Askerimden Mektup

~2~

Ah... Bugün de sensiz geçen,  oldukça kötü bir gün.  Burada sadece acı çeken kişi ben değilim. Benim gibi, başka asker arkadaşlarım da var sevdiği için acı çeken. Ama onlar beni ilgilendiriyor mu? Hayır,  beni ilgilendiren tek şey sensin bir tanem.  Çekdiğim fiziksel acı bile, senin yokluğunun verdiği acı ile kıyaslanınca  hiçbir şey olarak kalıyor. Seni özlüyorum... Seni sinirlendirip bana vurmanı bile özlüyorum... Beraber kahkaha attığımız günleri özlüyorum, çocuğumuzun olduğunu hayal ettiğimiz günleri.  Ben seninle olan herşeyi özlüyorum.  Ve biliyor musun?  Bunları düşünmek, seni bana hatırlatıyor tekrardan.  Mutlu olmam gerekirken, iyice üzülüyorum. Seni unutmak için çaba harcıyorum. Ama unutamıyorum.

Sanki beynimin en diplerine bir alet koymuşlarda, çabalasam da çıkaramıyorum gibi.  Çok  çaba da harcamak istemiyorum tamamen unutabilirim diye. Sonra kendime kızıyorum, sen onu asla unutmayacaksın! Unutamazsın onu! Diye...

Daha ikinci günden egzersiz yapmaya çıktık biliyor musun?  Bol bol şınav, ve yine bol bol mekik... İçinden geçiriyorsundur eminim, bunları yapmak senin için bebek oyuncağı, sen güçlüsün beni bile tek kolunda taşıyorsun! Evet haklısın. Bebek oyuncağı benim için.  Kolay olan tarafıda bu. Zor olanı ise komutanın, "Sırtınızda sevdiğiniz kişinin olduğunu düşünün," demiş olması.  Bu işini kolaylaştırıyor çoğu kişinin. Peki ben?  Seni hatırlayıp herkesin içinde içim kan ağlayarak ağlıyorum.  Çektiğim her şınavda, bir damla akıyor gözümden.  Çektiğim ikiyüzüncü şınavda bırakıyorum şınavı... Sonra komutan geliyor elini omzuma koyup,  anlatıyor kendi hikayesini.  Tek dinlediğim yer,   "Çektiğin acının değerini biliyorum, ama askerliğin iyi yanıda bu. Sevdiğine kavuştuğunda, onunla geçirdiğin zamanın değerini biliyorsun.  Bu yüzden sevdiğine kavuşmak için çaba harca. Pes etme.  Ben eşimi kaybettim..."   Kafamı kaldırıp, komutanın gözlerinin içine bakıyorum. Hiç tepki vermeden  dışarıda mekik çeken arkadaşlarımın yanına gidiyorum.  Çektiğim her mekik,  sana daha yakın hissetmeme sebep oluyor.  Hayal bile olsa...

Sana söz veriyorum sevgilim. Pes etmeyip, bir gün yanına geleceğim senin. Geçirdiğim zamanların değerini bilerek doya doya harcayacağım zamanımı. Seni seviyorum.  Kimsenin, seni benim  kadar sevemeyeceği kadar seviyorum. Ben sana çok aşığım be!

Sevgilerle.

Karan Yüksel.