Κεφάλαιο -15-

1.5K 95 15
                                    

Το ταξίδι μας ήταν υπέροχο. Κάναμε clubbingτα βράδια, καθόμασταν στο τζάκι με κρασάκι. Ήταν τόσο όμορφο το τριήμερο μας. Ήμουν μακριά από τον Justinκαι αυτό μου έκανε καλό όμως η σκέψη του κυριαρχεί στο μυαλό μου.

Τώρα, καθόμαστε στο τζάκι γύρω από την φωτιά ενώ είναι το τελευταίο μας βράδυ εδώ. Αύριο θα γυρίσουμε σπίτι και ειλικρινά μου αρέσουν οι διακοπές. Είμαι στην αγκαλιά του Paulκαι η Zoeστην αγκαλιά του Ryan. Πάντα ονειρευόμασταν κάτι τέτοιο. Βασικά η Zoeτο ονειρευόταν διότι εγώ δεν ήμουν για τέτοια.. Κάποτε.

Το κινητό του Ryanχτυπάει συνεχώς και ρίχνω ένα βλέμμα στην Zoeπου με κοιτά με το ίδιο πονηρό βλέμμα.

«Αμάν.» αναφωνεί ο Ryanβλαστημώντας το κινητό του.

«Τι έγινε μωρό μου;» ρωτά η Zoeχαμογελώντας, παίζοντας το αδιάφορη όμως στην πραγματικότητα ξέραμε και οι δυο ποιος ήταν.

«Τίποτα ο αδερφός μου ψάχνει κάτι ή μάλλον κάποια και δεν μπορεί να την βρει. Με έχει ζαλίσει. Θα το απενεργοποιήσω.» λέει αγανακτισμένα και απενεργοποιεί το κινητό του χαμογελώντας μας. Αναρωτιέμαι αν ήταν όντως ο Justinκαι τι του έλεγε.

Justin.

Έχω γαμηθεί να παίρνω τον Ryanτηλέφωνο και ο μαλάκας απενεργοποίησε το κινητό του. Θα το σκοτώσω μόλις γυρίσει.

«Ρε μωρό μου μην με γράφεις. Άσε επιτέλους το κινητό σου.» παραπονιέται η Barbaraκαι την κοιτάω άγρια. Θέλει να τα ακούσει και αυτή τώρα. «Είσαι στον κόσμο σου βρε μωρό μου.» είπε ενώ τρίφτηκε πάνω μου αφήνοντας μου ένα φιλί στην άκρη του λαιμού μου.

«Άσε με ρε Barbara. Όρεξη έχεις;» της λέω απότομα και απομακρύνεται.

«Αμάν ρε Justin. Τι στο καλό έχεις στο ξερό σου κεφάλι;» είπε απότομα και γούρλωσα τα μάτια μου.

«Τι στο διάολο είπες;» ουρλιάζω. «Σήκω και φύγε μην τα ακούσεις εσύ τώρα.» της λέω και ανασηκώνεται κοιτώντας με, με γουρλωμένα μάτια. Έκπληξη κάλυψε τα χαρακτηριστικά του προσώπου της καθώς ποτέ πριν δεν της έχω μιλήσει με αυτόν τον σκληρό τρόπο όμως είχα πολλά νεύρα καθώς σκεφτόμουν τον ηλίθιο να ακουμπάει την Vanessaμου.

Vanessa.

Όταν γυρνάμε από την απόδραση μας είναι Κυριακή βράδυ. Τα αγόρια μας αφήνουν σπίτι και φεύγουν. Εγώ και η Zoeμπαίνουμε εξουθενωμένες στο σπίτι μας και ύστερα καθόμαστε για λίγο στον καναπέ για να ξεκουράσουμε τα κορμιά μας.

I Tried To Forgive.Where stories live. Discover now