Vrienden of meer...

Pesten.

Als ik thuis kom zie ik dat mijn moeder met een nieuwe man zit. Wie is dit? Vraag ik. Ehm dit is mij date zegt mijn moeder. Wat een nieuwe vriend? Je bent nog geen half jaar weg bij papa. Ik weet het lieverd maar papa en ik zijn uit elkaar omdat hij weet dat ik een affaire had zegt ze. Wat je ging vreemd?! Waarom wist ik dit niet. Ik dacht altijd dat het aan papa lag daarim bleef ik bij je! Maar het is joun schuld. Ik ga papa bellen! En ik rende naar boven. Pap het spijt me mama zei altijd dat jij fout zat maar nu zei ze dat ze vreemd ging en weet ik dat het haar schuld is en niet de joune. Het spijt me. Anna lieverd rustig maar. Het is goed. Zegt mijn vader. Ik ben echt boos op mama. Hoe kon ze jou de schuld geven. Je hebt niks gedaan. Het is goed. Maak je maar geen zorgen. Zegt mijn vader. Hoe is het nu met jou? Vraag ik hem. Met mij gaat het goed. Ik heb promotie gekregen op het werk. Ik heb zelfs mijn eigen assistent zegt hij vrolijk. En met jou dan? Goed zeg ik! Ik wil hem toch niet vertellen dat iedereen me laat stikken. Ik wil hem niet bezorgt maken. Mooi om te horen zegt hij. Ik moet nu ophangen ik moet nog huiswerk maken zeg ik. Isgoed succes zegt mijn vader. En we hangen op. Ik ging slapen. Toen ik wakker werd ging ik douchen en klaar maken voor school. Ik zag er erg tegen op. Iedereen deed gemeen iedereen noemt me steeds het loner meisje. En gaan steeds meer rare dingen over me zeggen. Dingen die niet waar zijn. Nu ik alleen ben weten ze dat ik er niks van zeg ondat ik dat niet durf. Mijn vrienden namen het voor me op. Omdat ik het zelf niet durfte. Maar nu kunnen ze alles zeggen omdat ik toch niks doe. Ik ben bang voor ze. Wanneer ik op school aankom kijkt iedereen me aan en beginnen ze te lachen. Blijkbaar heeft iemand fotos van mij geprint en die bekladert en bewerkt. Ik zag de fotos en haalde ze meteen weg. Snel rende ik weer naar mij fiets. Ik wou niet naar huis. Ik heb het er helemaal mee gehad. Als dit de hele week doorgaat dan stop ik er mee. Ik stop met alles. Ik vind het niet meer leuk. Ik wil we van de wereld weg van alle naarigheid. Zeg ik tegen mezelf terwel in naar het bos fiets. In het bos wordt ik rustig. Kan ik nadenken wat ik moet doen. Even later ga ik naar huis. Mama wacht op me. Waar ben jij geweest vraagt ze? Ik was even in het bos zei ik. Waarom smste je niet vroeg ze? Sorry ben ik vergeten. Ik wou even frisse lucht even nadenken. Over wat vraagt mama? Ehm over nou ja de situatie tussen jou en papa zeg ik vlug.