hug me | sunaosa

2

Osamu elindeki kalemi çevirip dururken bir yandan da öğretmeninin söylediklerini hatırlıyordu.

Bu yarışmanın kazananı maddi ödülün yanında özel bir üniversiteden burs kazanacak. Bu yüzden emek vermenizi ve gerçekten kazanacağınızı inandığınız bir resimle katılmanızı istiyorum. Konu serbest, yağlı boya olacak. Son olarak, resminize bir isim belirlemelisiniz.

Osamu kafasını yana eğmiş, yanağını eline dayamış şekilde masanın üstünde duran naneli şekeri bir süre izledi. Elini pakete atıp ağzına bir şeker attı. Şekeri çiğnerken yanındaki yatakta arkası dönük şekilde yatıp oyun oynayan ikizine seslendi. "Atsumu?"

İkizi arkasını dönmüş, yatakta oturur bir pozisyona geçmişti. "Efendim?" kardeşi yüzüne bakmadan oynuna devam etmişti. "Hastanenin önünde sarıldığım çocuğu hatırlıyorsun değil mi?" Atsumu tekrar başını sallamış, telefonunu yana bırakıp 
ikizini dinlemeye başlamıştı.

***

"Atsumu sergiye geliyorsun değil mi?" Kardeşi onu onaylayan bir ses çıkardığında telefonu kapatmış, cebine atmıştı. Eliyle fularını düzelttikten sonra gergince parmaklarıyla oynadı.

Jürinin ona gelmesini beklerken önce resmine son bir bakış atmış,  ardından üzerini düzeltmişti. Siyah ispanyol paça pantolonu, firfırlı beyaz gömleği ve renkli fularıyla güzel gözüktüğüne inanıyordu.

"Evet..." Jüri kalemini oynatarak elindeki dosyaya baktı. "Neden sarıl bana, Miya?" Osamu gülümseyerek cevap verdi. "Geçen sene hastanenin önündeyken sırtında sarıl bana yazan bir çocukla karşılaştım." gerginlikten terleyen ellerini yumruk yaptı. "Üzgün olduğunu düşünerek ona sarıldım ama arkadaşının bir şakası olduğunu öğrendim." sıktığı yumrukları serbest bırakırken küçük bir gülümseme sundu. "Yani, bu gerçek bir hikaye?" yarışmacı başıyla onayladığında jüri, düşen gözlüğünü düzeltti ve resme baktı tekrar. İnce detaylarıyla etkileyici bir tabloydu. Ama en çok da... duygu. Bu tabloda bu sergideki hiçbir tabloda göremediği bir duyguyu görmüştü.

Sevgi.

Gerçekten de saf sevginin resime dönüşmüş hâliydi bu tablo. Geniş
sırta dayanmış küçük surat, huzurla gözlerini kapatmıştı. İnce kollar belin etrafına sarılmış, sıkıca kavramıştı. Resimden ılık ılık akan bir duygu daha olsa büyük ihtimal güven olurdu.

Jüriye bu resim vefat eden eşine olan sevgi ve güvenini hatırlatırken gözleri dolu dolu konuşmuştu. "Tekrar karşılaşmanız dileğiyle, Miya."

Osamu başını saygıyla eğdiğinde yanına ikizi gelmişti. "Geç mi kaldım." Osamu kenardaki çantasının yanına gidip suyunu aldı. "Eh..." Kenardaki pufa otururken şişeyi kafasına dikti. "Beğendiler mi, ne dediler?"
Osamu, elini fularına atıp çıkardı. İçerisi gerçekten çok bunaltıcıydı. "Bir şey demiyorlar, biliyorsun."

Biraz kenarda oturup dinlenmişlerdi. O sırada ziyaretçilerin resmiyle alakalı güzel yorumların duyan Osamu kızarmadan edememiş, gururu okşanmıştı.

Sergi -ya da yarışma- bitmiş eve dönüyorlardı. Osamu, haftaya açıklanacak sonuçlar için bir yandan heyecanlı diğer bir yandan da tedirgindi. Haftalarca uğraştığı bu resmin bir tablodan daha fazlası olduğuna inanıyordu.

***

Suna naneli şekerini attıktan sonra içeri girmiş, koltukta sarmaş dolaş oturan arkadaşlarına bakmıştı.

Tsukishima kolunu Yamaguchi'nin omzuna atmış, arada ensesindeki saçlarıyla oynuyordu. Suna bu görüntü karşısında küçük bir gülümseme sunmuş, merdivenin basamaklarını çıkmaya başlamıştı.

"Oha!" Yamaguchi Tsukishima'nın kolunun altından  şaşkınlıkla çıktı. "Oha!" ne olduğunu anlamayan
sevgilisine telefonunu gösterdiğinde hâlâ hiçbir şey anlayamayan sevgilisine karşı elini alnına vurmuştu.

Sesi umursamayarak yukarı çıkan Suna, Yamaguchi'nin ona seslenmesiyle merdivenleri geri inmeye başlamıştı. Şimdi o kadar merdiveni boşuna mı çıkmıştı, bilseydi hiç çıkmazdı.

"Efendim?" Yamaguchi arkadaşının yanına gelmiş okuduğu makaleyi göstermişti. "Bak!"

Suna kısık gözlerini daha da kısmış, kaşlarını çatmıştı. "Bu sen..." arkadaşı eliyle gri saçlı çocuğu gösterdi. "Bu da sana sarılan çocuk, değil mi?" emin olmak için bir kez daha bakmış, başını sallamıştı sessizce.

Yamaguchi heyecanla yerinde zıplamaya başlamıştı. "Sizi çizdiği resimle yarışmayı kazanmış çok güzel değil mi?" gözlerini kapattığından tepkisiz arkadaşı ve sevgilisinden habersizdi.

---

sevgililer gununuz kutlu olsun canlarim muwh 😋

duz yazıda iyi olmadıgımı biliyorum, isterseniz sonraki bolumu text yazabilirim 😷

bir de sey, tesekkurler tavsanim senin playlistin sayesinde yazabildim, seni seviyorum <3 elifinred