Herkese Kocaman Merhaba,
Liseye giderken kurgulamıştım bu hikayeyi. 5 yıllık üniversite hayatımın ilk yılında kaleme aldım. Bir çok kez silindi hikayem. Yoruldum, defalarca vazgeçtim, defalarca bocaladım ama en sonunda, üniversitenin son yılında bitirebildim çok şükür.
Hikayenin finaliyle ilgili, itirazlarınız olabilir ama dürüst olmak gerekirse en çok bu şekilde içime sindi. Sıraç'ı ben bile affedemezken, Mısra'dan affetmesini bekleyemezdim. O yüzden ona Sıraç olmadan çizilen bir yolun daha çok yakıştığını düşünüyorum.
Hikaye burada bitmiş olsa da Mısra' ya henüz veda etmiş değilim. Tolga'nın hikayesini yazacağımı söylemiştim daha önce, orada da Mısra'yı ara ara yazacağım. Onun dışında Kardelen'e özel bölümler de atmayı düşünmüyor değilim.
Uzun süre Kardelen'i yazamamın sebeplerinden biri de deli gibi heyecanlandığım bir kurgumdu. Derslerimden fırsat bulduğum ilk anlarda onu burada paylaşmaya başlarım diye düşünüyorum.
Bugüne kadar benimle olduğunuz için hepinize teşekkür ederim. Dediğim gibi ben yine buralarda olacağım, benimle birlikte burada olacak olanlar, şimdiden yerlerini alsınlar. Son kez burada olanlar içinse elimde var olan,
Bir Küçük Elveda...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kardelen
Ficțiune adolescenți|Tamamlandı| Bir yol var önümde, dikenlerle çevrili. Attığım her adımda kan, nakış nakış işliyor tenimde. Acıyı hissediyorum. İçimde bir yerlerde biliyorum... Daraltılmış zihnimde is üstüne resim çiziyorum. Kaybolsada, orada bir resim vardı biliyoru...
