Yakın zamanda yerleşik yaşamın bana uygun olmadığını fark ettim. Eğer olduğum yerden daha mutlu olucağımı hissettiğim bir yer varsa oraya gitmem gerekmez mi? Kolay bir değişiklik olmadığını biliyorum ama insanlara en çok kızdığım nokta bir sürü doğruları oldukları halde doğru buldukları şeyleri yapmaya cesaret etmiyor olmaları. Benim onlar gibi olmamam gerekiyor. Ve istanbul içindeyken sürekli şehir hayatının içinde buluyorum kendimi. Ben betonların içinde işlerini yetiştirmek için sürekli koşturan insanların icinde değil, doğada agaçların arasında kendi hamaklarını kurmakla uğraşan insanlarin yanında mutlu hissediyorum. Ve yaşadığım yerden başka bir yerde olduğumda, başka insanlarla tanıştığımda yaşam enerjimin ne kadar yükseldiğini hissedebiliyorum. Ayrıca paraya ihtiyacım olmadan başka yerlerde de hayatta kalabiliceğim kanısındayım, ilk yolculuk benim için güzel bir deneme tahtası olucak. Neden hep aynı insanları görelim, aynı ağaca çıkalım? Neden ağaçlardan meyveler toplamak yerine gidip bir kafede menüye bakayım? Bunun yanında birşeyleri sorgularken iki yöndende değerlendirmek gerekir, artıları ve eksileriyle. Gezgin bir hayat sürmeninde epey zorlukları var. Sevdiğin alıştığın insanlari her zaman görme şansın maalesef olmuyor, düzenli bir hayata dair en ufak bir şey yok. Her gün başka bir macera haline geliyor, bir kitapta bölüm geçmek değil, direk kitabı değiştirmeye benziyor. En önemliside arkanda sana alışmış insanları bırakman gerekiyor, ne zaman geri dönüceğini bilmeden... Ama bu zaten temelli gitmek değil, tam tersine eğer geri dönmek için yeterli özlemi hissetmeye başlarsam geriye dönebilicek olmak bütün bu eksi yönleri kapatiyor bence. Aslında bu bir karardan ziyade kendiliğinden oluşan bir durum oldu benim için, bunun önüne geçemem. Hem çok okuyan değil çok gezen bilir demişler, karşılaşacağım farklı kültürlerden insanları düşündükçe heyacanlanıyorum. Yeni insanlarla tanışmanın ekstazik bir etkisi var.
Fikirleri hayata geçirmek için sabırsızlanıyorum!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psychedelic Dünya
Non-FictionYaşamımı sürdüğüm bu dünyanın benim gözümden ne kadar Psychedelic gözüktüğünü göstermektir niyeti bu kitabın. Otostop yolculuklarımda seyir defteri, Yorgun gecelerimde dert ortağı, Ve polis aramalarında "zula" olarak kullandığım defterimden.