Maybe it's you [COMPLETED]

Chapter 63

THIRD PERSON POV

Mama. " hannah! Amory! Itigil niyo yan! " sigaw nito kayat agad kaming kumawala

Amory. " mama. " maiyak iyak nitong sabi sabay yakap kay mama

" ma kasi si Amor- "

SLAPPPPPPPPPPPPPP

Mama. " Wala kang utang na loob! Pagkatapos ka naming iligtas at kupkupin ito yung isusukli mo samin! Wala kang kwenta! " sigaw nito

" I.....iligtas? Kupkupin? Ma, anong pinagsasabi mo? " pagtataka kung sabi

Mama. " Hindi ka namin anak! mukhang limang taong gulang ka lang noon ng makita ka ng asawa ko na naka higa sa isang malaking kahoy habang nangingisda! Ampon ka lang namin! At sana hindi kana namin kinuha at hinayaan ka na lang sana naming magpalutang lutang sa dagat, malunod at mamatay kung ito lang pala ang isusukli mo samin!!!! Sinisira mo yung pamilya namin!!! Wala kang utang na loob! Wala kang silbi! Wala kang kwenta! Palamunin kana nga! Sinasaktan mo pa yung mga anak ko! " galit nitong turo sakin

" ma, hindi yan totoo.......hindi ako naniniwala....nasasabi niyo lang yan dahil galit kayo sakin.  " malamig kung sabi sabay patak ng luha ko

Mama. " totoo lahat ng sinabi ko! kaya wag mung sasaktan yung anak ko!!!! Lumayas ka na ng tuluyan dito! Hindi ka namin kailangan!!! Hindi namin kailangan ng sampid sa bahay nato na puro sakit lang ng ulo yung binibigay!!!! "

Amory. " narinig mo yun hannah! Ampon! Chuuu!!! " taas kilay nito

" Kaya pala.....kahit anong gawin ko.....hindi niyo ko ma appreciate.......lahat ng mga ginagawa ko......puro mali sa mga mata niyo......dahil hindi niyo pala ako anak.... Now it explains everything......na kahit kailan......hindi ko man lang naramdaman na magulang ko kayo......na kahit kailan.....hindi ko maramdamang mahal niyo ko. " sabay nag unahan sa pag patak ang mga luha ko

Lance. " hannah. "  Mahina nitong sabi na kanina pa pala nakikinig mula sa likuran ko

" lance magpahinga ka na muna jan....ok lang ako.....magpagaling ka agad at mag uusap pa tayo.....may aayosin pa tayo. " sabay punas ko sa mga luha ko ngunit patuloy parin ito sa pag tagas

Mama. " alis!!! " biglang kaladkad nito sakin papalabas ng bahay sabay tulak sa labas ng pintuan kayat agad akung napa upo sa damuhan

Lance. " ma! " biglang lapit sakin ni lance upang makatayo

Mama. " lance tumigil ka na! Sumusobra na yang ampon na yan! "

" lance ok lang....aalis na muna ako  " hagulhol kung iyak sabay tayo

Lance. " hindi sasamahan kita. " ng bigla itong nahilo

Mama. " lance! Layuan mo yung anak ko! Pahamak ka talaga! Pinapunta kita dito para tulungan ako kay lance hindi para guluhin kami! " biglang tulak nito sakin sabay alalay kay lance

Amory. " ayaw mo talagang umalis? " biglang hila nito ng  buhok ko

" amory ano ba bitawan mo ko! " pagpigil ko ngunit patuloy parin ito sa paghila ng buhok ko

Amory. " alis! Ampon! " biglang tulak nito sakin ng malakas kayat natumba ako sa seminto kayat nagasgasan ang kamay at paa ko

Lance. " amory tama na yan! " biglang lapit nito sakin hanggang sa tuluyan na itong natumba at nawalan ng malay

Mama. " lance anak! " biglang alalay nito kay lance

Amory. " ano hannah!? Hindi ka talaga aalis!? Kulang pa ba tung ginagawa mo kay lance!!! O baka gusto mo talaga siyang mamatay!!!! " sigaw nito

Hannah.  " bakit amory!!!!! Ginusto ko ba to ha!!!!? " biglang tayo ko habang umiiyak

Amory. " alis sabi!!!! " tulak nito ulit sakin

Mama. " amory hayaan mo na yan! Tulungan mo muna ako kay lance! At ikaw hannah! Wag na wag ka ng magpapakita ulit samin lalong lalo na kay lance!!!! " sigaw nito kayat agad siyang inalalayan ni amory kay lance papasok ng bahay

Hanggang sa mas bumilis pa sa pagpatak ang mga luha ko sabay talikod ko at lakad papalayo ng bahay

" kung totoo yung....huhuhu pinagsasabi nila sakin.....paano ako......napadpad sa dagat?......lagi akung nananaginip na.....nasa dagat ako....palutang lutang....pagkatapos habulin ng mga lalaking naka itim.....yung sa tulay.....ibig bang sabihin nun......yung lagi kung napapanaginipang bata.....possible bang........ako yun? " sabi ko sa isip habang patuloy parin sa paglalakad habang umiiyak

habang malakas ang simoy ng hangin sa ilalim ng buwan at mga bituing nakatingin sakin mula sa madilim na paligid

" hindi to totoo.....may mga magulang ako....tama hindi ako alila....hindi ako alila....hin...di ako.....ali...la "  hagulhol kung iyak hanggang sa napa upo ako sabay bilis ng pagpatak ng mga luha ko

" huhuhu sino ba talaga ako........bakit!!!!!!!!!! Huhuhuh ....bakit ganito yung nangyayari sakin!!!! Pagod na pagod naku huhuhuh. " sigaw ko sa sarili habang umiiyak

Sabay kuha ko ng cellphone ko at dial

Calling asong ulol...

RINGGGGGGG

RINGGGGG

RINGGGGGG

TOOOOTTTTTTTTTTT

CALL ENDED

" tsk....bakit ko ba kasi siya tinawagan.....wala naman pala siyang pakialam sakin.....huhuhuh nasa family dinner pala sila kasama......si amara huhuhu....ako naman... walang pamilya.....ano pa bang saysay ko dito sa mundo!!!! Huhuhuh " biglang buhos ng malakas na ulan sabay tayo ko at lakad papunta sa ginta ng kalsada

" Tama si mama......pabigat lang ako.....walang kwenta.....walang utang na loob.....walang silbi......pabigat.... " tulala kung sabi hanggang sa marating ang gitna ng kalsada

" Mas mabuting.....mawala na lang ako.....ng matapos natung....paghihirap ko.....pagod.....na.....pagod......naku. " biglang hinto ko sa paglalakad sa gitna ng kalsada

PEEEEEEPPPPPPPPPPP

PEEEEEPPPPPPPPPPPP

PEEEEEEPPPPPPPPPPPP

Isang malakas na tunog mula sa isang malaking truck

Habang pinagmamasdan ko itong papalapit sakin

Kasabay ng malakas na buhos ng ulan

" hindi naku magdudusa......hindi naku masasaktan.....sa wakas....sasaya na rin ako. " dahan dahan kung pikit ng mga mata ko

PEEEEEEEPPPPPPPPPPPPPPPPPPPPPPPP!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

A/N: matatapos na nga ba ang buhay ni hannah?

Paki vote at comment po mga master for more updates thank you and Godbless y'all