Seviyorum Lan Seni

Kaderinden Kaçamazsın

Bu bölümü 3.kez yazıyorum.Sürekli silindi ve inşallah bu silinmez.Voteleri eksik etmeyin.Keyifli okumalar :)

 Adamlar bağırmalarına rağmen beni korkutmayı başaramıyorlardı.Sanırım az önceki anılarım korkumu bastırıyordu.Adama bön bön bakarak ''Çekil şurdan ya halam öldü benim.'' diyerek yanından çekip gittim.Servisimi kaçırdığım için eve doğru gittiğim boş sokaklarda ilerken canımın eve gitmek istemediğini anladım.Kesinlikle eve gitmek istemiyorum orda sıkılmak istemiyorum.Bu yüzden cebimden telefonu çıkardım ve Melek'i aradım.

+Alo.Ben Yağmur.Melek canım eve gitmek istemiyorum.Bişeyler içelim mi?

-Olmaz.Oktaylar ile buluşucaz.Deniz'in dönüşünü kutlıycaz.

+Tamam.Sonra konuşuruz. 

-Yağ--

   Hepsi orada olacaktı ve beni çağırmadılar.Şaşırıyorum ve buna anlam veremiyorum Melek beni nasıl çağırmaz?Belki üzgünlüğüm kendimi değerli sanmamdan başlıyor.Sonuçta onlar ortaokuldan beri arkadaşlar beni mi çağıracaklar.Şaşkınım çünkü ciddi ciddi tek arkadaşım Poyraz.Gülsem mi ağlasam mı bilmiyorum.Poyrazı mı arasam?Asla!Neden arıyım?Acaba onun için değerli miyim?Bunları düşünürken ilk defa yalnız kalmadığım geldi.Hafifçe gülümsedim.Taksi durağına doğru ilerlerken aklıma Deniz ile tanışışım,Poyraz ile gezişim ve Melek'in bana ihanetini düşündüm.1 hafta içinde neler yaşamıştım?Burdan nefret etmek için kendime neden ararken taksi geldi.Alsancak'a gidecektim ilk gün olduğu gibi ama bu sefer yeni bir başlangıç yapacaktım.Gençlerin takıldığı yöne doğru koşacaktım.Onlarla tanışacak yeniden başlayacaktım.İlerleyen boş taksiyi durdurdum ve üzerinmdeki yüklerden kurtulup taksiye bindim.

  Taksiden indim.Işıl ışıl parlayan eylül güneşi tüm pırıltısını denize sermişti.Heyecanlı bir derin nefes aldım.Gençlerin olduğu yeri gözlerimle ararken tekrar olduklarını gördüm.Çekinmeden,cesurca bulundukları yöne doğru gidiyordum.Aklım dur nereye dese bile ayaklarım ona ''Sesini kes ve anı yaşa ahmak!'' diye karşılık veriyordu.Kalabalık olan bir grup kayalıklara oturmuştu.Koluma asılı çantayı omuzuma astım ve sağ elimi güneşi engellemek istercesine alnıma yerleştirerek ''Selam.'' dedim.Kayalığa oturarak onlarla tanıştım.Zayıf,havalı ve güzel bir kız arkadaşlarına dönerek ''Reis nerde?'' diye sordu.Denize bakan çocuk ''O bugün gelmeyecek.'' dedi.Güneşin ışığını vurarak mükemmelleştirdiği denizi uzun bir süre seyrettim.İnci ve Ayça yanıma geldi.Yanıma oturup ''Aramıza hoşgeldin.Bundan böyle sana karışan eden ol--'' derken sözünü kesip ''İlk size söylerim.Söz.'' dedim.Bu insanların yanında mutluyum.Yeni başlangıcımı selamlıyorum.Birlikte hareketlendik ve paten sürerek ilerlediler.Ben ise orda oturmaya devam ettim.İnci'nin unuttuğu kırmızı çantasına başımı koydum ve umusamazca uzandım.Saçmaladığımı farkedip kalktım.Şimdi ne mi yapıyorum?Karşıdan gelen Poyraz'ı izliyorum.Bakışlarımı kaçıyorum sonra tekrar ona dönüyorum.Yanıma gelip oturdu.Gülerek ''Yağmur?Anılarımızı mı özledin güzellik?'' dedi.Onunla konuşmamaya karar verdim.Ayağı kalktım ve ''Bana 'güzellik' deme.Ben kimsenin güzellliği değilim.Gülümsemeyi kes tirip atmıyorum.Eski hayatıma dönmek istiyorum burdan nefret ediyorum.'' diyerek bana uzanan kolunu geri ittim.Kaşları çatılan Poyraz ''Ne istiyorsun sen benden?!'' diye soduğumda----

