De stilte van mijn tranen

4 0 0
                                    

Als een regendruppel op het raam

zwijgzaam, stil

uiteengegaan.


Net als in mijn hoofd.

Het voelt als schreeuwen, als vergaan,

maar het is en blijft verdoofd.


Als mijn woorden, die niet meer komen.

Geen betekenis, geen bestaan

alleen nog maar in dromen.


Als de stem van mijn bestaan

lijkt op de stilte van mijn tranen

om nooit meer verder te kunnen gaan,

pas dan zal ik echt bestaan.

Dichtbundel - De wereld op z'n kopWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu