Aşk çok güzel bir şey ama o kadar da acı veren bir şeydir. Hozan Berfini sevdiği için pişman değildi ona aşık olduğu içinde çok mutlu sadece canını yakan onun imkânsız olması. Sevse dedi içinden Hozan "sevgime bir karşılık verse ölümü bile karşıma alıp onu burdan kaçırırdım" dedi ama biliyordu Berfin onu sevmedi, sevmeyecek de. Sessizce ağladı genç adam sesinin babasına gitmesini istemedi çünkü babasının ona acıdığını düşünüyordu.
Hozan bir haftadır evine gitmiyordu babası onu çok merak ediyordu. Aklına gelen heryere baktı herkese sordu ama oğlu yoktu, İstanbul'da ki oğlunu aradı ama onun da haberi yoktu ondan, abisinin evine gitti, Berfini hep kızı gibi gördü ama şimdi ondan nefret ediyor, "onun yüzünden oğlum acı çekiyor" dedi içinden. Zafer ağa yeğenini ona sarıldığın da onu itti onun yüzünü bile görmek istemiyordu. Berfin şaşkındı ilk defa amcası onu itmişti, ne yaptım diye düşündü genç kız "amcam niye bana düşman oldu" dedi. Hozanın bir haftadır eve gelmediğini öğrendiğinde amcasına hak verdi onun yüzünden gitmişti Hozan belki hiç gelmeyecek şeklide gitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUTLU AŞK YOKTUR
Romanceİnsan her şeyi elinde tutamaz hiç bir zaman Ne gücünü ne güçsüzlüğünü ne de yüreğini Ve açtım derken kollarını bir haç olur gölgesi Ve sarıldım derken mutluluğuna parçalar o şeyi Hayatı garip ve acı dolu bir ayrılıktır her an Mutlu aşk yoktur
