Nihayet uçağa binmişlerdi. Amsterdam 'da her şeylerini bırakmışlardı. Özellikle de Jhani. Yaşadığı tüm iyi ve kötü anılarını, hayvanlarını, babasının cansız bedenini. Jhani uçaktayken her geçen dakika daha da çok uzaklaştıkları Amsterdam' a bakıyordu. Bu şehirden hiç de uzaklaşmak istemiyordu. Her ne yaşarsa yaşasın o burada kalmak istiyordu. Ama Los Angeles 'a gitmek zorundalardı. Yepyeni yeni baştan güzel bir hayata başlamalılardı. Yoksa bay Giroo' nun katilleri bayan Luko ve Jhani 'yi de öldüreceklerdi.
Ve Jhani yalnızca 6 yaşında minik bir kız çocuğu idi. O bunları yaşamak için henüz çok küçüktü. Ne acı değil mi? Doğduğun, büyüdüğün, ilk kez ağladığın, ilk kez güldüğün, acıyı ilk kez tattığın, korkuyu ;bütün bunları yaşadığın şehirden ayrılmak. Ama kader bu. Karşı koyamazsın. Sen doğmadan yazılır ve ölesiye kadar da sana yazdıklarını yaşarsın. Bu da kaderin Jhani'ye oynadığı bir oyundu. Ne yazık ki iyi bir hayat yaşamak için sadece bazılarımız dünyaya şanslı bireyler olarak doğarız, kalanlarımızsa kaderine boyun eğmek zorundadırlar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
O Sadece Aşık
Misterio / SuspensoO,sadece asikti.Hayata asikti.Agaclara,kuslara,ciceklere,gozleri gibi parildayan masmavi bulutlarin arasinda sallanan hayali salincaga asikti.Tâ ki o gune kadar.Alexandra'yi gordugu gune kadar...Cunku artik asik oldugu seyler onlar degildi,her sey u...
