"Chanyeol!"
Chanyeol başını sesin geldiğini düşündüğü yere çevirdi ve tam o sırada Baekhyun'un yaklaştığını gördü.
Ayağa kalktı.
"Bekle, gitme!"
Baekhyun koştu ve Başkan'ın kolunu yakalayıp ona doğru çevirdi. Chanyeol, Baekhyun'un bu kadar güçlü olabileceğini bilmiyordu ya da belki şu anda savaşmaktan yorulmuştu. İçini çeken Chanyeol, çocuğa sinirli bir şekilde bakarak elini çekti.
Birisi sizi sevdiğini söyleyip hiç beklemediğin bir kişiyi öperken görmek kimi sinirlendirmezdi ki? Chanyeol'ün bu boktan işle işi bitmişti.
"Ne?" diye sordu Baekhyun'a sıkıldığını göstererek.
Baekhyun bunu açıkça görüyordu bu yüzden daha önce onunla olan coşkusu azaldı.
"Ne söylemek istiyorsun?" Chanyeol ona sertçe bakıyordu. "Hiçbir şey mi?"
"B-ben sadece..." Baekhyun ayaklarına bakıyordu. Şimdi söyleyemezse başka ne zaman söyleyebilirdi? Söylemeye karar verdi. Chanyeol'den cevap istiyordu.
"B-ben..b-ben..."
"Ne?"
Baekhyun gözlerini kapadı.
"Sana ne ifade ediyorum?"
Tekrar gözlerini açıp, yumruklarını sıktı.
"Sana ne ifade ettiğimi bilmek istiyorum. Ne olduğumuzu bilmek istiyorum."
"Bunun ne olduğunu düşünüyorsun?"
Baekhyun Başkan'a baktı.
"Benim sürtüğümdün. Ama bitirdin ve ilişkiyi bıraktın." Chanyeol söyledi, gözleri soğuktu. "Yani, şuan ne olduğumuzu düşünüyorsun?"
Hiçbir şey. Baekhyun vicdanının ona söylediğini duydu. Hiçbir şey. Beklediği gibi, bunu söyleyecekti. Çok acıtıyordu ama ne zaman acıtmamıştı ki? Ne değişmişti?
"Tüm zaman boyunca sana ne ifade etmiştim?" Baekhyun düşmek üzere olan gözyaşlarını tutarak, sordu. "Sadece bir sürtük mü? Seks oyuncağı mı? Cinsel obje mi?"
Chanyeol'e bir adım daha yaklaştı, gözleri bir cevap bekliyordu.
"Tüm zaman boyunca sana ne ifade etmiştim, sunbae? Bir sürtük mü? Neden...neden yalan söylüyorsun!?" Küçük yumruklarıyla Chanyeol'ün göğsüne vurdu.
"NEDEN BANA SENİNDE BENİM İÇİN BİR ŞEYLER HİSSETTİĞİN GERÇEĞİNİ SÖYLEMİYORSUN!?"
"Söylersem eğer, sana zaten söyledim," Chanyeol mırıldandı, başını önünde ağlayan Baekhyun'dan yana çevirdi. "Seni sevmiyorum."
"Saçmalık! Bana söyleyemiyorsun!" Baekhyun öfkeyle bağırdı. "Ve bu senin sorunun! Sen bir yalancısın! Lanet bir yalancısın! Bunu gözlerinde çok net gördüm! Bana daha önce hiç böyle bakmadın!" Chanyeol'u şiddetle salladı.
"Daha...daha önce adımı hiç öyle söylemedin...ve gözlerin... ağladın bile! Hiç ağlamadığını biliyorum! Hiç yalvarmadığını bilmiyorum!" Başını Chanyeol'ün göğsüne dayadı, hala onu yumrukluyor ve ağlıyordu.
"O-o zaman neden kendine dürüst olup bana beni sevdiğini söylemiyorsun! S-senin yüzünden ne kadar incindiğimi bilmiyor musun!?"
"O halde sadece pes et."
"Pes etmek istiyorum! Çok pes etmek istiyorum ama edemiyorum! Gerçekliğe geri dönmek ve bu kadar çaresiz olmayı kesmek istiyorum ama sikeyim, Chanyeol! Senden vazgeçemiyorum! B-ben hala---seni seviyorum!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
THE STUDENT COUNCIL'S SECRET (CHANBAEK)
Fanfic"B-bu bizim sırrımız..." "Ne? Seni duyamıyorum." "Bizim sırrımız," Baekhyun bu kez daha sesli söyledi. "Kimse bilmeyecek." "Güzel," Chanyeol Baekhyun'a söylerken gülümsedi. "çok güzel." YAZAR-parkbaekkie ÇEVİRİ HİKAYEDİR Yazardan izin alınmışt...
