048-Yüzük-Kahraman Olmayan Savaşçı

16 HAZİRAN 245

   Kita Nisato çimenlerin üzerinde uzanmış, masmavi gökyüzü seyretmekteydi. Uzun zamandır başına gelenler ve yapmak zorunda olduğu sert, acımasız seçimler yüzünden kafası hep dolu, acı içindeydi. Masmavi gökyüzüne sessizlik içinde bakarak biraz olsun rahatlamak istiyordu ama hiçbir zaman olmadığı gibi rahat bırakılmadı.

   Tam tepesinde Rega Sena belirdi ve gözlerinin içine bakarak "Burada ne halt ediyorsun? Kraliçe seni çağırıyor" demesiyle Kita Nisato suratına anlamsız bir ifade yerleştirdi. Çünkü ne demek istediğini anlamadı. "Kraliçe ne demeye kendisini çağırıyordu?" sorusuna cevap vermemişti Rega Sena...

   Kita Nisato tek hamlede doğruldu ve "İnsana birazcık huzur veremez misiniz ya? Birazcık ya... Minnacık... Tek istediğim bu görevlerden uzak bir şekilde kendime ayırabileceğim küçük bir zaman..." diye umutsuzluklar içinde kendini acındırarak söylendi ama bunlar Rega Sena'ya sökmeyen acındırma numaralarıydı. Kita Nisato'nun –tabiri caizse- ciğerini bilirdi. O kendisine ayıracağı küçük bir zaman diliminde kesinlikle ama kesinlikle affedilemez bir halt yiyecekti. Kesinlikle hem de! Bu yüzden onu yalnız bırakmıyordu ya.

   Rega Sena'nın asıl görevi Kita Nisato için konuşulması gereken kişilerle konuşmak, anlaşmalar ayarlamak, düzenlemeler yapmak ve nice teknik işti. Bir nevi sekreteriydi. Onun için hayatını düzene sokardı. Ama bunlar yetmezmiş gibi Kita Nisato'yu da düzene sokması gerekiyordu.

   Kita Nisato'yu tek kelimeyle özetlemek gerekseydi Rega Sena bu kelimenin kesinlikle ama kesinlikle "çocuk" olmasından yana olurdu. Çünkü: Aynen öyle davranırdı. Bir şey mi istedi, onu elde ederdi. Edemezse olay çıkartırdı. Hep oyun, eğlence peşindeydi. Görevler dışında onu eğlence mekanları dışında bir yerde görmek imkansızdı. Ama bunlar önemli değildi. Üstlendiği görevler yanında bunlar ona iyi geliyorsa yapılmasına izin verilmesinde en ufak sakıncası olmayacak kadar küçük ayrıntılardı. Kita Nisato'nun asıl sorunu, kadınlardı.

   Kita Nisato, Rega Sena'nın tanımıyla "bir kadın düşmanıydı". Kadın Düşmanı, derken kadınlara düşman manasında değildi. Kita Nisato, oldukça yakışıklı, döneminin erkeklerine göre uzun boylu, kaslı, güçlü, eğlenceli ve her şeyden öte sıradan bir insanken bile bir Kahramanı yenen bir savaşçıydı. Sadece bir bakışıyla kadınları kendine aşık edebilirdi. Ederdi de... Kita Nisato, ona bahşedilen gücü ve karizmayı kadınları etkilemek için kullanmaktan hiç çekinmez, her gece bir kadını yatağa atardı. İşte Rega Sena için "affedilemez halt" buydu. Bu sapkınlığıydı. Eğer ki içindeki şeytanlara hakim olup kendini bir kadına saklayabilecek iradeye sahip olsaydı Rega Sena ona aşık olabilirdi ama bu imkansızlıktan öte bir durumdu. Kita Nisato'nun kadınlara düşkün olmadığı bir evren var olamazdı.

   Rega Sena kendisine acındırma ifadesiyle bakan Kita Nisato'ya "Beni her gün yatağına attığın kadınlarla karıştırma diye kaç defa diyeceğim? Bana bu sahte ayaklar sökmez. Şimdi, düş önüme" diyerek yürümeye başladı. Kita Nisato da giriştiği acındırma eyleminin başarısızlığından bıkkın bir şekilde nefes vererek ve isteksiz bir ses takınarak "Evet..." diyip peşine takıldı.

   Biraz yürüdükten sonra şehrin gökyüzüne uzanan Merkez Kalesinin kulelerini görmüşlerdi. Gitmeleri gereken yer, tam olarak orasıydı.

   Şehrin giriş kapısına geldiler ve girişteki nöbetçilere parolayı söyleyerek içeri girdiler. Aslında parola gibi bir şeye gerek yoktu. O şehirde Kita Nisato'yu tanımayacak bir insan evladı bile yoktu. Yeni doğan bir bebek bile tanırdı, diye abartsam çok da yanlış olmaz. Daha ölmemesine rağmen Kita Nisato'nun efsanelerini çocuklarına gece vakti masal niyetine anlatan pek çok aile mevcuttu. Belki örnek bir insan sayılmazdı ama tam anlamıyla bir Savaşçıydı. Kendine Kahraman diyen yozlaşmış pisliklerden çok daha üstün bir Savaşçı hem de... Bu yüzden tüm insanlar Kita Nisato'yu severdi.