gereksizdi acı...
iliklerine kadar hissetmek ,
ayağını yerden kesmek gibi bi huyu vardı işte ,
korlanırdı solun nefessiz kalıp gözlerin yaşarırdı
anlatamazdın içini , anlatsanda anlamazlardı
dinlerler omzunu sıvazlayıp giderlerdi
öylece kalırdın sessiz
sonra yine çekilir köşene akıtırdın gözyaşlarını , göz pınarların kurumuş gibi hissedersin
ama yine akardı usulca senden izinsiz , sebebsiz...