Bugün büyük bir yanlış anlaşılma ile karşınızdayım. Yaptığım açıklamadaki gibi sala arkadaşım böyle bir şaka yapmış ve bunu kendince çok komik buluyor. Ama siz böyle mesajlara aldanmayın ben asla wattpad'i ve sizi bırakman.
Sans: Kendisi bir bilim canavarı ve -
Asriel: Alphys'mi?
*Sans Asriel'İn kafasına vurur.*
Sans: TABİKİSİDE HAYIR SALAK!
Asriel: Tamam. Vurma. Peki kim o zaman?
Sans: Babam.
Asriel: Doğru düzgün söyle yaa!
SAns: Ne yalanmı atacam sana?!
Asriel: Uydurma yaa. Herkes biliyorki senin annen ve baban yok.
Sans: Biz nasıl dünyaya geldik o zaman salak!
Asriel: Mantıklı lan. Şeyyy..... O zaman baban nerede?
Sans: Doğruyu söylemek gerekirse kendisi bir hayalet.
Asriel: Ne yani napstabook'mu?
Sans: SAlAK BİR SUSTA ANLATAYIM SALAK ŞEY!!!
Asriel: Tamam ya bağırmasana.
Sans: O zaman sende bir susta bende anlatayım.
Asriel: Tamam.
Sans: Kendisi bir icat yaptı ve yaptığı icat ise sonu oldu. Kendisini geri getirmek için bir icat yapmaya çalıştım ama..... şey oldu......
Asriel: Ne oldu?
Sans: Çalışmadı.
Asriel: Alphys'e söylesene. O sana yardım eder.
Sans: Alphys'e söyleyim? Dostum sen çıldırmışsın o benim en nefret ettiğim kişilerden biri.
Asriel: Neden ondan nefret ediyorsunki?
Sans: Çünkü kendisi eskiden bir asistandı. Babamın asistanı. Ama onu kurtarmadı. O yüzden de ondan nefret ediyorum.
Asriel: Tamam. Ondan nefret etmekle haklısın ama ondan başka kim bu bilim işlerinden anlarki?
Sans: Haklısın sanırım ona söylemeliyim. Ama ondan önce biraz uyuyacam.
Asriel: Sen gerçektende çok tembelsin.
Sans: Biliyom.
*Bu olaylar için Mettaton ve Papyrus.*
Mettaton: Aşkım ne yapıyorsun?
Papyrus: Öncelikle yemek yapıyorum. İkinci olarak ise Aşkım demesen olur mu?
Mettaton: Amaaa.
Papyrus: Abimi biliyorsun.
Mettaton: Ama kızmayacağına söz vermişti.
Papyrus: O zaman şeyyyy.....
Mettaton: Ne yoksa sana aşkım dememden'mi utanıyorsun?
Papyrus: Evet.
Mettaton: O zaman bu yaptığımdanda utanırsın.
*Mettaton seni yanağından öptü.*
Papyrus: YAZAR BİŞEY YAP!!!
Yazar: Mesela?
Papyrus: Mesala şöyle şeyler yazma.
Yazar: Tamam.
Papyrus: Gerçektenmi?!?!?
Yazar: Evet gerçekten. Çünkü sizi direk yatağa sokcam.
Papyrus: HAYIR!!!
Yazar: Tamam o zaman ben böyle devam edeyim olurmu?
Papyrus: Olur.
Mettaton: 1 kere daha öpebilirmiyim?
Papyrus: Neden olmasın?
*Mettaton seni öptü. Ama bu sefer dudaktan.*
*İçeri Sans girdi.*
*Mettatona olanlar.*
Sans: Dışarıda güzel bir gün var. Çiçekler ötüyor kuşlar açıyor.
Mettaton: Kuşlar açıyor?
Sans: Dur lan yanlış oldu!
Mettaton: Hayır bi kere duydum artık geri alamam.
Sans: Bende bi kere yakaladım. Artık seni ölmeden bırakmam.
Papyrus: Sans dur!
Sans: Niye?
Papyrus: Bize her türlü koşulda zarar vermeyeceğine dair söz vermiştin.
Sans: Doğru. Ne yapacam o zaman?
Mettaon: Kabulleneceksin canuım.
Sans: Bazen seni öldürmek istiyorum. Ama Papyrus seni seviyor o yüzden kendini şanslı saymalısın.
Mettaton: Kesin öyledir.
Sans: go f**ck yourself
Mettaton: Beceriksiz kelimelerin sansürleniyor haberin yok. Ve hatta Frisk'le shiplenmesen önemin bile kalmayacak.
Sans: Yazar bu doğrumu?
Yazar: Kısmen.
Sans: (̅_̅_̅_̅(̅_̅_̅_̅_̅_̅_̅_̅_̅_̅_̅()ڪے~
Bugünlük bu kadardı sevgili okuyucular. görüşürüz. Bide hepinizi seviyorum ve asla Wattpad'İ bırakmayacam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevginin Sonsuzluğu
FanficTüm kötülüklerden kurtulmak için buraya atlamıştık. İlk başlarda tanışmakta zorlanmıştık. Ama buna değdi. Artık bir ailem var çünkü.