Two months had passed. Hindi pa rin niya makalimutan ang
binata. Kahit siguro pumunta siya sa ibang planeta
ay hindi niya malilimutan iyon..
Iniwasan na nga niyang manuod ng balita ni magbasa ng diyaryo
pero hindi pa rin epektibo
"Hindi ka paba uuwi?", lumingon siya sa may bintana.Naroroon si Earl.
"Earl anong ginagawa mo dito? At hindi ka ba marunong
gumamit ng pintuan?", tanong niya. Nabigla siya sa pagdating nito.
"I know you won't open it... hmm.. masyadong mababa ang security dito kaya
ako nakalusot", umupo na ito sa isang upuan.
Nilingon nito ang anak.Mahimbing ang pagtulog nito.
"How did you found us?", tanong niya.
"I have my own source", sagot nito.
"No doubt about it", kumunot lamang ang noo nito.
"Kailan pa kayo uuwi?"
"Hindi ko alam", sagot niya. Umupo na siya sa harap ng computer.
"Kailangan niyo nang bumalik sa Pilipinas",seryoso ang tinig nito.
"Why?"
"Jeivee is back",tumigil siya sa pagtipa ng keyboard.
"I already know that",marahang sagot niya.
"How?", lumapit ito sa kanya.
She showed the videoclip na kuha ng security camera ng mga ito.
"Oh...", may halong pagkamangha ang tinig nito.
"You are the first one na pinagsabihan niya ng totoo", she smirk. "I
envy you"
ngumiti lamang ito.
"Now that you know mas mabuting bumalik na kayo"
"Bakit?Kaya nga ako lumayo dahil nais kong protektahan ang sarili ko.
Hindi naman siguro masama iyon Earl"
"I told you bumalik na si Jeivee"
"is that for good?"
"Yes... He already revealed his identity to everyone,even to the press"
"Bakit kailangan niyang gawin iyon?", tanong niya.
"Because that is the only way he has to be Jeivee once again and
also to bring you back"
"Hindi ko alam kung effective ba iyon",nilingon niya ang anak.
"Oh please Yannie... Umuwi ka na..Nahihibang na ako sa atin ehh",
natutop nito ang sariling bibig.
"Why?"
"Just go home if you want to know and prepare yourself", umalis na
ito pero sa pinto na ito lumabas.
------
"An-nyong-ha-se-yo", bati sa kanya ng anak.He said goodmorning.
Napangiti lamng siya. Dalawang buwan pa lamang silang naroroon ay
marunong ng magkorean ang anak.
"Good morning din, tara kain ka na", umupo ito at sumabay na sa
BINABASA MO ANG
My Akai Ito (Completed)
Teen Fiction"My Destiny...My Soulmate...My Forever..." masarap pa bang marinig ang mga salitang ito kung wala na ang taong nagsabi sa iyo nito? Paano kung sa pagkakataong tanggap mo nang wala siya ay may dumating na tila multo nito? Somone who looks like that p...