Poyraz'dan:

  Yağmur çok şaşırtıcı biriydi.İnanılmaz güzeldi ama bunu kullanmıyordu.Farklıydı.Her kız benimle birlikte olmak için ağlarken Yağmur şuan karşımda durup bana güzellik deme diyip beni reddediyordu.Yağmur,fazla cesurdu.Bu cesurluk beni hergün ona bağlıyordu.Ondan vazgeçemiyordum.Ben ilk defa bir kıza karşı böyle şeyler hissediyordum.Her kız eğlencem olurken Yağmur ile ciddi düşünüyordum.Onunla çıkmak istiyordum benim olsun istiyordum ama nedenini bilmiyordum.Yağmur'a zarar gelsin istemiyorum.Üzülmesini istemiyorum.Bir de en çok değişimini seviyorum.1 saat önce ağlayan kız şimdi sinirli.Ben bu kızı seviyordum.Herşeyiyle.Herkesin korktuğu Poyraz Karahan'ı kendisine aşık etmişti.Onun yüzünden müzik dinliyordum.Beni düşüncelerimden alırken harika sesiyle ''Karşıma çıkma.Kaderimi değiştiriyorulm.Hayatın oyununa gelmemeye çalışıp yeniden başlıyorum.Seni görürsem olmaz karşıma çıkma.'' diyerek yürümeye başladı.Onu sinir eden ses tonuma ''İlk defa reddedildim.'' dedim.Yanıma geldi ve muhteşem kaşını kaldırarak ''Tekrar kaçır istersen Poyraz bey.'' dedi ve arkasını dönerek uzaklaşmaya başladı.Ona doğru koştum ve önüne geçtim ''Yağmur lütfen gitme.'' dedim.Bunu yaptığıma inanmıyorum.Lanet olsun!Bu kız beni inanılmaz değiştiriyordu.Kiızgın bir şekilde bana bakarak ünlü lafımı kullandı''Oppsss!Poyraz Karahan kurallarını ihlal ediyorsun.Poyraz Karahan lütfen demez!''.Sinirden kızarmış olabilirim ama sakince ''Onlar sadece ego kuralları bana özel değil'' dedim.Bana bakmadan yürürken ''Biliyorum ama your ego is my lego'' diyerek haykırdı.Haykıyması mükkemmeliğini korurken kafedeki masalar ona bakıyordu.Ne hakla bakıyorlardı.Benim yanımdaki kıza kims bakamz.Adamlar ona bakarken kolunu sertçe tutup sallarken ''Şu lanet gülüşünü bırak herkes sana bakıyor!'' dedim.Bana bakıp gülerken ''Sanane benden?Baksınlar bana sana ne?Bakın bana'' diye bağrırken bırakmam için kolunu çekiştiriyordu.Çocuklar ona bakarak fısıldaşıyorlardı.Birisi bacaklarına bakarken kontrolümü kaybettim kafeye doğru gittim ve masayı ileriye doğru çevirerek ''Ne bakıyorsunuz lan?!Dönsenize önünüze'' bağırdım.Çocuk ''Sadece sen mi yararlanıcaksın lan!'' dediğinde elimi boğazına yaslayadım ve yere yatırdım.''Seni öldürürüm.'' derken yere oturmuş ağlayan Yağmuru gördüm.İçim onun ağlamasıyla paramparça oldu.Boğazım düğümlendi o an ölmek istedim.Poyraz Karahan kurallarını ihlal ederek yanağımdan süzülen yaşı silmedim.İlk defa bir kız için ağlıyordum.Yüzümü silerek yanına gittim.

