This is The Real Story || Daddykink!

2.6

Mystery Of Love - Sufijan Stevens

B: belki de ihtiyacım olan tek şey seni görmektir

B: böylece daha fazla çaresiz hissetmem

DaddyS: çaresiz değilsin

B: yardımına ihtiyaç duyuyorum değil mi

B: bu çaresizliğe girer

DaddyS: umutlusun

DaddyS: hayatının düzene girmesi için kendin uğraşmak yerine başka insanların yardımına alışmışsın

DaddyS: çaresizlik değil bu

DaddyS: sen böylesin bri

DaddyS: ama değişiyorsun ve bu çok güzel

DaddyS: alışkanlıklarını yıkabilecek cesarete sahip olman çok güzel

DaddyS: ve benim birine bu cümleleri kurabilmem çok komik

DaddyS: beni değiştiriyorsun

B: iyi biri olmanı seviyorum

B: bu beni gülümsetiyor

DaddyS: yüzünü güldürmenin bu kadar kolay olduğunu bilmiyordum

B: kolay bir şey yaptığını sanmıyorum

B: bir insan aniden iyi olamaz

B: zaten iyi biriydin

B: önüne kurduğun kalın duvarlar bunu sürekli gizleyemezler

B: onları yavaşça yıkıyorum

B: ve bunun farkındasın

Yabancı bunun farkındaydı.

DaddyS: duvarlar öyle mi

DaddyS: sandığın hiçbir şey değilim çocuk

Bri yabancının ani durum değişikliklerine fazla alışık olmasına rağmen bu durum onu her seferinde hazırlıksız yakalıyor gibi hissediyordu.

DaddyS: hayal ettiğin her şeyden çok farklıyım

DaddyS: sana beni kafanda asla canlandırmayacağını

DaddyS: ve hakkımda hiçbir şey bilemeyeceğini söyledim

DaddyS: duvarları olan bir insan olsaydım bundan taviz verirdim

DaddyS: ama her şeyim fazla açık bri

DaddyS: sandığından daha akıllıyım

DaddyS: güzel cümlelerim kişiliğimi açığa çıkarmaktan çok uzaklar

DaddyS: ve tek bir insana ettiğim yardım beni iyi kılmaz

DaddyS: benim iyi olup olmadığımı düşünmek yerine bana gerçekten güvenip güvenmemen gerektiğini sorgulamalısın

DaddyS: çünkü inan düşündüğünde aklına hakkımdaki tek bir şey bile gelmeyecek

Bri düşünmek adına kendine biraz izin verdi. Gözlerini kapadı ve onu sürekli gördüğü o siyah odada hayal etmeye çalıştı. Fakat ne yaparsa yapsın odanın içini dolduran bir adamı hayal edemedi. Ne kişilik olarak ne de görünüş olarak.

Bu durum onun canını sıktı. Ona bu kadar güvenirken hakkında hiçbir şey bilmemesi kötü hissettirdi. Bilmeye hakkı olduğunu düşündü ama bunu yabancıya söylemeye çalıştığında komik duracağına inandı. Kimse ona kendini göstermek zorunda değildi, hangi vasıfla her şeyini öğrenmek isteyecekti ki?

Yine de onu görmeyi her şeyden çok istiyordu. İyileşmekten bile çok.

B: önemi yok

B: bu anımın değerini biliyorum

B: daima bileceğim

DaddyS: istediğinde uslu biri olmanı seviyorum

DaddyS: her şeyi zorlaştırmaya bayılıyorsun

DaddyS: oysa var olan her şey sandığından daha kolay şekil alıyor

DaddyS: keşke bunu görebilsen

B: görmeyi istediğim tek bir şey var

DaddyS: yapma çocuk

DaddyS: beni zaten görüyorsun

DaddyS: dikkatini toplamaya ne dersin

B: bu da ne demek

B: ben hep dikkatliyim

DaddyS: o halde gözünün önündeki şeyleri

DaddyS: neden göremiyorsun