TETNL Chapter 13

62 3 0
                                    

Jennie's POV

I'm here sa bahay. Nag papahinga well. I don't think you can call it pahinga, kasi nandito ako sa sala nakaharap sa laptop ko with the TV on kahit di naman talaga ako nanonood.

I was just checking my business, kahit busy sa school I still need to check it.

I was busy typing on my keyboard when manang called me.

"Maam may tao po sa labas Kai daw po ang name. Hanap kayo"sabi nito ng makalapit sya sakin.

"ah si kai kai, sige po manang papasukin nyo po sya dito sa sala"sabi ko habang busy mag type sa laptop ko, napansin ko ang pag alis nito kaya naman napatingin ako sa orasan ngayon.

It's already 9pm bakit naman sya napapunta dito?.

Maya maya lang nakita kona sila palapit sa pwesto ko.

"Hi Ruby, sorry for interupting you, can we talk?"sabi nito, napahinto naman ako nun sa pag tatype at napakunot noong tumingala sa kanya, well nakatayo kasi sya tas ako nasa lapag nakaupo may mat naman dito kahit papano.

"hmm?for what?"tinignan ko naman si manang.

"ahm manang dun napo muna kayo sa kitchen mag uusap lang kami dito"tumango ito sakin bago umalis. Kaya tinignan ko ulit si kai. Nakaupo na sya sa sofa malapit sakin.

"About sa sinabi ko sayo kanina sa school, I mean it Ruby I really do"diretsong sabi nito sakin.

He hold my hand as if ayaw nya kong bitawan.

"kai, your my friend right? And you know that what happen before is a mutual decision right?"pagpapaliwanag ko sa kanya. At inalis ang kamay nya na nakahawak sakin tsaka naupo sa kabilang side ng sofa.

I'm not comfortable on his actions.

"Yes, I know that Ruby, but still I love you, after all this years, ikaw parin"napayuko sya matapos nyang sabihin yon sakin.

I don't know what to react. Cause its been a long years ago. And I've already forgotten him.

"kai, its a very long time ago. Many things happen betwen as apart. And I'm happy being this way"sabi ko, napatingin sya sakin nun with sa sad face.

"sana ganyan din ako Ruby, sana ganyan din ako. how I wish na sana ganyan din talaga ako"naiyukom nya ang kamay nya at tumungo ulit.

Lumapit ako para itap ang likod nya. Kahit uncomfortable yung way of actions nya sakin kanina. Still kaibigan ko parin sya.

"can you give me another chance? Ruby?"tanong nya sabay tingin sa mga mata ko.

I don't wanna lie to him kaya sasabihin kona agad para di sya umasa. Ayoko ng mag taong nakaasa sakin I hate it.

"kai no, sorry"tanggi ko. Nakita ko naman ang lungkot sa mata nya he's not like this. Kai is a very joyful type of person. Kahit may problema sya nakukuha nya pang tumawa but this time its different. Its pure sadness in his eyes. As long as ayoko syang makitang ganon. But I can't lie to myself and to him also.

This is the only way para tigilan nya ko. I don't want us back not anymore. Let's all leave it behind. I'm happy with my situation. Sana maintindihan nya ko.

"kai.."

"why Ruby?, may iba naba?, may nagugustuhan kana ba?"tanong nya na nag pahinto sakin. It was like a bomb, I know he's smart enough to ask that, pero di ko iniexpect na ngayon nya sakin to tatanungin too early than I expected.

"ka-"

"Okay gets kona" sabi nya sabay tayo.

"Sige alis nako Ruby, salamat sa time mo"at mabilis syang lumabas. Hinabol ko sya nun.

Those Eyes,They Never Lie (On-Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon