"Pustelnik"

337 15 3
                                    

MIESZKANIE KSIĘDZA - STÓŁ NAKRYTY, TYLKO CO PO WIECZERZY - KSIĄDZ - PUSTELNIK - DZIECI - DWIE ŚWIECE NA STOLE - LAMPA PRZED OBRAZEM NAJŚWIĘTSZEJ PANNY MARYI-NA ŚCIANIE ZEGAR BIJĄCY


KSIĄDZ

Dzieci, wstawajmy od stoła! 

Teraz, po powszednim chlebie, 

Klęknijcie przy mnie dokoła, 

Podziękujmy Ojcu w niebie. 

Dzień dzisiejszy Kościół święci 

Za tych spółchrześcijan dusze, 

Którzy spomiędzy nas wzięci 

Czyscowe cierpią katusze.

Za nich ofiarujmy Bogu.


(rozkłada książkę)


Oto stosowna nauka.


DZIECI (czytają)

„Onego czasu...


KSIĄDZ

Kto tam? kto tam stuka?


(Pustelnik wchodzi ubrany dziwacznie)


DZIECI 

Jezus, Maryja!


KSIĄDZ

Któż to jest na progu? 

(zmieszany)


Ktoś ty taki?... Po co?... Na co?


DZIECI

Ach, trup, trup! upiór, ladaco! 

W imię Ojca!... zgiń, przepadaj!


KSIĄDZ

Ktoś ty, bracie? Odpowiadaj.


PUSTELNIK (powolnie i smutnie)

Trup... trup!... Tak jest, moje dziecię.


DZIECI

Trup... trup... ach! ach! Nie bierz tata!


PUSTELNIK

Umarły!... o nie! tylko umarły dla świata! 

Jestem pustelnik, czy mnie rozumiecie?


KSIĄDZ

Skąd przychodzisz tak nierano?

Kto jesteś? jakie twe miano?

Kiedy się tobie przypatruję z bliska,

Zdaje się, że cię kiedyś widziałem w tej stronie. 

Powiedz, mój bracie, jakiegoś ty rodu?

Dziady cz. IV - Adam MickiewiczOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz