Sex O' Clock

Chapter 1

Με τα μάτια θολωμένα από τα δάκρυα, αντικρίζω τον κάτασπρο άγγελο που βρίσκεται ξαπλωμένος στα πόδια μου και προσπαθώ να συγκροτήσω το μυαλό μου. Δυνατοί ηχοι τρυπούν γα αυτιά μου, ήχοι χαρακτηριστικοί, γνώριμοι, οι οποίοι ηχούν ολο και πιο μακρινοί, οσο περνούν τα λεπτά.

Και παλεύοντας με όλες μου τις δυνάμεις να μην χάσω τα λογικά μου, ο νους μου κάνει σενάρια, τρέχει τις αναμνήσεις των τελευταίων μηνών σαν γρήγορο φιλμ, ενώ νιώθω ένα αόρατο χέρι να με τραβά με τη βία προς τα πίσω, σπρώχνοντάς με από μια πανύψηλη σκάλα, κι εγώ πέφτω, πέφτω, πέφτω...

Και καθώς πέφτω αναλογίζομαι· πότε φτάσαμε ως εδώ;
Είμαστε απλά παιδιά.
Ήταν αστείο στην αρχή, τώρα δεν γελάει κανείς.

Και καθώς αναλογίζομαι, χαμηλώνω το σώμα μου, στηρίζοντάς το στα γόνατά μου, τα οποία ακουμπούν το κρύο πάτωμα· κρύο. Κρύο, αλλά όχι όσο κρύο είναι το χέρι που απλώνεται μπροστά μου, περιμένοντας να το πιάσω και να το τραβήξω πάλι στην πλευρά μου. Περιμένοντας να το τραβήξω στη ζωή. Θέλω μόνο για μια στιγμή να το αγγίξω. Ίσως να μπορέσω. Ίσως να ονειρεύομαι και μόλις το αγγίξω να βρει το χρώμα του πάλι, ίσως...

"Παρακαλώ μην αγγίζετε το πτώμα" με ξυπνάει μια φωνή τυπική και άχρωμη, και επανέρχομαι. "Δεν επιτρέπεται μέχρι να το εξετάσει ο ιατροδικαστής" λέει η φωνή και σηκώνω επιτέλους το κεφάλι.

"Με συγχωρείτε" λέω χαμένα, "Ήθελα μόνο να..."

Ο άντρας με την μπλε στολή με κοιτάζει σιωπηλά. Στα μάτια του κρύβεται λύπη, η οποία όμως δεν συγκρίνεται με την δική μου. Δεν μπορεί να συγκριθεί. Εκείνος σε δύο - τρεις - πεντε ημέρες θα το έχει ξεχάσει, θα προχωρήσει τη ζωή του, ενώ εγω ακομη θα ψαχνω που χάθηκε η δική μου.

"Να δω..." είπα τελικά. Αποφάσισα να σωπάσω.
Δεν υπάρχει κάτι άλλο να δεις.

Άννα:

Τοποθετώ στην μεγάλη μαύρη βαλίτσα μου και το τελευταίο μου ρούχο -ενα μπλέ τζιν που μου ειχε αγορασει η Μαίρη στα δεκατα εβδομα γενέθλιά μου, τότε που είχαμε κανει ένα τεράστιο παρτι στο σπιτι, στο οποίο, παρεπιπτόντως, σπάσαμε πολλά πράγματα- και τραβώ το άσπρο φερμουάρ κλείνοντας την, με λίγη βέβαια δυσκολια.

Πέφτω εξαντλημένη από την κούραση στο διπλό κρεβάτι του -οχι κι τοσο κοριτσίστικου- δωματίου μου και κλείνω για μια στιγμή τα μάτια.