   Yağmur'dan: 

   Çaresiz bir kızdan başkası değilim.Değişemedim değişemeyeceğim tekrar başlayamacağım.Ben lanetli gibi oratada geziyorum.Beni seven birisi yok ya da arkadaşım.Tek bildiğim zavallının tekiyim.Ölmek istiyorum ilk defa ölmekistiyorum.Poyraz yanıma geliyor.Benimle dalga geçicek.Çağresizliğimle güçsüzlüğümle dalga geçicek.Beni şaşırtarak yanıma geldi yüzümü ellerinin arasına aldı ve alnını alnıma yasladı.O da ağlıyordu.Poyraz Karahan ağlıyordu!Yalvaran ses tonuyla ''Ağlama tamam mı!Ağlama!Sen ağlayınca bende ağlıyorum.Bak beni ne hale getirdin.Bu senin eserin şimdi ise beni kendine aşık edip kaçamazsın.İzin vermem.'' dediğinde gözyaşlarını yanağımda hissettim.Gözlerimi kapatarak ''Poyraz sen bana..'' cümlemi yarıda bırakmışken o tamamladı ''Evet sana aşığım.Seni seviyorum.Nedeni yok.Mükemmeliğine,bana sığınışına aşığım.'' dediğimde uzaklaşarak ''Bana aşık olma Poyraz!Benim gibi çaresiz,güçsüz bir kızı sevme.'' diyerek gözlerimi sildim.Beni susturarak ''Sen güçlüsün.Çaresiz değilsin.Arkadaşların,ailen ve seni çok seven ben varım.Peki ben?Esas ben çaresizim.'' diyerek dudaklarını dudaklarımla birleştirdi.İstemsizce karşılık verdim.Ayrılrak ''Seni seviyorum Poyraz.'' dedim.Bu sefer ona karşı gidip öptüğümde bize doğru alkışlayarak gelen bir grup gördüm.Canberk ''Ooo reis'' diyerek dalga geçerken Duru ''Yağmur'' diyerek şaşkınlığı belli etti.Ne yani Poyraz şu meşhur reis miydi?Kahkaha atarak biz bakan Yeşim ''Olaylar olaylar.'' diye küçümseyici bakışını attı.Utanarak başımı eğerken Poyraz eliyle çenemi tutarak yere eğilen başıı kaldırdı.Kaşlarını yapay bir ifadeyle çatarak ''Ne yani hayatını yenilediğin arkadaşlarına sevgili olduğumuzu söylemedin mi?'' dedi.Biz sevgili miydik?Bunu sonra moralimi düzeltmek için düşünmeye kaqrar verekek ''Sevgili miyiz?'' diye sordum.Poyraz bakışlarını hem bana he onlara kaçırarak ''İlk öpücüğünü aldım.Senin için egomu kırdım.Sence sevgili değil miyiz?'' diye sordu.OOOO diye bağıran gruba çantamı fırlatıp ''Susun'' dedim.Gülerek ''Poyraz ben hayatımdan kaçmaya çalışıp bu insanlarla tanıştım.İzin ver düştüğüm gibi kalkayım.'' dedim.Poyraz ellerini saçından geçirerek ''Kaderinden kaçamazsın prenses.Kalkmak mı istiyorsun?Bırak kaldırıyım.''  dediğinde daha çok oolayan gruba bu sefer bileğimdeki lastiği ok gibi attım.Poyraz çoktan ayağı kalkmış onlara bakıyordu.Ona dönerek ''Kalkdırma izni verilmiştir.Kaldırabilirsin.''dedim ve elimi uzattım.Kalktığımda ''Biliyordum seviyorsun beni işte'' dediğimde gruptan ayrılarak koşmaya başladık yanlışlıkla fışkiyelere girdiğimiz iin sırılsıklam olduk.Sonra filmlerdeki gibi ıslanmanın tadını çıkardık.Saat geç olmamıştı ama bu sefer eve gidip kurulanmak istiyorum.Buz gibi tenime deyen su beni rahtsızz ederken ''Poyraz donuyorum eve gidelim.Bak benim hasta halim giç çekimez'' dedim.Ordan çıktığımızda üstümüzden süzülen suları umursamadan koşmaya başladık.Eve geldiğimizde ''Bir dk ya senin halan ölmemişmiydi'' diyen Poyraz'a yalan söylemeeveğimi öğrenen bir durum ile ''Çok iyi bir şakacıyım.'' dedim ve ''Bu seferlik affettim artık sevgilimsin bir daha olmasın.'' dedi.Kafamı sallayarak yanağına bir öpüük kondurdum ve kapıyı açarak arabadan indim.