This is The Real Story || Daddykink!

2.7

       Cry Baby ~ The Neighbourhood

Bri çevresindeki herkesi anımsamaya çalıştı. Tanıdık yüzleri, sesleri ve kokuları düşündü. Biliyordu ki hiçbiri yabancıyı bulmaya yetmeyecekti. Bu yüzden yüzünü hislere çevirdi. İnsanların onun üzerinde bıraktıkları hisleri düşündü. Bu onun için birinin saçını düşünmekten daha zordu çünkü uzun süredir insanlar onun üzerinde acı dışında hiçbir his bırakmıyorlardı. Fakat yabancı çevresindeki herkese tezat bir şekilde Bri'nin içinde güven duygusunu uyandırmıştı. Ona kısa sürede o kadar çok güvenmiştiki bazen kendi değerlerinden bile vazgeçebilmişti.

Onunla birlikte olmak kendi doğrularına sırt çevirmek demekti ve Bri bir kere dahi bundan pişmanlık duymamıştı. Ondan istediği tüm eylemler Bri'ye kendini daha iyi hissettirmişti. Onu görmese bile hissedebiliyordu, her şeyiyle.

O halde neden gözünün önündekine kördü?

B: bu mümkün değil

DaddyS: (:

B: idrak etmeme izin ver

B: yani seni tanıyor muyum

DaddyS: beni tanıdığını söylemedim çocuk

DaddyS: yakınında olduğumu söyledim

DaddyS: kendini bile tanımıyorsun sen

B: istediğimde sana dokunabileceğim bir yakınlıktan mı bahsediyorsun

DaddyS: sürekli daha fazlasını istemek seni yormuyor mu

DaddyS: sana bir şeyler anlatıyorum işte

DaddyS: bunun için tanrına şükretmek yerine açgözlü bir insan olup daha fazlasını istiyorsun

DaddyS: ve sana daha fazlasını hiç vermedim

DaddyS: vermem bri

DaddyS: huyum kurusun

B: benimle konuştuğun için şükür duymalıyım öyle mi?

B: beni hep güldürüyorsun

DaddyS: seninle konuşmayı kestiğim için şükür duymaya başlayacağın günlerde gelicek çocuk

DaddyS: hatırlar mısın bilmem fakat hala hakkımda bildiğin hiçbir şey yok

B: tanrım bu çok sıkıcı

B: buna daha ne kadar katlanabilirim ki

B: sana kendimi açtıkça hep aynı kişiyle karşılaşıyorum

B: aynı egoist ve kapalı insanla

DaddyS: ah çocuk

DaddyS: yoksa artık benimle eskisi kadar çok konuşmak istemiyor musun

DaddyS: bu kalbimi kırardı (:

B: kalbini kırmayı geç

B: ona dokunmama izin bile vermiyorsun

B: hayatımda sadece sen varsın diye ayaktayım

B: her gece senin hayalinle uykuya dalıyorum

B: ve sen varsın diye günüm daha çekilebilir kılınıyor

B: gerçekten ne zaman yanımda olacaksın?

DaddyS: yanındayım bri

DaddyS: birinin yanında olması için ona dokunmaya

DaddyS: ya da onu görmeye ihtiyacın yok

DaddyS: her gece beni hissedebilmek adına telefonuna nasıl sarıldığını bilmediğimi mi sanıyorsun?

DaddyS: yanındayım çünkü planlarım arasında başka bir yerde olmak yok

DaddyS: yanındayım çünkü benim adıma küçük beyninde yine benim krallığımı kurmuş olmana bayılıyorum

DaddyS: tüm sınırlarını benim çizdiğim

DaddyS: sadece bana özel bir krallık

DaddyS: ve şimdi de karşımda bana karşı geliyorken bile

DaddyS: bunu benim kurallarımla yapıyorsun

DaddyS: farkında değil misin Bri

DaddyS: benimle boğuluyorsun

B: ve beni daha da derine götüreceksin değil mi?

DaddyS: ellerim üzerinde değil çocuk

DaddyS: seni derine götüren ben değilim

DaddyS: yine farkında değilsin

DaddyS: aç o büyük gözlerini

DaddyS: benimle gelen sensin