Askerimden Mektup

5

Canım, biriciğim. Söz verdiğimin aksine, iki hafta yazamadım sana. Televizyonlarda görmüşsündür büyük yazılarla "KAYSERİDE ÇATIŞMA." adlı haberleri. Biliyorum, o yazıları görünce ağladın, ilk ben aklına geldim, ne olduğunu merak ettin, deli gibi koşuşturdun. Ama sana şunu söylemeliyim ki ben iyiyim. Şuan savaş durmuş bulunmakta ve güven ile sana yazıyorum. İyi oku, iyi sakla bunları sevdiğim. Askerden döndüğümde gülerek okuruz bu mektuplarımı. İyiyim dediğime bakma tekrardan, içimde seni göremediğimin, kokunu alamadığım günlerin acısı var. Geçmek bilmiyor burada zamanlarım. Neden bu kadar zorlanıyorum?
Neden seni aklımdan atamıyorum?
Neden her dağ başında gördüğüm, nadir bulunan papatyaları alıp, sırf sen kokusunu çok sevdiğin için bende Yüksel yazan cebimin içine koyuyorum?
Neden her sevdiğin canlıyı görünce aklıma sen geliyorsun?
Ah, aklıma gelmişken çatışmaların olduğu günlerde dağda bulunan bir mağaranın içerisinde, çok nadir bulunan alaycı kuşlardan vardı. Çıkan gürültüden o kadar korkmuştu ki, kanatları tir tir titriyordu. Biraz zorlansamda elime alıp başını okşadığımda, bacağının sakatlandığını gördüm. Zavallım oynatamıyordu bacaklarını. O anı, tıpkı sana benziyordu. Bacaklarının kırılmış olduğu hali değil, beni de yabancılasa da, korksa da bir büyüğüne ihtiyacı vardı. Onu koruyacak birisine. Bu, seninle benim ilk tanışmamıza benzemiyor mu? Senin korktuğun halde benim yanımda durma

Genç adam sevgilisi için yazdığı mektubu, bir kayanın üzerinde yazıyordu. Savaşın tam ortasında, iki haftadır yazamadığı sevgilisine , sevgilisi daha fazla merak etmesin diye yazıyordu. Yazacak daha çok şeyi vardı. İki haftada olanları anlatacaktı. Ama savaşın olduğu mekanda, ve kontrölünü mektuba vermişken yukarda kaya tepesinde bulunan teröristi fark etmemişti. İşte o zaman yarım kaldı cümleleri, mektubunu bitirememişti ve kalbinin bulunduğu noktaya doğru bir mermi gelmişti. Acıyla bıraktı ellerinden kalemini, ölmeyecekti. Her ne kadar şehit olma düşüncesi iyi gelse de, bırakamazdı ki o sevdiği kızı. Bırakmayacaktı. Kalbi duramazdı. Sevdiği kız onun kalbiydi. Ve ölürse, sevdiği de Ölecekti. Dayanacaktı. Onlar nelere dayanmamıştı ki? Yanında sevdiği olmamasına rağmen yinede yapabilirdi. Şehit olmayacaktı.
Erken oldu biliyorum, ama hızlı gelişsin istiyorum. Yorumlar Lütfen. Ayrıca Karan adlı hikâyeme de göz atabilirsiniz. Burdaki Karan yükselin, ordaki Karan ile alakası yoktur..