Kayıp Kalp(FİNAL)

Ölü Kalpler.

-Buğranın ağzından-

Selenin anlattıklarını duyunca çıldırmıştım.O Elif kim oluyordu ki Selenin babasının verdiği kolyeyi koparabiliyordu.Farkettimde ben kendimi Selene yakın hissediyorum.
Herhangi bir ilgi duyduğumdan değil ya.Aynı şeyleri yaşıyoruz... Onun babası yok benim annem..

*-ELİF!!* Elif başını çevirip tebessümle bana baktı.
*-Efendim Buğra* Bu kızdan çok rahatsız oluyorum.Bana beni yicek gibi bakıyor.
*-Selenin kolyesini neden koparttın?*
*-Şu ezikk*
*-Laflarına dikkat edermisin.*
*-Aman Buğra boşver o salağı.Bir kolye için ağlayan bir aptal o.*
*-ASIL APTAL SENSİN!O kolye babasından kalmaymış!*
*-E babası alır yine* bu cümlesine çok sinirlenmiştim.O salağı boğmak istiyorum.UGH!!
*-APTALSIN APTAL!! Babası ölmüş*
Elif şok olmuş durumdaydı.Yaptığı şeyden vicdan azabı çekiyor olmalıydı.Acaba öylemiydi?.
Oradan Hızla çekip gittim.

Selenin yanına gittim fakat Selen yoktu.Sınıfa çıktım.Oradada yoktu.
Hay Allah nereye gitti bu kız.O sırada Şeyma denilen kızı gördüm.
*-Şeyma bir bakar mısın*
*-Efendim Buğra*
*-Seleni gördün mü?* Hafif üzgün bir sesle.
*-Hayır görmedim malesef.Bir sorunmu var??*
*-Hayır Hayır.. Sadece birşey söylemem gerekiyordu.*
*-Belliki eve gitmiş* Şeyma bunu dediğinde içim rahatladı.
*-Şeyma sende numarası varmı?*
Niye sordum ki şimdi bunu Yeni öğrenciye de vercek değil ya arkadaşının numarasını.
*-Aaa Evet var tabi hemen veriyorum*
Bu kız şaka maka vericemmi dedi?.
Allah'ın sana geliyorum yarabbim.
*-Teşekkür ederim*
*-Rica ederim* Şeyma numarayı kağıda yazıp bana uzattı.Kağıdı alıp bahçeye çıktım.Telefonu cebimden çıkarıp numarayı yazdım ve aradım.
*-Alo?* Telefonu açan sanırım annesiydi.
*-Alo merhaba Hanımefendi.Selen oradamı acaba*
*-Evet odasında dinleniyor.Siz kimsiniz*
*-Ben Selenin arkadaşı Buğra*
*-Fakat Selenin Buğra diye arkadaşı yoktu?*
*-Ben bugün okula yeni geldim efendim.*
*Peki ozaman Selene birşeymi diyecektin?*
*-Aslında evet*
*-Tamam evladım ben Seleni çağrıyorum*
*-Yok hayır. Selene birşey göstermek istiyordumda*Ne planlıyorsun dediğinizi duyar gibiyim.Evlerine gitmeyi ve giderken o kolyenin aynısını almayı düşünüyorum.
*-Tamam evladım ben sana adresi veriyim gel tamam mı?*
*-Teşekkür ederim efendim* dedim ve telefonu kapattık.Daha sonra aynı numaradan konum mesajı geldi.Telefonu açtım ve numarayı telefonuma"Selen" diye kaydettim.Başka nasıl kaydetmemi bekliyordunuz ki.Evlerine doğru ilerlerken şansıma takı satan bir mağza gördüm ve içeri girdim.Gözüme Selenin kolyesinin aynısı olan kolye takıldı.Fiyatı nekadar olursa olsun almak zorundaydım.Tamam belki gerçekten zorunda değildim ama öyle hissediyordum.Kasiyere kolyeyi verdim ve satın almayı gerçekleştirdim.Selenlerin kapısının önüne geldiğim kendime çeki düzen verdim ve kapıyı çaldım.Kapıyı annesi açtı.
*-Hoşgeldin evladım Selen yukarıda*
*-Peki efendim.* Yukarı çıktım ve yavaşça Selenin kapısını çaldım.İçeriden bitmiş bir ses geldi
*-Gir..*
Kapıyı açıp içeri girdim.Beni görünce şok olmuş gibiydi.
*-Burada ne işin var* diye sordu.
*-Konuşabilirmiyiz Selen?*
*-Ta-Tabi.* Uzandığı yerin yanında otururken Selen doğruldu.
*-Selen daha iyimisin?*
*-Kolyem olmadan iyi olabileceğimden emin değilim..* dedi sesi okadar bitkin geliyordu ki..
Cebimden kolyeyi kutusuyla çıkardım.Selene uzattım.Selen itirazsız aldı ve açtı.Bildiğiniz şok oldu.
*-B-Ben ç-çok teşekkür ederim Buğra*
Ciddi anlamda konuşurken sesi titriyordu gözleri dolu doluydu.Bir süre gözlerine baktım acı vardı gözlerinde. Baba özlemi vardı.. Ben bu acıları gözlerinden silecektim.

Selam kebeleklerimmm bu bölüm biraz duygusal oldu değilmiii??.Ve ciddi anlamda uzun oldu sanırım.Benim Buğra'ya kanım ısındı peki sizin??