Κεφάλαιο -11-

1.4K 103 12
                                    

Vanessa.

Η ταινία φτάνει σχεδόν στο τέλος και πραγματικά δεν έχω ιδέα πως θα κοιμηθώ απόψε. Με βλέπω αγκαλιά με την Zoe.

«Τι θα έλεγες να το συνεχίσουμε εμείς απόψε; Έλα να μείνεις σε μένα και σε γυρνάω σπίτι το πρωί. Ότι ώρα θες.» ακούω τον Ryanνα ψιθυρίζει στην Zoe.

Εκείνη χαμογελά ντροπαλά και ύστερα κοιτά προς εμένα ενώ εγώ την παρατηρώ με την άκρη του ματιού μου παριστάνοντας ότι έχω την προσοχή μου στην ταινία

«Καλό μου ακούγεται απλά δεν θέλω η Vanessa να μείνει μόνη. Δεν τα μπορεί τα θρίλερ και θα φοβάται σίγουρα.» του λέει και αμέσως γυρνάω να την κοιτάξω γουρλώνοντας τα μάτια, ψιθυρίζοντας ότι είναι τρελή.

«Πήγαινε.» ψιθυρίζω και με κοιτά χαμογελώντας.

«Βασικά, τώρα που το σκέφτομαι ίσως δεν θα έχει πρόβλημα.» του λέει εκείνη ενώ ο Ryanχαμογελάει πλατιά. Την βάζει στην αγκαλιά του και ύστερα άρχισαν να παρακολουθούν το τέλος.

Ομολογώ πως αυτή η ταινία είναι η πιο τρομακτική που έχω δει μέχρι στιγμής. Έχω κουλουριαστεί στην αγκαλιά του Paul, ενώ έχω πάρει αγκαλιά ένα μαξιλάρι για να μην βλέπω τις ανατριχιαστικές στιγμές. Αμάν αυτός ο Chris, την πιο ηλίθια ταινία αποφάσισε να βάλει. Πως θα κοιμηθώ εγώ μόνη; Μέσα σε αυτό το τεράστιο σπίτι; Ολομόναχη; Μόνο που το σκέφτομαι, φοβάμαι όμως δεν πρόκειται να χαλάσω την ευκαιρία της κολλητής μου με τον Ryan. Είναι τρελαμένη μαζί του και δεν την έχω ξανά δει ποτέ έτσι. Αξίζει ο τρόμος.

«Γαμάτη ήταν.» αναφωνεί ενθουσιασμένα ο Chrisενώ εγώ τον κοιτώ με άγριο βλέμμα. Αυτός φταίει για όλα.

«Τι μας λες; Πιο απαίσια ταινία δεν έχω δει στην ζωή μου.» απαντώ με νεύρα ενώ εκείνος χαμογελάει αυτάρεσκα.

«Εσύ! Σε εμάς άρεσε πολύ.» απαντά η Barbara, κάνοντας με να νευριάσω μόνο που μίλησε. Ηλίθια! Δεν φτάνει που την φωνάξαμε στο σπίτι μας, θα μιλάει και από πάνω.

«Εμείς να πηγαίνουμε.» λέει ο Ryanκαι παίρνει στα χέρια του το χέρι της Zoe, την στιγμή που ήμουν έτοιμη να την βρίσω.

«Ναι. Δώσε μου μισό λεπτάκι.» του χαμογελά με το πιο γλυκό χαμόγελο της και με τραβά στην κουζίνα.

«Είσαι σίγουρη πως μπορείς να μείνεις μόνη;» με ρωτά κι εγώ της χαμογελάω παίζοντας το χαλαρή.

«Εννοείτε. Κοίταξε να το διασκεδάσεις.» της παροτρύνω ενώ εκείνη έχει ακόμα αμφιβολίες για το αν πρέπει ή όχι να με αφήσει μόνη.

I Tried To Forgive.Donde viven las historias. Descúbrelo ahora