Judge keran (Savage Love Series #2)

Chapter 5

" tulala ka na naman.." Napapitlag ako nang naramdaman si V sa tabi ko. She was holding two cups of milktea and handed out the one for me.

I smiled at kinuha iyon, katulad ko ay nakatingin rin siya sa kalangitan. We were on a sleep over on her house, hindi nga lang nakadating si Glyza dahil may date daw sila ni Carl ngayon.

A month has passed since that day, and i never saw him again. I continued teaching three days after i got discharged from the hospital, ayaw pa nga nina mama but i insisted dahil aa kadahilanang i was getting bored staying inside the house, at isa rin ang kagustuhan kong bumalik sa trabaho kaagad.

"What are you thinking?" Tanong ko, pero nginitian niya ako at tinaasan ng kilay. I raised my eyebrows in return.

May mali ba sa tanong ko?

"Don't you think its the other way around? Kanina ka lang nakatingin sa kalangitan at ilang beses ka pang bumuntong hininga. Ano ba ang bumabagabag sa isipan mo?" tanong niya. Nagkibit balikat nalang ako at sinipsip ang milktea na hawak hawak ko.

Hindi ko rin kasi alam kong ano ba ang bumabagabag sa isipan ko. I became like this recently, yung tipong titingin sa kalangitan na tila ba nandoon ang kasagutan sa lahat ng tanong na nasa isipan ko.

"Don't you think, you're being too hard on yourself?" Sabi niya habang nakatingin sa kawalan. Mas lalo tuloy kumunot ang noo ko.

"In what way?"

Inilapag niya muna ang milktea na hawak bago ako tiningnan ng seryoso. "May mga bagay na hindi natin hawak Joy, just... don't push yourself on things that are beyond you can take. Let time answer your questions and just be patient"

I sighed. "That's the 15th time.." I chuckled by her response.

"At talagang binilang mo pa"

Nagkibit balikat siya at ngumisi." Eh sa wala akong magawa eh, atsaka nakaka agaw pansin ang buntong hininga mo"

"Good vibes kana ngayon ah, parang kani kanina lang pinagsuklaban ka ng langit dahil kay Ramen" i teased dahilan ng pagkawala ng ngiti niya at tumikhim. Nag- iwas pa ng tingin ang gaga, akala niya siguro makakalusot sa akin ang nangyari kanina.

"Sabihin mo nalang kasing nagseselos ka, dami dami mo pang sinasabi kanina eh nagtuturo naman lahat yun sa pagiging selosa mo" i said nonchantly. She glared at me pero nginisian ko lang siya at nag piece sign.

"Asan nga pala si chowwy?" I asked habang lumilinga sa loob. Kanina ko pa napapansin na wala ito, sinawalang bahala ko lang kasi akala ko may katawag.

Napatingin ako sa aking orasan at kumunot ang noo nang makitang dalawang oras na ang lumipas. Impossible namang umabot ng dalawang oras ang tawag niya

"Sinundo ni cashmere..." Simpleng sagot ni V. Napasimangot tuloy ako, minsan nga lang kami nagkikita kita, nawala pa yung dalawa. dalawa nalang tuloy kami ngayong nag sesleep over.

"Bakit?" Pang uusisa ko. V simply motioned her hand on her stomach, napatakip ako sa aking bibig at napalundag sa tuwa ng ma realize ang  sinabi ni V.

"Kailan pa? " i asked lacing my voice with excitement. Ngumiti naman siya at ipinakita ang dalawa niyang daliri.

I smiled and let out a 16th sigh. But this time its a sigh of relief. Saglit kong tiningnan si V bago itinuon ang tingin sa kalangitan at pumikit para damhin ang malamig na simoy ng hangin.

All of my friends are living their life to the fullest, and i am happy for them. Kahit puno man ng katanungan ang buhay ko, hindi ko ipagkakait sa sarili ang kaligayahan kahit sandali lang.