On sekizinci bölüm

4.1K 351 287
                                    

Biirrrsuruuuu yorum bekliyorum yoksa 2 ay daha yazmam bak hahaahsggwghahagahagaah

⭐💧

"Kimleri görüyorum buralarda!" Dedim alay edercesine.

Karşımıza geçtiler. "Biz sizin gibi am manyağı değiliz Dağhan kardeş." Dedi Gökalp.

Yalandan sırıttım. "Neycisiniz o zaman göt lalesi." Dedim.

"Bu çok havladı alın pistten şunu." Gökalp boş konuşunca sırıttım.

"Sen sus bence Gökalp arkadaş." Dedim imayla. Yüzüme anlamamış gibi baktı. Ama anlamışta olabilir.. bilemiyorum Altan.

"Bir şey sorabilir miyim?" Dedi Sıddık. Kesin aklına bir laf falan gelmişti.

"Soramazsın." Dedi Alparslan. Sahne benim bi saniye...

"Sor sen Sıddık." Dedim dik dik Alparslan'ın yüzüne bakarak. Göz devirdi.

"Şimdi siz dolunayda mı çıkıyorsunuz yoksa 'yaşasın ırkımız' çalınca mı?" Deyince hepimiz kahkaha attık.

"Anan çıktığı zaman."

Akad'ın dediği şeyle Sıddık bir adım öne çıktı ve başını hafifçe eğip kaşlarını çatarak yüzüne baktı.

Sıddık napıyorsun kanka?

"Sakin olun lan." Deyip araya girdi Serkan. Her an birbirlerine dalacak potansiyelde olduğumuzu anlamıştı tabi.

"Götümüzün dibinden ayrılmıyorlar ki amına koyayım." Dedim tek kaşımı kaldırıp.

"Harbiden, nereye gitsek oradasınız amına." Dedi Necip.

"Sana ne lan amına kodum." Dedi Alparslan sinirle. Kaşlarımı çattım.

Necip bir adım attı ona doğru. "Adam akıllı konuş sağcı." Dedi.

Alparslan'da bir adım attı ona doğru. "Sen adam mısın ki bana nasıl konuşmam gerektiğini söylüyorsun." Dedi.

Hepimiz durmuş sanki kanlı bıçaklı düşmanlarmış gibi birbirlerine bakan ikiliye bakıyorduk.

"Tamam lan abartmayın." Deyip araya girdi Akad. Onlarda anlamamıştı.

Ama ben Alparslan'ın, Necip'e olan öfkesinin nedenini biliyordum. Hemde çok iyi..

2 sene önce

Kaldığım yatakhaneye gülerek girdim ve hoplaya zıplaya yatağıma oturdum. Bizimkiler yine şişe çevirmece oynuyordu.

"Gel lan zıpzıp, sende oyna." Dedi Memo sırıtarak. Ayakkabılarımı çıkarıp terliklerimi giydim ve yanlarına gidip yere bağdaş kurup oturdum.

Kendimi aşırı mutlu hissediyordum çünkü Alparslan'ın yanından geliyordum. Salak çocuk bana şiir okumuştu. Neydiiii.. heh hatırladım!

Kara kara gözlerin
Yere değsin dizlerin
Akşam bize gelde
Yarak görsün gözlerin.

Tekrar aklıma gelince istemsizce gülümsedim. Birde ciddi ciddi okuyor.

"Oğlum uçmuşsun sen yav. Ne bu haller." Deyip gözümün önünde hayvan gibi elini sallayan Mamo'yo göz devirdim.

"Bu sıralar hem sende hem Necip'te bir haller var. Birinizin ayağı yere basmıyor birinizin suratından düşen bin parça, hayırdır." Dedi Ömer.

Necip'e baktım. Gerçekten de kac gündür böyleydi. Hayattan bıkmış gibiydi. Normalde harıl harıl sınavlara çalışan Necip kitabını bile almıyordu yanına.

Cevap vermek yerine omuz silkti.

"Tamam bak şöyle yapalım. İlk Dağhan söylesin sonra Necip, ha?" Diye bir fikir sundu Memo.

"İlk o söylesin." Dedim dudağımı ısırıp.

"Tamam, hadi kardeşim söyle." Dedi Memo.

Oflayip başını kaldırdı Necip. Gözleri dolu doluydu. Hepimiz ilk defa onu böyle gördüğümüz için şoka girmiştik.

"Lan." Dedim.

"Ben..." dedi titrek sesiyle. Ulan içim parçalandı. Bütün keyfim tuzla buz olmuştu.

"Ben bir yanlışın içindeyim..." Deyince anlamayarak suratına baktık.

"Sen ve yanlış? Aynı cümlede bile absürt duruyorsunuz aga." Dedi Sıddık. Diğerleri ise dinliyordu.

"Bu seferki beynimle değil kalbimle ilgili.. o yüzden.." Deyince şokla gözlerimi açtım.

Ne yani Necip ask acısı falan mı çekiyordu?

"Kim lan o?" Dedi Mamo şokla.

"O... o.." dedi tereddütle.

"Alparslan." Ve sonrası kıyamet...

⭐💧

Alin size bolum ahhagshahagawgafw

Taraf -GAY (Askıda) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin