Buğra bana doğru gelmeye başladı ve *-Revire gitmek istermisin?* diye sordu.Birşey demedim çünkü canım çok yanıyordu fakat güçsüz görünmek istemiyordum.*-Yok hayır gerek yok* diyebildim.Hızlı adımlarla koridorlardan çıkıp bahçeye indim ve herzamanki gizli yerime gittim.Oturup düşünmeye başladım... küçüklüğümü ailemi... babamı.. annemi.. kendimi.. niye böyleyim bilmiyorum bu yerde öyle birşey varki rahatlamam gerekiyor gibi hissediyorum.. Herzaman buraya gelirim.Gelmek hoşuma gidiyor.En iyisi buraya kimsenin gelmemesi.Bazen tek kalmak iyidir.Tek kalmak beni güçlü hissettiriyor.Sizede böyle oluyormu?.
*-Neden bukadar acı çekiyorum..?*
*-Abartıyorsun Selen.*
*-Gerçektende öylemi iç ses..*
*-Umm Bence öyle.*
*-Peki*
UGH NAPIYORUM BEN!!?!!. Deliriyorum galiba iç sesim ile konuşuyorum manyak mıyım neyim ya.Al işte şimdi kendime kızıyorum.Piskolok şart.APTAL SELEN APTAL.O sırada Buğra yanıma geldi.
*-Neden aptalsın Selen*
*-N-ne ben onu dıştan mı söyledim yoksa*
*-Öyle oldu sanırım*
Ben harbi aptalım ya yeni çocuğa gelir gelmez rezil oldum off of.
Sonraki bölümlerde görüşürüz kebeleklerimm.byeee
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayıp Kalp(FİNAL)
Teen FictionKırık bir kalp parçası kayıp parçasını bulabilecek mi?.Bir tam olabilecek mi?.
