Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Bu bölümde Hogwarts'dan mezun oldunuz ve Çapulcularla yakın arkadaşsınız :*
"Siktir! Y/n beni öldürecek!"
Sirius endişeyle bir sağa bir sola ilerlerken James oturduğu koltukta yayılarak kafasını salladı ve arkadaşını onayladı.
"Doğru Patiayak. Hatta öldürdükten sonra mezarının başında dans edecek. Asla kaçarın yok."
"Çok yardımcı oldun Çatalak."
Sabah işlerin olduğu için köpeğini, her ne kadar için rahat etmese de, Sirius'a bırakmış, ardından çok dikkat etmesini tembihleyip neler yapması gerektiğini anlattıktan sonra gitmiştin.
İlk başta her şey normaldi. Sirius senin dediğin şeyleri yapmış ve köpekle ilgilenmişti. Her şeyin sorunsuz olacağına emindi.
Ancak köpeği James ve Remus ile gezmeye çıkarttığında olan olmuştu.
Biraz gezdikten sonra bir yere oturduklarında James, bir şey olmayacağını ve köpeğin tasmasını açmasını söylemişti.
Sirius, Remus'un uyarılarını dinlemeyip James'e uyarak köpeği serbest bırakmış ve öylece köpeğin gidişini izlemişti. Sonrasında köpeğin gelmediğini fark edince hızla kalkmış ve aramaya başlamışlardı.
Bulamadıklarında ise umutsuzca eve gitmişlerdi. Tabii James ve Sirius tüm yol boyunca Remus'un 'size söylemiştim' azarlarına maruz kalmışlardı.
Şimdi ise ne yapacaklarını düşünüyorlardı. Daha doğrusu Sirius ve Remus düşünüyordu. James, Sirius'un durumuyla alay etmekle meşguldü.
Remus gittiğinde Sirius ve James birbirlerine baktılar.
"Ne yapacağız?"
"Keşke bilsem Çatalak. Y/n ile flört aşamasına gelebilmek için neler yaptım. Bu olaydan sonra yüzüme bile bakmak istemeyecek. Lanet olası köpe-"
"Buldum!" James hışımla ayağa kalkarak bağırdığında Sirius heyecanla arkadaşının yanına gitti.
"Köpeğin yerine geçeceksin."
"Ne?"
"Düşünsene! Animagus halin ile Y/n'in köpeği neredeyse aynı. Hatırlasana, hatta ben köpeği görünce sen sanıp üstüne çullanmıştım ve Y/n beni sopayla kovalamıştı. Sadece köpek bulunana kadar yerine geçeceksin o kadar. Çok basit."
Sirius bakışlarını James'ten çekerek düşünmeye başladı. Aslında oldukça mantıklıydı. Hem ne kaybedebilirdi ki? Tek yapması gereken şey Y/n'in köpeği gibi davranmaktı.
"Tamam, yapalım."
"Oh, bu iyi. En azından ölümümüzü geciktirmiş olduk."
İkili plan bulmuş olmanın getirdiği rahatlıkla kendilerini koltuğa attıkları sırada kapının çalması ile birbirlerine baktılar.
