🖤TEHLİKELİ SEVGİ🖤

~Son bölüm~

Paşa'yı çok seviyorum ama yine de bazen agrasif davrandığım zamanlarda oldu. Aynı İçimdeki Müzik'teki Melody'nin tekme atması gibi tekme atıyordum. Annem beni zor zabdediyordu, ve beni durdurabilmek mümkün değildi. Doktorlar bana Kuduz aşısı vurmak için çok uğraştılar, ve onları tebrik ediyorum. Çünkü o zamanlar beni sakin tutmak çok zordu, ve hiç bir zaman benim istediklerimi getirmemezlik yapmadılar.Hikayemin kısa olduğuna bakmayın sadece ben kısalttım, neyse devam edelim. Beni anlayan sadece 2 arkadaşım vardı Paşa ve Marla. Camdan bakmak istediğimde birini çağırıyordum. Dışarıda kar yağıyordu, eee tabii canım sıkılıyordu. Tabletimden hemşire Yağmur ablaya şöyle yazdım.

Hera:Yağmur abla ben camdan bakmak istiyorum.

Yağmur:Tamam tatlım hemen bir tekerlekli sandalye getiriyim.

Hera:tamam görüşürüz.

Bizim konuşmamız hep böyle olur. Hemen bir şarkı açıp dinlemeye başladım .Bir anda aklıma birşey geldi, yarın ben liseyi bitiricem. Çok heyecanlandım ve bir anda çığlığı bastım, herkes başıma toplandı. Tabletime yarın liseyi bitiricem diye yazdım. Annem bunu duymuş olmalıydı ve aynı benim düşündüğüm gibiymiş . Annem yalandan sevinme çığlıkları attı ama bu hastanenin sahibi gelip annemi uyardı. Annem biraz utandı tabii bende bu duruma düşsem bende utanırım.Annem bir anda koşarak bana sarıldı bende hemen çığlık attım. Ben rahatsız olduğumda hep çığlık atarım. Bu arada Yağmur abla herkes gittikten sonra içeri girdi ve bana

"Üzgünüm Hera biraz geciktim işim vardı."

Dedi bende kafamı sallayıp tekerlekli sandalyeye bindim. Tekerlekli sandalyeye binmemin sebebi ben yürüyemiyorum, neden diye sorarsanız bende bilmiyorum bir anda hastaneye gelince oldu.Çok kötü bir durum neyse, camdan baktığımda her yer bembeyaz olmuş ve çocuklar kar topu oynuyorlardı. Çok üzüldüm, Yağmur abla bana bakıp bizde oynayabiliriz istersen dedi. Çok sevindim ve hemen üstümüze bir şeyler giydik,ve hastaneden çıktık. Kartopu oynamak için başkalarınıda çağırdık. Bir anda biri bana kartopu attı, çok tatlı benim yaşlarımda bir
kız vardı. Adı Vera'ymış sanırım onla bff olucaktık.Dediğim doğru çıktı o günden 2 hafta sonra bff olduk. Çok tatlı bir kız ama onunda benim gibi sorunları var o yüzden çok iyi anlaşıyoruz. Sonraki gün bana o kartopunun o atmadığını söyledi. Aslında söylemedi çünkü onun fotoğrafik hafızası var. Bana tabletten yazıpda konuşuyoruz, bende tabletten yazıyorum bunu biliyorsunuzdur. Ben gece yatağımda yatarken doktorlar gelip bana kuduz
aşısını vurmuşlar sabah çok güzel uyanmıştım.
Kuduz aşısını vurduklarını hemen anladım ve anneme söyledim. Annem çok sevindi bu arada babamdan neden bahsetmedim. Çünkü babam öldü ama benim sağlıklı olduğumu görünce çok mutlu olmuştur. Hemen eve gittik, Vera bizim evin yanındaki evde yaşıyormuş. Onunla iyi günler geçirdim ve sonsuza kadar mutlu
yaşadık.

Arkadaşlar umarım hikayemi beğenmişsinizdir yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın Hera'nın dinlediği şarkıyı yukardan dinleyebilirsiniz GÖRÜŞÜRÜZ..❤️❤️