Κεφάλαιο -18-

1.4K 99 21
                                    

Justin.

Ανοίγω τα μάτια μου και νιώθω όλο μου το σώμα να πονάει. Είμαι στο πάτωμα και δίπλα μου βρίσκονται δυο άδεια μπουκάλια με ουίσκι. Ήπια τόσο πολύ που αποκοιμήθηκα στο σημείο όπου καθόμουν. Τι αξιολύπητο.

Η ώρα είναι 12 και με πιάνει φρίκη όταν θυμάμαι όλα όσα έγιναν χθες, όλα όσα μου είπε η Barbaraκαι θέλω να πεθάνω. Αλήθεια, νιώθω απαίσια γι' αυτό. Όταν συνειδητοποιώ ότι πρέπει να μιλήσω στην Vanessaγι' αυτό, θέλω να ανοίξει η γη και να με καταπιεί. Όμως πρέπει να το κάνω πριν το μάθει από κάποιον άλλον διότι αυτό θα είναι ακόμα χειρότερο. Πετάγομαι όρθιος και φεύγω αμέσως από το σπίτι και κατευθύνομαι προς το σπίτι της Vanessa. Πρέπει να της μιλήσω όσο δύσκολο και αν είναι.

Όταν φτάνω, χτυπάω το κουδούνι ξανά και ξανά ενώ περιμένω να μου ανοίξει. Η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή, αλλά η πόρτα δεν λέει να ανοίξει. Όταν πλέον αποφασίζω να τα παρατήσω και να φύγω, η πόρτα ανοίγει και η αγουροξυπνημένη Zoe εμφανίζεται μπροστά μου. Εκπλήσσεται που με βλέπει και με κοιτά με περιέργεια.

«Justin; ΤΙ έγινε; Τι έπαθες;» με ρωτά και αναστενάζω.

«Που είναι η Vanessa; Πρέπει να της μιλήσω..» λέω χωρίς να χάσω χρόνο μιλώντας για το πώς είμαι εγώ. Πρέπει να της το πω τώρα που το πήρα απόφαση.

«Είναι πρωί, Justin. Είναι στην δουλειά.» μου λέω και βρίζω από μέσα μου για το πόσο μαλάκας είμαι και το ξέχασα. «Δεν σε βλέπω καλά, τι έγινε;» με ρωτά ξανά.

«Δεν έχω χρόνο τώρα, Zoe. Με συγχωρείς πραγματικά. Πρέπει να φύγω... να προλάβω.» λέω και τρέχω πίσω στο αυτοκίνητο μου.

Vanessa.

Είμαι ολομόναχη στο μαγαζί. Κανονικά είχα βάρδια με τον Justinόμως έχει εξαφανιστεί από χθες το βράδυ. Τι στο καλό του συνέβη; Που χάθηκε; Γιατί εξαφανίστηκε και το έχει κλειστό;

Ξαφνικά βλέπω την Barbaraνα μπαίνει στο μαγαζί και στριφογυρίζω τα μάτια μου. Ειλικρινά τώρα, αυτή μου έλειπε.

«Καλημέρα καλή μου.» μου λέει ειρωνικά και πραγματικά θέλω να την πιάσω από τον λαιμό και να την στραγγαλίσω.

«Καλημέρα Barbara.» απαντάω με ένα απαξιωτικό ύφος. Δεν θα πέσω στο επίπεδο της. Όχι δεν θα το κάνω.

«Το μωρό μου δεν είναι εδώ;» λέει και στραβώνω. Τι στο καλό; Μωρό της; Εχθές δεν έπρεπε ο Justinνα της πει να χωρίσουν; Τι έγινε;

«Τον Justin εννοείς;» ρωτάω και φαίνομαι χαζή, όμως δεν το χωράει ο νους μου ότι δεν την χώρισε. Το υποσχέθηκε.

I Tried To Forgive.Where stories live. Discover now