gidiyim"

Ahh nasıl unuturum.. Bir daha bu eve girmem dediğimi!

Şu sözlerim yok mu düşünmeden söylediklerim.

Tam kapıdan çıkacağım sırada babamın
"Sen mi geldin"

Sırtım babama dönüktü. Sessizce yüzümü döndüm.

Karnımı görmesi ile gözleri büyümüş
Oldukça şaşırmıştı.

"merak etme tam gidiyordum"

Babam bana doğru adımlamış ardından attığı adımı geri almıştı.

" sen bilirsin" demiş geri salona girmişti.

Kovması gerekmiyor muydu?

Anneme baktım annem gülümsüyordu.

" hadii geç kahve yapıyım, çay yapıyım"

Anneme son kez daha sarılıp salona doğru yürüdüm. Babam ne kadar yaşlı duruyordu....

İhanet (bitti) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin